Στις παλιές, καλές εποχές όπου τα δανεικά έρρεαν άφθονα, τα πολιτικά κόμματα ανακοίνωναν τα οικονομικά τους προγράμματα χωρίς κανείς σχεδόν να τα ρωτά πού θα βρουν τα λεφτά για να υλοποιήσουν τις εξαγγελίες τους.
Αν κάποιοι τα πίεζαν το πολύ-πολύ να μιλούσαν με γενικόλογα, παραπέμποντας στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στη μείωση της σπατάλης.
Η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα τα τελευταία χρόνια άλλαξε άρδην αυτήν την κατάσταση αφού οι αγορές έκλεισαν και οι μόνοι που δάνειζαν την Ελλάδα υπό όρους ήταν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Από τον περασμένο Απρίλιο, οι αγορές έχουν ανοίξει μερικώς για τη χώρα και το δημόσιο μαζί με τις τράπεζες και μερικές επιχειρήσεις έχουν δανεισθεί αρκετά δισ. ευρώ.
Όμως, η Ελλάδα δεν έχει αποκτήσει ακόμη πλήρη πρόσβαση στις αγορές για να καλύπτει όλες τις ανάγκες της.
Επομένως, η κοστολόγηση των οικονομικών προγραμμάτων που ανακοινώνουν όλα τα κόμματα, αλλά πρωτίστως τα κόμματα εξουσίας, έχει σημασία.
Όμως, η εμπειρία δείχνει ότι τα κόμματα διαφωνούν ριζικά μεταξύ τους όταν επιχειρούν να κοστολογήσουν το ένα το πρόγραμμα του άλλου.
Αυτό συνέβη πρόσφατα με το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ το κοστολογεί στα 11,4 δισ. ευρώ, ενώ η κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Οικονομικών στα 27,2 δισ.
Η διαφορά είναι πολύ μεγάλη για να εξηγηθεί και ο μέσος πολίτης που τα ακούει όλα αυτά μπερδεύεται και δεν ξέρει ποιον να πιστέψει.
Επειδή λοιπόν παρόμοια φαινόμενα θα εμφανισθούν ξανά στο μέλλον, είναι φρόνιμο να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα στην κοστολόγηση των προγραμμάτων τους από έναν τρίτο, ανεξάρτητο φορέα ή οργανισμό κύρους κοινής αποδοχής.
Δεν γνωρίζουμε ποιος μπορεί να είναι, αλλά θα πρέπει να βρεθεί. Ακόμη κι αν είναι ξένη εταιρεία ή διεθνής οργανισμός.
Πάντως, δεν θεωρούμε ότι αυτήν τη δουλειά μπορεί και πρέπει να την κάνει το υπό σύσταση δημοσιονομικό συμβούλιο κατά τα πρότυπα άλλων χωρών, όπως προτείνουν ορισμένοι.
Δουλειά του ανωτέρω συμβουλίου είναι η δημοσιοποίηση μακροοικονομικών και δημοσιονομικών προβλέψεων και η έγκαιρη προειδοποίηση για αποκλίσεις από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού.
Ίσως πάρει κάποιο χρόνο στα κόμματα να καταλήξουν, αν καταλήξουν, σ' ένα κοινά αποδεκτό «διαιτητή»-εκτιμητή των προγραμμάτων τους.
Γι' αυτό καλό θα ήταν να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ με αναλυτική ανακοίνωση για το κόστος κάθε μέτρου που προτείνει ώστε να μπορούν οι πιο επιμελείς πολίτες να την αντιπαραβάλλουν μ' εκείνη του υπουργείου Οικονομικών και να βγάζουν τα συμπεράσματά τους.