To μεγάλο στοίχημα της Μόσχας και η κόντρα με ΗΠΑ-Βερολίνο

Η Ρωσία θα συνεχίσει τις προσπάθειες να αυξήσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή ώστε να περιπλέξει τα αμερικανικά σχέδια στην περιοχή, αλλά δεν θα είναι σε θέση να εμποδίσει την επίτευξη συμφωνίας με το Ιράν.

Κατά συνέπεια, το 2014 θα είναι μια κρίσιμη περίοδος κατά την οποία η Ρωσία θα επιλύσει όσα περισσότερα κρίσιμα ζητήματα μπορεί, ενώ η Ουάσιγκτον θα είναι απασχολημένη σε διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη. Ωστόσο, δεδομένου του εύρος των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ρωσία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, το εγχείρημα δεν θα είναι εύκολο.

Τα εργαλεία που χρησιμοποίησε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν για την αναστήλωση του ρωσικού κράτους έχουν αρχίσει να χάνουν την αποτελεσματικότητα τους. Τα οικονομικά προβλήματα θα πυροδοτήσουν κοινωνικές αναταραχές, σε μια εποχή όπου οι παραδοσιακοί κατασταλτικοί κρατικοί μηχανισμοί έχουν αποδυναμωθεί. Ο Πούτιν θα καταφέρει να ελέγξει την αυξανόμενη αποσταθεροποίηση στο Κρεμλίνο και στους δρόμους, αλλά αυξάνοντας παράλληλα και την εξάρτηση του κράτους στο πρόσωπο του, γεγονός που θα το κάνει πιο ευάλωτο μακροπρόθεσμα.

Η στασιμότητα θα αναγκάσει την Ρωσία να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες της οικονομίας της. Ο τομέας της ενέργειας θα συνεχίσει να απομακρύνεται από το μονολιθικό μοντέλο της κρατικής διοίκησης και της αποκλειστικής εστίασης στην Ευρώπη. Περισσότεροι παίχτες όπως η Novatek θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν την Gazrpom και να κάνουν πωλήσεις σε μια πιο διαφοροποιημένη βάση πελατών.

Το Κρεμλίνο θα λάβει το 2014 και μέτρα για την τόνωση των υπόλοιπων τομέων της οικονομίας, όπως τα ορυχεία, τα μέταλλα, οι κατασκευές, τα τρόφιμα και η αυτοκινητοβιομηχανία. Η πρωτοβουλία αυτή θα έχει περιορισμένη επιτυχία βραχυπρόθεσμα, αλλά το Κρεμλίνο θα χαλαρώσει τις περιοριστικές ρυθμίσεις για τους επενδυτές σε μια προσπάθεια να καταστήσει πιο ελκυστικούς τους τομείς αυτούς.

Μια αναδιάρθρωση της οικονομίας θα δημιουργήσει μεγαλύτερο ανταγωνισμό ανάμεσα στις φράξιες του Κρεμλίνου και μπορεί να οδηγήσει σε έναν ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης, με τον Πούτιν να προσπαθεί να ελέγξει τις διάφορες κλίκες και ταυτόχρονα να ηρεμήσει τους εξαγριωμένους πολίτες.

Οι ελιγμοί της Ρωσίας στο εξωτερικό

Η Ρωσία είναι νευρική για την προοπτική μιας επαναπροσέγγισης Ιράν – ΗΠΑ, αλλά πιθανότατα δεν θα είναι σε θέση να την σταματήσει. Η Μόσχα θα προσπαθήσει να αποκομίσει όσα περισσότερα μπορεί από την κατάσταση, υποστηρίζοντας πως η διαπραγμάτευση Ιράν και ΗΠΑ αποσύρει την ιρανική απειλή και ακυρώνει τα αμερικάνικα σχέδια για αντιβαλλιστική ομπρέλα στην Ευρώπη.

Η Ρωσία θα βασιστεί στην σχέση της με την Γερμανία για να δημιουργήσει μια συμμαχία μελών του ΝΑΤΟ που θα είναι πρόθυμα να καθυστερήσουν τα σχέδια των ΗΠΑ για μια αντιβαλλιστική ασπίδα ή να επαναδιαπραγματευθούν τα συμβόλαια για την συμμετοχή της Ρωσίας σε ένα εκτεταμένο αμυντικό σύστημα. Οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να αποφύγουν μια σύγκρουση με τη Ρωσία μέχρι να εξασφαλίσουν μια συμφωνία με το Ιράν, αλλά η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να συμβιβαστεί στα σχέδια για την τοποθέτηση αντιβαλλιστικών συστημάτων.

Η Ρωσία θα συνεχίσει την στρατηγική της εμπορικής συγχώνευσης στην κεντρική Ευρώπη, αλλά το Βερολίνο θα προσπαθήσει να θέσει κάποια όρια στη Μόσχα, ενώ θα είναι απασχολημένο με το πολύ μεγαλύτερο ζήτημα της διατήρησης της ακεραιότητας της ευρωζώνης.

Η σχέση της Μόσχας με το Βερολίνο θα είναι καθοριστική για την διαχείριση των δύο μεγάλων ενεργειακών ζητημάτων στην Ευρώπη το 2014: την έρευνα της Κομισιόν για αντιμονοπωλιακές πρακτικές της Gazprom και την νομιμότητα του σχεδίου για τον αγωγό South Stream.

Η Μόσχα εδραιώνει την επιρροή της στην περιφέρεια

Oι κινήσεις της Ρωσίας στην πρώην σοβιετική περιφέρεια θα επικεντρωθούν σχεδόν αποκλειστικά στη διατήρηση των κερδών που έχει αποκομίσει ως τώρα. Με την επιρροή της Δύσης στην Ουκρανία να έχει υποχωρήσει για την ώρα, η Ρωσία θα προχωρήσει τα σχέδια για την ενίσχυση των δεσμών με τον ενεργειακό και οικονομικό τομέα της Ουκρανίας.

Το 2014 θα είναι μια πολιτικά ασταθής χρονιά για την Ουκρανία, με τις προεδρικές εκλογές να έχουν προγραμματιστεί για τις αρχές του 2015. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς θα πραγματοποιούνται κατά περιόδους διαδηλώσεις κατά του προέδρου. Η Γερμανία και η Ε.Ε. θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν ένα μέρος της επιρροής τους στην Ουκρανία μέσω της στήριξης σε ηγέτες της αντιπολίτευσης. όπως ο Βιτάλι Κλίτσκο, αλλά η Ρωσία θα είναι αυτή που θα έχει το πάνω χέρι στη χώρα.

Η Μολδαβία και η Γεωργία, οι οποίες προχώρησαν με τις συμφωνίες με την Ε.Ε. το 2013, θα βρεθούν στο επίκεντρο του ανταγωνισμού μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας για την επιρροή στην περιοχή. Η Ρωσία αναμένεται να ασκήσει οικονομική και πολιτική πίεση στη Μολδαβία και τη Γεωργία για να αποτρέψει την υπογραφή των συμφωνιών. Η Ρωσία πιθανότατα θα το επιτύχει, καθώς τα ίδια θεμελιώδη προβλήματα που εμπόδισαν την Ουκρανία από το να υπογράψει τις συμφωνίες με τις Βρυξέλλες προβλέπεται ότι θα εμποδίσουν και τα σχέδια των δύο άλλων χωρών.

Οι χώρες της Βαλτικής θα προχωρήσουν την διαδικασία ενεργειακής διαφοροποίησης από την Ρωσία, με τον τερματικό σταθμό εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου της Λιθουανίας να εγκαινιάζεται στο τέλος του 2014. Ωστόσο, οι Βαλτικές χώρες θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν την αμυντική εξασφάλιση που αποζητούν από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.