Η στρατηγική της Αγκυρας στο μέτωπο της Συρίας

Οι πρώτες ημέρες της εισβολής της Τουρκίας στην Συρία θα είναι το κλειδί για τις εξελίξεις. Η Αγκυρα έχει σχεδόν όλα τα στρατιωτικά πλεονεκτήματα σε αυτή τη μάχη, αλλά δεν αντέχει να «κολλήσει», και έτσι θα επιδιώξει να πετύχει τους αντικειμενικούς σκοπούς γρήγορα.

Εως τώρα φαίνεται πως αρχικός στόχος της Αγκυρας είναι να χωρίσει στα δυο την περιοχή που ελέγχεται από τους Κούρδους του SDF κοντά στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας καταλαμβάνοντας κρίσιμες οδικές αρτηρίες που συνδέουν τη δυτική και την ανατολική πλευρά στην βορειοανατολική Συρία. Αν το πετύχει, θα μπορεί να απομονώσει τις θέσεις του SDF στο Βορρά και να ανοίξει το δρόμο για επιπρόσθετες επιθέσεις.

Η επιχείρηση έχει εστιάσει στην περιοχή μεταξύ των συνοριακών πόλεων Tal Abyad στα δυτικά και Ras al-Ayn στα ανατολικά. Οι τουρκικές δυνάμεις προσπαθούν να προελάσουν γύρω από τις δυο πόλεις, οι οποίες βρίσκονται σε απόσταση 110 χιλιομέτρων και μετά να κινηθούν προς τον αυτοκινητόδρομο M4, περίπου 30-35 χιλιόμετρα μακριά, και ο οποίος εκτείνεται παράλληλα με τα σύνορα.

Εκτός από τις Tal Abyad και Ras al-Ayn, που αθροιστικά έχουν πληθυσμό περίπου 200.000, αυτή η περιοχή είναι σχετικά αραιοκατοικημένη και επίπεδη. Το έδαφος και η έλλειψη σημαντικών πόλεων θα διευκολύνει σημαντικά την τουρκική προέλαση, σε αντίθεση με την κατάσταση που αντιμετώπισε κατά τις επιχειρήσεις σε Afrin και βόρειο Aleppo.

Η επίθεση στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε Σύριους αντάρτες, τον λεγόμενο Συριακό Εθνικό Στρατό, που αποτελείται από μονάδες με ετερόκλιτη στρατιωτική αποτελεσματικότητα και πειθαρχία. Στοιχεία του τουρκικού στρατού που απαρτίζονται από μηχανοκινούμενο πεζικό, μηχανικούς και ειδικές δυνάμεις ενισχύουν αυτές τις μονάδες. Μεγάλος αριθμός πυροβολικού και σημαντική αεροπορική υποστήριξη στηρίζουν τις επίγειες δυνάμεις.

Απέναντι σε αυτή την ισχυρή δύναμη, οι περίπου 40.000 μαχητές του SDF είναι κυρίως ελαφρά οπλισμένο πεζικό με φτωχό βαρύ εξοπλισμό, πυροβολικό και θωρακισμένα οχήματα. Η έλλειψη βαρέων όπλων καθιστά δύσκολο για το SDF να αντισταθεί στην επίθεση σε επίπεδο έδαφος, και το οδηγεί στο να εστιάσει στην άμυνα σε χωριά και μικρές πόλεις εντός αυτής της ζώνης. Αυτή η στρατηγική θέτει τους μαχητές του στον κίνδυνο της περικύκλωσης και της αποκοπής τους από κινητές τουρκικές δυνάμεις, κάτι που είναι ήδη εμφανές από τον τρόπο που οι Τούρκοι επιχειρούν να περικυκλώσουν την Tal Abyad και την Ras al-Ayn.

Τα μειονεκτήματα της τοπικής γεωγραφίας και του ανεπαρκούς εξοπλισμού θα καταστήσουν πολύ δύσκολη την απώθηση της τουρκικής επίθεσης. Αυτά τα μειονεκτήματα αυξάνουν την πιθανότητα το SDF να αναζητήσει μια διευθέτηση με την Ρωσία ή ακόμα και την συριακή κυβέρνηση με αντάλλαγμα πρόσθετη στήριξη. Ακόμα και μια εισροή κατευθυνόμενων αντιαρματικών πυραύλων από την Δαμασκό θα βοηθήσει πολύ στο να υπάρξουν αξιοσημείωτες απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις και τους αντάρτες συμμάχους τους. Η συριακή κυβέρνηση, ωστόσο, αναγνωρίζοντας ότι το SDF έχει «μπλέξει» θα πιέσει σκληρά για σημαντικές υποχωρήσεις ως αντάλλαγμα της στήριξης, περιλαμβάνοντας πιθανότατα στα αιτήματα ότι το SDF θα παραδώσει τα ενεργειακά πεδία στην ανατολική επαρχεία της Deir el-Zour.

Καθώς το SDF θα προσπαθεί να αγοράσει χρόνο για να βρει εξωτερική βοήθεια, η Τουρκία θα προσπαθεί να κινηθεί όσο γρηγορότερα γίνεται για να ελαχιστοποιήσει τις διεθνείς αντιδράσεις που ήδη αντιμετωπίζει. Σε αυτές τις πρώτες ημέρες της κίνησης στα συριακά εδάφη ο πιο αποτελεσματικός σύμμαχος της Αγκυρας είναι η ταχύτητα.