Οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν πλέον τον δεύτερο σε μέγεθος εξαγωγικό κλάδο της πρωτογενούς παραγωγής στην Ελλάδα, με ό,τι σημαίνει αυτό για το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών αλλά και για την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας.

Παράγοντες του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας περιμένουν μέσα στην επόμενη πενταετία την αύξηση της ζήτησης έως και κατά 50%, με ευνόητα οφέλη για τις ελληνικές εταιρείες, οι οποίες κατέχουν τον πρώτο λόγο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

”Όχι μόνο αυξάνουμε τις εξαγωγές μας σε αγορές όπου δραστηριοποιούμαστε εδώ και χρόνια, αλλά συνεχώς διευρύνουμε την γκάμα των πελατών μας με πελάτες νέων χωρών”, δήλωσε στον ”Μ” ιδιοκτήτης εισηγμένης εταιρείας, ο οποίος συμπλήρωσε: ”Πρόβλημα ζήτησης δεν υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα στον κλάδο. Το πρόβλημα βρισκόταν στην πλευρά της προσφοράς, καθώς υπερβολικά περιορισμένος αριθμός ελληνικών εταιρειών μικρού μεγέθους προχωρούσε σε πόλεμο τιμών προκειμένου να επιβιώσει. Τα τελευταία χρόνια, όμως, ο αριθμός των εταιρειών μειώνεται δραστικά, τάση που θα συνεχιστεί και στο μέλλον”.

Οι δύο αυτές τάσεις, της αυξημένης ζήτησης και της συνεχούς μείωσης των παικτών στην αγορά, είναι και τα ισχυρότερα επιχειρήματα όσων πιστεύουν ότι δεν θα υπάρξει και πρόβλημα τιμών κατά την προσεχή πενταετία.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε πολύ μεγάλη άνοδο κερδών τους μεγάλους ομίλους του κλάδου κατά τα τελευταία χρόνια, επηρεάζοντας ανάλογα και τις τιμές των μετοχών τους στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Σημαντικές εξελίξεις, όμως, υπάρχουν και στο μέτωπο της παραγωγής, όπου γίνονται συνεχείς προσπάθειες:

1) Για τη συντόμευση του απαιτούμενου χρόνου πάχυνσης των ψαριών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξοικονόμηση κεφαλαίου κίνησης.

2) Για την παραγωγή βαρύτερων ψαριών, αφού η τιμή τους είναι αυξημένη (διεύρυνση περιθωρίου κέρδους).

3) Για επέκταση και σε άλλες κατηγορίες ψαριών, με τα πρώτα δείγματα να είναι θετικά και τις μεγάλες εταιρείες του κλάδου να ποντάρουν βάσιμα και σε νέες πηγές μελλοντικού εισοδήματος.

4) Για περαιτέρω καθετοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας από τους μεγάλους ομίλους, με την απόκτηση δικών τους μονάδων ιχθυοτροφών. Έτσι είδαμε τον Νηρέα να εξαγοράζει την Kego, τα Ιχθυοτροφεία Σελόντα τον Περσέα και τις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες να αναζητούν προς εξαγορά εταιρείες του χώρου (σε διαφορετική περίπτωση θα δημιουργήσουν δική τους).

Με βάση τα στοιχεία του 2006, οι πέντε εισηγμένες εταιρείες του κλάδου στο Χ.Α. ελέγχουν το 37,5% της μεσογειακής παραγωγής γόνου στην Ευρώπη, άλλες είκοσι μικρότερες ελληνικές εταιρείες το 15,6% και ακολουθούν η Τουρκία με 25%, η Ισπανία και η Ιταλία από 6,25%, η Γαλλία με 4,7%, η Κύπρος με 2,3% κ.ά.

Τα αντίστοιχα μερίδια στα ψάρια είναι 36,5% για τις πέντε εισηγμένες της Σοφοκλέους, 23,5% για άλλες 110 ελληνικές εταιρείες, 20,6% για την Τουρκία, 13% για την Ισπανία, 7% για την Ιταλία, 3,5% για τη Γαλλία και 1,8% για την Κύπρο.

Στο Χρηματιστήριο της Αθήνας είναι εισηγμένες οι εταιρείες Νηρέας, Σελόντα, Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες, Δίας, Interfish και Γαλαξίδι. Επίσης, ο Περσέας δραστηριοποιείται στην παραγωγή ιχθυοτροφών, όπως επίσης και η Kego.