Εδώ και κάποιους μήνες, η πορεία της μετοχής της Dionic ξεχώριζε από αυτήν της υπόλοιπης αγοράς.

Η μία άνοδος διαδεχόταν την άλλη και το ένα μέγιστο δωδεκαμήνου το προηγούμενο. Έτσι, το τελευταίο 12μηνο ο τίτλος ξεκίνησε από τα 40 λεπτά, για να φτάσει έως και το 1,53 ευρώ! Και όλα αυτά σε μια χρηματιστηριακή αγορά όπου… έρρεε αίμα.

Δεν ήταν μόνο η άνοδος του τίτλου. Ήταν και οι πολύ συχνές και σημαντικές πωλήσεις ιδίων μετοχών έναντι τιμημάτων πολύ ανώτερων της τιμής κτήσεως (στις ανακοινώσεις δεν γνωστοποιήθηκαν τα ονόματα των αγοραστών, προφανώς επειδή η νομοθεσία δεν επέβαλε κάτι τέτοιο).

Ήταν επίσης τα σχέδια για είσοδο της εισηγμένης σε συνεργασία με τον όμιλο Βαρδινογιάννη (Audiovisual) στην αγορά των τυχερών παιχνιδιών, ή ενδεχομένως και με κάποιον τρίτο παίκτη.

Και επίσης ήταν το υπό μετατροπή σε μετοχές παλαιότερο ομολογιακό δάνειο (θα μπορούσε να προσφέρει νέα ρευστότητα), καθώς και η πρόσφατη ψήφιση για δυνατότητα έκδοσης ΜΟΔ έως και 15 εκατ. ευρώ (με κατάργηση του δικαιώματος των παλαιών μετόχων), για εξαγορές άλλων εταιρειών κ.λπ.

Τέλος, είχαμε κατά διαστήματα και κάποιες αγορές μετοχών από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας κ. Θωμά Ρούμπα.

Όλα αυτά είχαν δημιουργήσει μια εικόνα «κινητικότητας» στην αγορά, μέχρις ότου είδαμε πως στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις:

Πρώτον, η μετοχή έχασε από 30% της αξίας της ανά συνεδρίαση!

Και δεύτερον, παρά τον αυξημένο όγκο συναλλαγών, έμειναν στην «ουρά» προς πώληση πάνω από 1.400.000 μετοχές της εισηγμένης!

Η διοίκηση της Dionic ανακοίνωσε πως καμιά ουσιαστική επιχειρηματική εξέλιξη δεν υπήρξε, ούτε και κάποιο δημοσίευμα που να χρήζει σχολιασμού. Επιπλέον, χαρακτήρισε την πτώση της μετοχής απρόσμενη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι προφανώς η ώρα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς να εξετάσει αν πέρα από καπνός (περί χειραγώγησης) στο όλο ζήτημα υπάρχει και φωτιά…

Να, λοιπόν, μία ευκαιρία για τον κ. Μποτόπουλο να… κάνει σεφτέ!