Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος του ΔΝΤ με ποσοστό 17,46% ή 83 δισ. σε ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα (SDRs).
Αυτό μεταφράζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό δικαιωμάτων ψήφου, π.χ. για την χρηματοδότηση προγραμμάτων διάσωσης χωρών όπως η Ελλάδα. Η Ιαπωνία έρχεται δεύτερη με 6,48% και η Κίνα βρίσκεται στη τρίτη θέση με ποσοστό 6,41% στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΝΤ.
Το ποσοστό της Γερμανίας ανέρχεται σε 5,6%.
Σε γενικές γραμμές, το ειδικό βάρος των αναδυομένων και των αναπτυσσομένων χωρών στο μετοχικό κεφάλαιο (quota) του Ταμείου βρίσκεται σε άνοδο τα τελευταία χρόνια, ξεπερνώντας το 49% του συνόλου.
Το ΔΝΤ χρησιμοποιεί αυτά τα χρήματα μαζί με άλλα που δανείζεται σε διμερή ή πολυμερή βάση για τις χρηματοδοτήσεις που κάνει σε διάφορες χώρες.
Σύμφωνα με χθεσινά δημοσιεύματα, ο πρόεδρος Τραμπ πρόκειται να υπογράψει ένα νέο εκτελεστικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προχωρήσουν σε αξιολόγηση των συμμετοχών τους σε διεθνείς οργανισμούς με βάση κάποια κριτήρια, π.χ. εθνική ασφάλεια.
Το ΔΝΤ είναι ένας από αυτούς τους οργανισμούς και έχει μπει στο μάτι των ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο εδώ και χρόνια. Δεν είναι απλό να προβλέψει κάποιος ποιο θα είναι το συμπέρασμα από την στιγμή που η Κίνα, την οποία ο Τράμπ θεωρεί βασικό αντίπαλο των ΗΠΑ, έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να αυξήσει την συμμετοχή της.
Είναι λοιπόν πιθανό να μην μειώσουν οι ΗΠΑ τη συμμετοχή τους στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΝΤ για να μην αυξηθεί το ειδικό βάρος της Κίνας.
Όμως, αυτό το σκηνικό στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στην ηγεσία του Ταμείου. Το ΔΝΤ θα πρέπει να είναι πιο επιλεκτικό στις χρηματοδοτήσεις του.
Αυτό δεν ευνοεί το «μαλάκωμα» των θέσεων του ΔΝΤ στο ελληνικό ζήτημα. Οι συνέπειες είναι προφανείς.