Ενα από τα θέματα που συζητιούνται στην αγορά το τελευταίο διάστημα είναι κατά πόσο ενήργησαν σωστά οι τράπεζες, στέλνοντας τους διευθύνοντες συμβούλους τους να διαπραγματευθούν με την κυβέρνηση για το θέμα των κόκκινων δανείων.
Μια άποψη είναι πως καλά έκαναν, γιατί δεν μπορούσαν να αρνηθούν πρόσκληση του πρωθυπουργού.
Μια άλλη άποψη είναι πως η κυβέρνηση έχει πολιτική ατζέντα και επομένως, όταν πηγαίνουν οι CEO των τραπεζών σε απευθείας διαπραγματεύσεις μαζί της, αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να εμπλακούν σε πολιτικές λύσεις.
Γι' αυτό τον λόγο οι οπαδοί της δεύτερης άποψης θεωρούν πως οι τράπεζες θα έπρεπε να επιδιώξουν να πάνε σε τεχνοκρατικές συζητήσεις με την κυβέρνηση για τα κόκκινα δάνεια και να εκπροσωπούνται σε άλλο επίπεδο κι όχι από τους διευθύνοντες συμβούλους.
Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, αν και είναι φανερό πως δεν μπορείς να μην πας όταν σε προσκαλεί ο πρωθυπουργός. Τουλάχιστον, την πρώτη φορά.
Όμως, υπάρχει κάτι ακόμη.
Οσο καλά κι αν ξέρουν το θέμα των κόκκινων δανείων οι CEO των τραπεζών, δεν το γνωρίζουν τόσο καλά όσο τα εξειδικευμένα στελέχη τους, π.χ. νομικές πτυχές κ.τ.λ.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι τελευταίοι είναι εκείνοι που ενημερώνουν τους CEO για τις συνέπειες των συμφωνηθέντων με την κυβέρνηση, αφού προηγουμένως ενημερωθούν από τους επικεφαλής και τι πρέπει να γίνει για να υλοποιηθεί η όποια συμφωνία.