Μέσο ρυθμό ανάπτυξης των εσόδων που υπερβαίνει το 14% εμφάνισαν το 2004 οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο παραγωγής, εμπορίας και διανομής φαρμάκων, εξοπλισμού και αναλωσίμων, συμπεραίνει σε έρευνά της η Hellastat.

Όπως επισημαίνεται στην έρευνα για τις φαρμακευτικές εταιρίες 130 από τις 140 επιχειρήσεις του δείγματος είναι κερδοφόρες, από τις οποίες μάλιστα οι 85 εμφανίζουν υψηλότερα κέρδη σε σύγκριση με το 2003.

Ωστόσο, οι ρυθμοί ανάπτυξης εμφανίζουν σημάδια ”υπερκόπωσης”, και φθίνουν έναντι του μέσου ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης τόσο κατά την περίοδο 2004/2002 (13,2%) όσο και κατά το διάστημα 2004/2001 (16%).

Στον τομέα της κερδοφορίας οι επιδόσεις είναι ανάλογα εντυπωσιακές, εμφανίζοντας συνολική αύξηση το 2004 της τάξης του 28,8%, με αντίστοιχη τάση επιβράδυνσης έναντι 39,5% το 2004/2001.



Τα υψηλότερα περιθώρια κέρδους απολαμβάνει ο υποκλάδος των ιατρικών –εργαστηριακών οργάνων και αναλωσίμων, με το περιθώριο ΚΠΤΦΑ να εκτιμάται κατά μέσο όρο στο 21,5%, βελτιωμένο κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το 2003.

Οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις εμφανίζουν σαφώς χαμηλότερα περιθώρια λειτουργικού κέρδους (6,6% το 2004, έναντι 7% το 2003), και κυρίως λόγω της μεγάλης επιβάρυνσης των εξόδων πωλήσεων –τα οποία ωστόσο μειώνονται ως ποσοστό επί των πωλήσεων στο 13,7% το 2004 έναντι 16,4% το 2001-, τα οποία απορροφούν τα ”πλούσια” μικτά περιθώρια του υποκλάδου που διαμορφώνονται στην περιοχή του 35%.

Τα έξοδα έρευνας & ανάπτυξης παρουσιάζουν ελαφρά ανοδική τάση και διαμορφώνονται στο 1,7% επί των πωλήσεων το 2004 έναντι 1,2% το 2002, σε αντιστοιχία με τον καθαρά εμπορικό χαρακτήρα των μεγάλων πολυεθνικών που κυριαρχούν στον κλάδο.

Μεγάλο αγκάθι στον τομέα των φαρμακευτικών – ιατρικών προϊόντων εξακολουθούν να είναι οι οφειλές από νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία, όπως έρχονται να επαληθεύσουν και τα οικονομικά στοιχεία των επιχειρήσεων.

Οι απαιτήσεις που εμφανίζονται στους ισολογισμούς αντιστοιχούν σε μέσο διάστημα είσπραξης που ξεπερνά τους 6 μήνες για τις φαρμακευτικές εταιρείες και το 1,5 έτος (!) για τις εταιρείες ιατρικού εξοπλισμού και αναλωσίμων.

Αντίθετα, οι διανομείς θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι από την εξυπηρέτηση της λιανικής –φαρμακεία-, αφού το μέσο διάστημα παροχής πίστωσης δεν υπερβαίνει τις 80 ημέρες.

Το ζήτημα των καθυστερημένων εισπράξεων διαχειρίζονται με επιτυχία οι πολυεθνικές κυρίως επιχειρήσεις λαμβάνοντας αντίστοιχα μεγάλη πίστωση από τις μητρικές επιχειρήσεις του εξωτερικού –ο τραπεζικός δανεισμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος στην πλειοψηφία των περιπτώσεων-, με αποτέλεσμα το μέσο διάστημα ανάγκης χρηματοδότησης (εμπορικός κύκλος) να μην ξεπερνά τις 50 ημέρες.

Η πρακτική αυτή ωστόσο δεν έχει πεδίο εφαρμογής στην περίπτωση των ελληνικών επιχειρήσεων (ο εμπορικός κύκλος υπερβαίνει τις 100 ημέρες), οι ανάγκες χρηματοδότησης και τα επίπεδα βραχυπρόθεσμου τραπεζικού δανεισμού των οποίων αποκλίνουν από τα μέσα επίπεδα του κλάδου (σε ορισμένες περιπτώσεις άνω του 30%-40% επί των ετήσιων πωλήσεων).



Η αυξημένη χρήση λειτουργικής χρηματοδότησης, μέσω δηλαδή των οφειλών σε προμηθευτές, οδηγεί το δείκτη της συνολικής δανειακής επιβάρυνσης στα ιδιαίτερα υψηλά –συνηθισμένα όμως για τον κλάδο- επίπεδα του 5,6 (ξένα προς ίδια κεφάλαια), λειτουργικό μοντέλο το οποίο επιτρέπει την επίτευξη τεράστιων αποδόσεων επί των ιδίων κεφαλαίων, της τάξης του 30%-35%.



Στον τομέα των Φαρμακευτικών επιχειρήσεων ο βαθμός συγκέντρωσης παραμένει σταθερά υψηλός την τελευταία 4ετία, με τις 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις να διατηρούν μερίδιο αγοράς της τάξης του 77%-78% (εκτιμώμενο στο συγκεκριμένο δείγμα της έρευνας).

Από τις 20 μεγαλύτερες βάσει πωλήσεων, οι ολιγάριθμες ελληνικές επιχειρήσεις συγκεντρώνουν μερίδιο μεγέθους 16,3%, μειωμένο κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες έναντι του 18,5% το 2001.