Όσοι νόμιζαν ή ήλπιζαν ότι οι πιστωτές της χώρας θα κάνουν εκπτώσεις στο πρόγραμμα προσαρμογής μάλλον θα πρέπει να αλλάξουν άποψη.
Ίσως η Ε.Ε. να μη θέλει να πιέσει πολύ εν όψει των ευρωεκλογών γιατί αντιλαμβάνεται καλύτερα τις πολιτικές συνθήκες, σε αντίθεση με το ΔΝΤ, όμως κάποια βασικά πράγματα δεν αλλάζουν.
Ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας το επιβεβαίωσε πρόσφατα, δηλώνοντας ότι η τρόικα δεν έχει αλλάξει θέση στις διαπραγματεύσεις με την ελληνική πλευρά.
Ως γνωστόν, η αξιολόγηση της προόδου στην υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής από την τρόικα που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί πέρυσι είναι ακόμη στον αέρα. Πλέον, η συμφωνία καθίσταται πιο δύσκολη καθώς έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο, που δεν επιτρέπει την ψήφιση νομοσχεδίων με μεγάλο πολιτικό κόστος από τη δικομματική κυβέρνηση.
Επομένως, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει λογικά να επιτύχει δύο πράγματα:
Αφενός κάποιον συμβιβασμό σε μερικά από τα ανοικτά θέματα για να εξασφαλίσει κάποιες δόσεις από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, που θα επιτρέψουν την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων τους επόμενους μήνες, και αφετέρου κάποια άλλα θέματα να πάνε χρονικά μετά τις ευρωεκλογές.
Όμως, οι δανειστές, οι οποίοι έχουν συμφέρον να συνεχίσει η Ελλάδα τις αποπληρωμές, δεν έχουν δει με καλό μάτι τις ελληνικές ενέργειες «ανεξαρτητοποίησης», με αποκορύφωμα το νομοσχέδιο για τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας. Όπως και τις διάφορες δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, για έξοδο της χώρας από το μνημόνιο από πέρυσι τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα.
Πώς ακριβώς θα διαχειρισθούν το ζήτημα, στέλνοντας μήνυμα στην κυβέρνηση ότι η «ανυπακοή» τιμωρείται, χωρίς όμως να διακινδυνεύσουν αναζωπύρωση της κρίσης πριν από τις ευρωεκλογές κι ενώ η Ελλάδα έχει την προεδρία της Ε.Ε.;
Θα μπορούσαν να καθυστερήσουν την αναμενόμενη (από την Ελλάδα) απόφαση του Eurogroup για το χρέος για μετά τις ευρωεκλογές, ισχυριζόμενοι ότι δεν υπάρχει συμφωνία σε όλα τα ανοικτά θέματα της αξιολόγησης.
Όμως, μια τέτοια ενέργεια θα έπληττε την τωρινή κυβέρνηση και πιθανόν δεν το επιθυμούν, χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Πιθανόν λοιπόν η «τιμωρία» για τις τάσεις «απεξάρτησης» από το μνημόνιο να είναι άλλη και πολύ πιο επώδυνη.
Ένα νέο δάνειο για να καλυφθεί το χρηματοοικονομικό κενό του 2014-2015, που φυσικά θα συνοδεύεται από όρους.
Δεν είναι δύσκολο.
Η ΕΚΤ δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να χρησιμοποιήσει το εναπομείναν υπόλοιπο των 8 με 9 δισ. ευρώ από το πακέτο που προορίζεται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Εναλλακτικά, ζητά να γίνουν πιο αυστηρές οι παράμετροι των stress tests κ.τ.λ. για να χρειάζονται οι τράπεζες περισσότερα κεφάλαια και να μειωθεί σημαντικά το απόθεμα.
Το κερασάκι στην τούρτα θα είναι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, βοηθούσης της πολιτικής αβεβαιότητας, με αποτέλεσμα το κόστος δανεισμού να είναι πολύ ακριβό.
Όπως λέει ο λαός, «πήγαμε για μαλλί και βγήκαμε κουρεμένοι».