Να λοιπόν που το κατάλαβαν μεγαλοεπιχειρηματίες (και τραπεζίτες) ότι το παιχνίδι στην Ελλάδα αλλάζει. Και δεν το κατάλαβαν νωρίς, μάλλον… αργά το κατάλαβαν.

Ξαφνικά όλο και περισσότερο παρουσιάζονται δημοσιεύματα στον Τύπο για το γεγονός ότι η κυβέρνηση ”δίνει τα πάντα” στους ξένους.

Τόσα χρόνια, όμως, οι ισχυροί εγχώριοι παράγοντες δεν είχαν σκεφτεί ότι οι ατελείωτες κόντρες, η χρήση των ΜΜΕ σε ένα ατέρμονο παιχνίδι ισχύος, οι κόντρες στο άγριο γήπεδο της διαπλοκής, θα είχαν κάποτε παρενέργειες επικίνδυνες.

Πράγματι η κυβέρνηση φαίνεται να προτιμά τους ξένους για τις μεγάλες δουλειές, είτε είναι ιδιωτικοποιήσεις, είτε συμφωνίες, είτε… οτιδήποτε.

Γιατί; Διότι γλιτώνει έτσι το κράξιμο, το ξεκατίνιασμα, τις φωνές κι ό,τι άλλο έχει πολιτικό κόστος, πράγμα που η ίδια (και μάλλον όχι άδικα) θεωρεί ότι δεν γίνεται όταν μπλέκονται σε αυτές τις δουλειές ντόπια συμφέροντα!

Διότι (καλώς ή κακώς) οι ξένοι θεωρούνται στη χώρα μας πολύ πιο ”αγνοί” από τους εγχώριους ”παίκτες”, πολύ πιο επαγγελματίες, πολύ πιο τεχνοκράτες, πολύ πιο… ”μπροστά”.

Άγιοι βέβαια δεν είναι, ωστόσο σίγουρα έχουν άλλο… ”επίπεδο”

Θα ήταν έτσι κι αλλιώς κουτό να περιμένουμε ότι οι ξένοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επένδυσαν τεράστια ποσά στην Ελλάδα (μέσω των επιχορηγήσεων, των κοινοτικών πλαισίων κ.λπ.) το έκαναν για την ψυχή της μάνας τους και το ιδεώδες της ”ευρωπαϊκής ένωσης”.

Φταίει όμως και ο εγχώριος επιχειρηματικός παράγοντας για την πλήρη ”άλωση” που διαφαίνεται.

Οι μεγάλοι, οι ισχυροί που θεώρησαν πρέπον να βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου, αντί να κοιτάξουν να τα βρουν πριν τους φάει ο… (ξένος) λύκος.

Κι από την άλλη, κοίταζαν μόνο τα κέρδη κι όχι τις επενδύσεις για το μέλλον.

Το ερώτημα είναι αν (και πότε) θα βάλουν μυαλό και θα κοιτάξουν να τα βρουν όπως και όπου μπορούν ώστε να μη συγκρούονται αδυσώπητα και σε πρώτη ευκαιρία.

Αλλά και να κατακτήσουν την τεχνογνωσία, την οργάνωση, τα ”πλεονεκτήματα” των ξένων.

Τα ”τζάμπα γεύματα” στη χώρα μας τελειώνουν για τους εγχώριους ”παίκτες”. Ο ”κακός λύκος” είναι εδώ.

Υ.Γ.: Για όσους σπεύσουν να πουν ότι τελικά και το ελληνικό γκουβέρνο το συμφέρει να είναι Έλληνες κι όχι διεθνείς, οι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διαπλεκόμενοι, θα τους θυμίσουμε ότι ναι μεν έχουν δίκιο, πλην όμως αυτό ισχύει μακροπρόθεσμα.

Και οι πολιτικοί κοιτούν τι είναι καλύτερο γι’ αυτούς τώρα, το ”μακροπρόθεσμο” λίγο τους ενδιαφέρει!