Σαν καμπανάκι για όσους δανειολήπτες έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν μέρος των μη εξυπηρετούμενων, σήμερα, υποχρεώσεών τους στις τράπεζες για στεγαστικά δάνεια, που έχουν λάβει, λειτουργεί η αναταραχή γύρω από το θέμα των πλειστηριασμών αλλά και τα μέτρα δέσμευσης καταθέσεων τα οποία ενεργοποιούν οι τράπεζες.
Τις τελευταίες ημέρες τα τηλέφωνα στα τμήματα εμπλοκών των πιστωτικών ιδρυμάτων άρχισαν και πάλι να κτυπούν. Στην άλλη άκρη της γραμμής είναι, σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, δανειολήπτες που ρωτούν για τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες το δάνειό τους θα μπορούσε να ρυθμιστεί και να καταστεί και πάλι εξυπηρετούμενο, με κάποιους εξ αυτών να προτίθενται να καταβάλουν και εφάπαξ μικροποσά.
Εφόσον η τάση επιβεβαιωθεί, το επόμενο διάστημα, θα αποτελέσει κομβική εξέλιξη για το τραπεζικό σύστημα. Και αυτό γιατί θα σηματοδοτήσει τη σταδιακή αντιστροφή της επικίνδυνης νοοτροπίας εγκατάλειψης εξυπηρέτησης υποχρεώσεων, η οποία ξεκίνησε από τα τέλη του 2011 και διατηρείται ως σήμερα.
«Από το τελευταίο τρίμηνο του 2011 και έπειτα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξήθηκαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, λόγω των συνεπειών της οικονομικής κρίσης αλλά και της προσδοκίας ότι η χώρα θα βγει εκτός ευρώ ή αν παραμείνει θα υπάρξει χαριστική ρύθμιση για τα κακά δάνεια» σημειώνουν τραπεζικά στελέχη.
Η παραπάνω αντίληψη κορυφώθηκε, λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας, το 2012, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να εγγράψουν προβλέψεις, που ξεπέρασαν το 4,5% των εγχώριων δανειακών χαρτοφυλακίων μέσα σε ένα μόλις έτος!
Έτσι, άνοιξε και πάλι η δημόσια συζήτηση για το αν και κατά πόσον είναι ξεπερασμένη η διαγνωστική μελέτη της BlackRock, πάνω στο δυσμενές σενάριο της οποίας στηρίχθηκε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία με τη σειρά της επανατροφοδότησε τις προσδοκίες για συνολική ρύθμιση των «κακών» δανείων.
Οι διαστάσεις που έλαβε το θέμα της άρσης ή μη του καθεστώτος προστασίας από πλειστηριασμούς λειτούργησε σαν αφύπνιση για μέρος των δανειοληπτών, που διαθέτουν τη δυνατότητα να αρχίσουν και πάλι την εξυπηρέτηση των δανείων τους, με όρους και προϋποθέσεις που να είναι συμβατές με τα διαθέσιμα εισοδήματά τους.
Καταλυτικά βέβαια λειτουργεί και το γεγονός ότι οι τράπεζες εντείνουν τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων και διαταγών πληρωμής δεσμεύοντας καταθέσεις, όπου βρίσκουν ή άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Η δραστική συγκέντρωση των τραπεζών σε τέσσερις μεγάλους ομίλους συν την Τράπεζα Αττικής είχε ως αποτέλεσμα να βγουν λαβράκια. Διαπιστώθηκε, δηλαδή, ότι μια μικρή μερίδα δανειοληπτών (ως και 10 χιλιάδες) διέθετε μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε μια τράπεζα και αξιοσημείωτες καταθέσεις σε άλλη τράπεζα του ίδιου, πλέον, ομίλου.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο συστάθηκε ειδική ομάδα εργασίας στην Ελληνική Ένωση Τραπεζών με στόχο να εξεταστούν οι τεχνικές δυνατότητες εντοπισμού, όσων, καταχρηστικά, δεν εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους.