Η πρόσφατη ιστορία της Ιρλανδίας και των τραπεζών της είναι λίγο-πολύ γνωστή, όμως κάποιες πτυχές της είναι άγνωστες.
Το ενδιαφέρον είναι πως υπάρχουν κάποιες ομοιότητες στο μέτωπο των τραπεζών και των μη εξυπηρετούμενων δανείων με τις ελληνικές. Οι ιρλανδικές τράπεζες υποβλήθηκαν σε AQR και stress tests το 2011 και ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 24 δισ. ευρώ που επιβάρυναν τους Ιρλανδούς φορολογούμενους.
Παρ’ όλα αυτά, κι αυτές άργησαν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα, ποντάροντας στην ανάκαμψη της ιρλανδικής οικονομίας. Το αποτέλεσμα ήταν τα προβληματικά δάνεια να φθάσουν στο 31,8% του συνόλου το τελευταίο τρίμηνο του 2013, που η χώρα έβγαινε από το μνημόνιο. Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό είναι αρκετά υψηλότερο, ξεπερνώντας το 40%.
Όμως, η πορεία των «κόκκινων» δανείων από εκεί και πέρα ήταν καθαρά πτωτική, καθώς οι τράπεζες ανέλαβαν δράση για να πετύχουν τους στόχους που τους έθεσαν οι εποπτικές αρχές. Από τότε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν μειωθεί κατά 58% ή πάνω από 50 δισ. ευρώ, βοηθούντων των πωλήσεων σε ξένα funds.
Το γεγονός δεν έχει διαφύγει της προσοχής του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα. Ο τελευταίος είχε υπογραμμίσει σε ιδιωτική συζήτηση με αντικείμενο τα ελληνικά «κόκκινα» δάνεια, που έγινε σε ανύποπτο χρόνο, το εύρος και τη σημασία των πωλήσεων παρόμοιων δανείων στην Ιρλανδία.
Χθες, ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς Χρήστος Μεγάλου αναφέρθηκε, όπως ήταν φυσικό, στο θέμα των «κόκκινων» δανείων, στην τηλεδιάσκεψη που είχε με αναλυτές για τα αποτελέσματα της τράπεζάς του.
Ο κ. Μεγάλου ανέβασε τον πήχη των πωλήσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων στα 3,5 δισ. ευρώ από 2 δισ. που ήταν ο αρχικός στόχος για τα επόμενα χρόνια, κάνοντας αναφορά στο αυξημένο ενδιαφέρον από το εξωτερικό.
Υπάρχει λοιπόν σύγκλιση Στουρνάρα και Μεγάλου, με μοντέλο αναφοράς το ιρλανδικό.