Μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 4,3%, ακολούθησε τη χρονική περίοδο 1995-2004 η εγχώρια αγορά των πλαστικών ειδών συσκευασίας, της οποίας οι σημαντικές διακυμάνσεις στο κόστος παραγωγής, οφείλονται στις μεταβολές της τιμής του πετρελαίου.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την κλαδική μελέτη της ICAP ”Πλαστική Συσκευασία”, η οποία εκπονήθηκε πρόσφατα, οι μεταβολές της τιμής του πετρελαίου έχουν ως αποτέλεσμα να παρουσιάζονται σημαντικές διακυμάνσεις στο κόστος παραγωγής των πλαστικών ειδών συσκευασίας, οι οποίες συχνά δεν είναι εφικτό να προβλεφθούν και να αντιμετωπιστούν.

Η ραγδαία αύξηση της τιμής του πετρελαίου την τελευταία τριετία οδήγησε σε αντίστοιχη άνοδο των τιμών των παραγώγων του, με αποτέλεσμα να αυξηθεί σημαντικά το κόστος παραγωγής, περιορίζοντας τα περιθώρια κέρδους και αναγκάζοντας τις επιχειρήσεις του κλάδου να μεταφέρουν τις αυξήσεις των τιμών στους πελάτες τους.

Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου προκαλεί επίσης άνοδο του μεταφορικού κόστους, το οποίο είναι σημαντικό για τις περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου, καθώς αρκετά από τα εξεταζόμενα προϊόντα καταλαμβάνουν μεγάλο όγκο.

Όσον αφορά στη χρήση της πλαστικής συσκευασίας, σύμφωνα με την ICAP, πως κατέχει σημαντική θέση στον ευρύτερο κλάδο της συσκευασίας, αντικαθιστώντας παραδοσιακά υλικά, όπως το γυαλί, το ξύλο, το χαρτί και το αλουμίνιο.

Επιπλέον, οι ιδιότητες της πλαστικής συσκευασίας, οι οποίες επιτρέπουν την ασφαλή μεταφορά και συντήρηση των προϊόντων, σε συνδυασμό με το χαμηλό της βάρος, την καθιστούν ιδιαίτερα ανταγωνιστική.

Ως μειονέκτημά της θεωρείται το γεγονός ότι δεν είναι ιδιαίτερα φιλική προς το περιβάλλον σε σχέση με άλλα υλικά. Εντούτοις, στη χώρα μας και διεθνώς καταβάλλονται προσπάθειες για την αξιοποίηση των πλαστικών απορριμμάτων και τη συστηματικότερη ανακύκλωσή τους.

Παράλληλα, σχετικά με τη διάρθρωση της εγχώριας αγοράς πλαστικής συσκευασίας, το μεγαλύτερο μερίδιο καταλαμβάνουν διαχρονικά οι σάκοι, οι σακούλες και οι τσάντες, η συμμετοχή των οποίων εκτιμάται σε 29% της συνολικής αγοράς πλαστικών ειδών συσκευασίας το 2004.

Ακολουθούν τα πλαστικά φύλλα-φιλμ με μερίδιο συμμετοχής 26% και έπονται οι φιάλες και τα λοιπά φιαλοειδή με ποσοστό 20%.

Σημειώνεται, πως ο βαθμός συγκέντρωσης είναι σχετικά υψηλός στις περισσότερες κατηγορίες ειδών πλαστικής συσκευασίας, αφού λίγες εταιρίες ελέγχουν σημαντικό ποσοστό της αγοράς.

Μεγάλη διασπορά παρατηρείται στην αγορά των σάκων, σακουλών και τσαντών, όπου δραστηριοποιούνται πολλές μικρού κυρίως μεγέθους επιχειρήσεις, οι οποίες στοχεύουν συνήθως στην κάλυψη της τοπικής αγοράς.

Όσον αφορά στις προοπτικές εξέλιξης του κλάδου, σύμφωνα με τις ισχύουσες συνθήκες και τάσεις της αγοράς, η συνολική εγχώρια κατανάλωση πλαστικών ειδών συσκευασίας αναμένεται να σημειώσει αύξηση με μέσο ετήσιο ρυθμό 4%-5% (σε ποσότητα) για τη διετία 2005-2006.

Επιπλέον, η ανακύκλωση των πλαστικών απορριμμάτων συσκευασίας αποτελεί ένα επίμαχο ζήτημα για τις επιχειρήσεις του κλάδου.

Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικού, ενώ είναι η μόνη χώρα της Δυτικής Ευρώπης που παρουσιάζει αντίστοιχο ποσοστό μικρότερο του 5%. Θετικό θεωρείται το γεγονός ότι οι ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να συμμορφώνονται με το θεσμικό πλαίσιο για την αξιοποίηση των πλαστικών απορριμμάτων.

Η συνεπής εφαρμογή των ρυθμίσεων της νομοθεσίας αναμένεται να συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας, στη μείωση του κόστους και στην προστασία του περιβάλλοντος.