Στις αρχές του αιώνα, η Πορτογαλία αγωνιζόταν να επιταχύνει τον ρυθμό ανάπτυξής της χωρίς ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Ο όρος «Πορτογαλοποίηση» χαρακτήριζε την κατάσταση μιας οικονομίας που είχε μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα, π.χ. χαμηλή παραγωγικότητα εργασίας, χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και συγκριτικά υψηλότερο ποσοστό ανεργίας.
Δεν εκπλήσσει λοιπόν που η Ελλάδα είχε υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα σε σύγκριση με τη χώρα της Ιβηρικής, την πρώτη δεκαετία του 2000.
Όμως, όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Η Πορτογαλία μάς έχει ξεπεράσει τόσο σε κατά κεφαλή εισόδημα όσο σε Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ). Το 2018, το πορτογαλικό ΑΕΠ ανερχόταν σε 238 δισ. δολάρια ενώ το αντίστοιχο ελληνικό σε 218 δισ. δολάρια.
Μια διαφορά 20 δισ. δολαρίων περίπου.
Ο τομέας της ζήτησης που αναπτύσσεται πιο γρήγορα από το 2010 στην Πορτογαλία είναι οι εξαγωγές. Κατά σύμπτωση, οι εξαγωγές αγαθών της Ελλάδας ανήλθαν σε 35 δισ. δολάρια περίπου το 2018 και της Πορτογαλίας σε 55 δισ., σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας.
Αν μπορούσαμε να κλείσουμε αυτό το χάσμα σε σημαντικό βαθμό, θα μπορούσαμε επίσης να ελπίζουμε πως θα ξαναπιάσουμε τους Πορτογάλους στο ΑΕΠ.