Οι καταθέσεις των ελληνικών τραπεζών προσεγγίζουν τα 180 δισ. ευρώ. Άλλες από αυτές είναι άτοκες (π.χ. όψεως), άλλες δίνουν επιτόκιο έως 1% (ταμιευτηρίου) και περίπου οι μισές (προθεσμιακές) απέφεραν πέρυσι απόδοση μεταξύ του 3% και του 5,5%.
Άρα, δεν θα ήταν μεγάλο λάθος αν λέγαμε πως το μέσο επιτόκιο για το 2012 δεν ξεπέρασε το 2% και οι τόκοι που καταβλήθηκαν δεν υπερέβησαν τα 3,6 δισ. ευρώ.
Από αυτούς τους τόκους, κάποιο ποσό ανήκει σε εταιρείες, κάποιο άλλο σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλά (αφορολόγητα) εισοδήματα και τέλος κάποιο τρίτο ποσό σε όσους θα το καταγράψουν στις φορολογικές τους δηλώσεις και θα επιβαρυνθούν με πρόσθετο φόρο αλληλεγγύης.
Τι προκύπτει απ' όλα αυτά; Πως τα επιπλέον φορολογικά έσοδα από την υποχρεωτική καταγραφή των τόκων στις φορολογικές δηλώσεις δεν θα ξεπεράσουν με τίποτε τα 100 εκατ. ευρώ, και μάλιστα είναι πολύ πιθανόν να μην φτάσουν ούτε και στα μισά!
Αντί λοιπόν να αυξήσει τον φόρο των τόκων των καταθέσεων κατά 1,5%-3% στην πηγή (έσοδα μεταξύ 50 και 110 εκατ. ευρώ) και να αφήσει τον κόσμο στην ησυχία του, το Υπουργείο Οικονομικών επέλεξε την υποχρεωτική καταγραφή των τόκων στη φορολογική δήλωση, καταταλαιπωρώντας το κοινό και προκαλώντας καθυστερήσεις στην υποβολή των φορολογικών δηλώσεων.
Μάλιστα, μέσω του... twitter του -αποκαλούμενου και «αστυνόμου»- Θεοχάρη, πληροφορηθήκαμε πως θα δοθεί παράταση τουλάχιστον μέχρι το τέλος Ιουλίου.
Έτσι, οι τόκοι με τους οποίους θα επιβαρυνθεί το δημόσιο εξαιτίας της συγκεκριμένης καθυστέρησης (παλαιότερα η καταβολή των φορολογικών δηλώσεων των φυσικών προσώπων είχε ολοκληρωθεί στα τέλη Μαΐου) να αντισταθμίζουν σε σημαντικό βαθμό τα όποια επιπλέον έσοδα θα αντληθούν από τον φόρο αλληλεγγύης...