H Goldman Sachs είναι ίσως η πιο γνωστή αμερικανική επενδυτική και εκείνη που επηρεάζει αρκετά τους συμμετέχοντες στις αγορές με τις προβλέψεις της.

Ομως, οι προβλέψεις έχουν αξία όταν έχουν υψηλό ποσοστό ακρίβειας διαχρονικά.

Πώς τα πάει η Goldman Sachs σε αυτό το μέτωπο; Είναι δύσκολο να πει κανείς για όλα τα μακροοικονομικά μεγέθη, ισοτιμίες και χρηματιστηριακούς δείκτες που κάνει προβλέψεις κατά καιρούς.

Ομως, υπάρχει ένας χρηματιστηριακός δείκτης που ξεχωρίζει. Ο αμερικανικός δείκτης S&P 500. Σχετικά πρόσφατα, η Goldman Sachs προέβλεψε ότι ο S&P 500 θα βρίσκεται στις 2.850 μονάδες το 2018.

Κάθε μήνα μιλάμε για τον κρατικό προϋπολογισμό. Ομως εκείνος που κρίνει αν η Ελλάδα ικανοποίησε το δημοσιονομικό κριτήριο είναι ο προϋπολογισμός της Γενικής Κυβέρνησης, που ενσωματώνει τον κρατικό προϋπολογισμό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Πριν λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί στην ανεπίσημη εκτίμηση του ευρωπαϊκού σκέλους των θεσμών, που ήθελε το υπερ-πλεόνασμα να πλησιάζει ή/και να ξεπερνάει το 4% του ΑΕΠ φέτος.  

Χθες, το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε πως το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώθηκε σε 6,4 δισ. ευρώ το διάστημα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2017, έναντι 5,9 δισ. το ίδιο διάστημα το 2016.

Σήμερα, Τρίτη, είναι η μέρα διακανονισμού του swap που περιελάμβανε την ανταλλαγή των 20 σειρών ομολόγων του PSI με τις 5 νέες.

Πολλά έχουν γραφτεί για το swap. Η ουσία είναι πως ως συναλλαγή θα πρέπει να κριθεί συνολικά, δηλαδή να ληφθούν υπόψη και οι όποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει στο κόστος εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους.

Ως αυτόνομη συναλλαγή, το swap αυξάνει το δημόσιο χρέος, αλλά η αύξηση δεν κρίνεται σημαντική από τους δανειστές, που έδωσαν το πράσινο φως.

Οι εκτιμήσεις θέλουν την επιβάρυνση να είναι αρκετά μικρότερη των 100 εκατ. ευρώ και αφορά το «γλυκαντικό» που πήραν οι ομολογιούχοι για να συναινέσουν στην ανταλλαγή.

Μήπως υπάρχει κάποιο θέμα μεθοδολογίας στον υπολογισμό των χρημάτων που ξοδεύει ο ξένος τουρίστας στη χώρα μας σε σύγκριση με άλλες χώρες και δη την Ισπανία;

Αυτό φαίνεται να πιστεύουν μερικοί στην αγορά καθώς δεν θεωρούν λογικό να υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά στη μέση δαπάνη ανά επίσκεψη στην Ελλάδα σε σύγκριση με την Ισπανία.

Στη χώρα της Ιβηρικής, η μέση δαπάνη ξεπερνά τα 1.000 ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η μέση δαπάνη ανά επίσκεψη στη χώρα μας ανήλθε σε 514 ευρώ το 2016 έναντι 579,6 ευρώ το 2015 και 590,2 ευρώ το 2014.

Η πρόσφατη ιστορία της Ιρλανδίας και των τραπεζών της  είναι λίγο-πολύ γνωστή, όμως κάποιες πτυχές της είναι άγνωστες.

Το ενδιαφέρον είναι πως υπάρχουν κάποιες ομοιότητες στο μέτωπο των τραπεζών και των μη εξυπηρετούμενων δανείων με τις ελληνικές. Οι ιρλανδικές τράπεζες υποβλήθηκαν σε AQR και stress tests το 2011 και ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 24 δισ. ευρώ που επιβάρυναν τους Ιρλανδούς φορολογούμενους.

Παρ’ όλα αυτά, κι αυτές άργησαν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα, ποντάροντας στην ανάκαμψη της ιρλανδικής οικονομίας. Το αποτέλεσμα ήταν τα προβληματικά δάνεια να φθάσουν στο 31,8% του συνόλου το τελευταίο τρίμηνο του 2013, που η χώρα έβγαινε από το μνημόνιο. Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό είναι αρκετά υψηλότερο, ξεπερνώντας το 40%.