Μαύρες γιορτές περνούν άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο οι επενδυτές που για κακή τους τύχη τοποθέτησαν τα χρήματα τους σε εταιρίες που αποσύρθηκαν προσωρινά ή μόνιμα (και σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει πολύ συχνά το… ουδέν μονιμότερο του προσωρινού!) από το χρηματιστηριακό ταμπλό.

Επιμένουμε, μέρες που είναι, για το μέγα λάθος που συμβαίνει στην ελληνική αγορά. Άπαξ και μια εταιρία αποσυρθεί από το ταμπλό, είναι σχεδόν σαν να μην υπήρξε ποτέ, ακόμη κι αν η απόσυρση δεν έχει τον τελεσίδικο χαρακτήρα της διαγραφής.

Στις ίδιες τις εταιρίες, τα στελέχη… εξαφανίζονται ωσάν να είναι… φαντομάδες, σταματούν να απαντούν στα τηλέφωνα και ”γράφουν” κανονικότατα τους επενδυτές, ενώ κι εμείς οι δημοσιογράφοι φαίνεται να χάνουμε το ενδιαφέρον μας.

Τι έχει γίνει για παράδειγμα με την περίπτωση της ΑΛΥΣΙΔΑ; Που είναι η ΛΕΒΕΝΤΑΚΗΣ; Γιατί δεν έχουν επανέλθει στο ταμπλό; Και ποιος θυμάται τη ΜΠΑΛΑΦΑΣ, την ΚΕΡΑΝΗΣ ή την ΕΜΠΕΔΟΣ;

Ποιος θυμάται την ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ και την ΕΜΦΑΣΙΣ;

Να σας πούμε εμείς. Τις θυμούνται όλοι όσοι επένδυσαν σε αυτές και τώρα αισθάνονται απόλυτα μόνοι. Κι αυτοί αποτελούν τη χειρότερη ”διαφήμιση” για την ελληνική αγορά, απέναντι σε άλλους ιδιώτες επενδυτές.

Όχι γιατί δεν θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους, αλλά γιατί αισθάνονται ότι κάποιοι τους κορόιδεψαν κι ότι αυτοί οι κάποιοι θα μείνουν εντελώς ατιμώρητοι!

Αν είναι όσες υποθέσεις φεύγουν από το ταμπλό να περνούν στη... χώρα της λήθης, τότε δεν πάμε καθόλου καλά. Τουναντίον θα έπρεπε τέτοιες υποθέσεις να απασχολούν δύο φορές περισσότερο τις αρχές. Διότι σε τέτοιες περιπτώσεις οι επενδυτές έχουν χάσει τα λεφτά τους τελεσίδικα.

Τουλάχιστον ας έχουν την παρηγοριά της δικαιοσύνης.