Μία επιλογή για επενδυτές που γνωρίζουν από αξιολόγηση εταιρειών από αριθμοδείκτες αλλά και για όσους έχουν καλούς συμβούλους επενδύσεων, αφορά στην επιλεκτική τοποθέτηση σε μετοχές υψηλής ”αξίας”, ήτοι σε εταιρείες που δεν παρουσιάζουν εκρηκτικά ποσοστά ανάπτυξης, πλην όμως έχουν σχετικά χαμηλούς δείκτες όπως το P/E και σχέση τιμής μετοχής προς την εσωτερική-λογιστική αξία (P/BV), η οποία να κινείται στην περιοχή της μονάδας.

Στις περιπτώσεις αυτές (και εφόσον δεν υπάρχουν υπέρογκες υποχρεώσεις, προβλήματα ρευστότητας ή λογιστικά μαγειρέματα), ο επενδυτής θεωρεί ότι αγοράζει πραγματική ”αξία” με τα χρήματα του η οποία σε βάθος χρόνου θα αποφέρει πραγματική απόδοση υπεραξίας.

Το δύσκολο στην προκειμένη περίπτωση είναι να ξεχωρίσει ”η ήρα από το στάρι” καθώς χαμηλό P/Ε και εξίσου χαμηλό P/BV, έχουν αρκετές εταιρείες με ”υπόγεια προβλήματα” τα οποία μόνον ένας έμπειρος επενδυτής που ταυτόχρονα παρακολουθεί την ειδησεογραφία, ακόμη και τις φημολογίες μπορεί να τις διαγνώσει.