Stratfor: Η Κορέα και το μέλλον της Ευρώπης στο επίκεντρο

Τις προβλέψεις για το ποιες περιοχές της υφηλίου θα βρεθούν στο προσκήνιο της διεθνούς προσοχής το δ΄ τρίμηνο παραθέτει η Stratfor.

Βόρεια Κορέα: Η αναδυόμενη πυρηνική κρίση στην Κορεατική Χερσόνησο θα ανέβει στην κορυφή της ατζέντας των ΗΠΑ αυτό το τρίμηνο, μειώνοντας την προτεραιότητα λιγότερο πιεστικών ζητημάτων, καθώς η Ουάσινγκτον εργάζεται πυρετωδώς για να αποφύγει -και να προετοιμαστεί για- τα χειρότερα. Καθώς η προσοχή τους θα είναι απολύτως αποσπασμένη, οι ΗΠΑ θα έχουν ελάχιστο χρόνο και πόρους να διαθέσουν σε άλλα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, περιλαμβανομένης της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν. Αν και η Ουάσινγκτον θα προσπαθήσει να αντισταθμίσει τα κέρδη σε επίπεδο επιρροής της Τεχεράνης στην περιφέρεια, ωστόσο δεν θα διακινδυνεύσει να προκαλέσει μια ακόμα διπλωματική κατάρρευση, εγκαταλείποντας τη συμφωνία. Ομοίως, ο Λευκός Οίκος θα βάλει στην άκρη για του χρόνου τις πιο επιθετικές κινήσεις σε ό,τι αφορά στον προστατευτισμό στην εμπορική ατζέντα των ΗΠΑ.

Το μέλλον της ΕΕ: Από την πλευρά της, η Ευρώπη θα στρέψει προς τα έσω την προσοχή της, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα δύσκολα ερωτήματα για το μέλλον της. Όμως οι συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση θα βρίθουν ακανθωδών θεμάτων που αποκαλύπτουν τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Καθώς η Γαλλία πιέζει για στενότερη ένωση του πυρήνα της Ευρώπης, οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης θα διχαστούν μεταξύ της επιθυμίας τους για ασφάλεια και για οικονομικά οφέλη που θα μπορούσε να φέρει η βαθύτερη ενοποίηση, και της αποφασιστικότητάς τους να διατηρήσουν σε απόσταση τους θεσμούς των Βρυξελλών. Την ίδια ώρα, η ηγέτιδα του μπλοκ, η Γερμανία, θα είναι απασχολημένη με το δύσκολο έργο του σχηματισμού κυβερνητικού συνασπισμού, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, που οδήγησαν σε μια διαιρεμένη βουλή, αναγκάζοντας τα κόμματα να εισέλθουν σε περίπλοκες διαπραγματεύσεις, με την ελπίδα ότι θα σχηματίσουν κυβέρνηση.

Συνεργασίες και ανταγωνισμοί στη Μέση Ανατολή: Καθώς αυξάνεται σταδιακά η πίεση των ΗΠΑ έναντι του Ιράν, η κυβέρνηση στην Τεχεράνη θα προσπαθήσει να την αμβλύνει κάπως χαλαρώνοντας τις εντάσεις με τους περιφερειακούς αντιπάλους της, την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία. Επιφανειακά τουλάχιστον. Αν και το Ιράν θα βρει κοινό έδαφος με καθεμία από τις χώρες σε σημεία όπως το Ιράκ και η Συρία, ωστόσο η πραγματιστική συνεργασία θα μείνει ως έχει, καθώς οι μακροχρόνιες διαμάχες συνεχίζονται στις μάχες δι’ αντιπροσώπων που διεξάγονται διάσπαρτα στη Μέση Ανατολή.

Όμως το Ιράν δεν είναι η μόνη εξωτερική δύναμη που εμπλέκεται στις διαμάχες αυτές, και καθώς αποκρούονται οι κοινοί εχθροί όπως το Ισλαμικό Κράτος, ο κίνδυνος να ξεσπάσουν συγκρούσεις μεταξύ των εταίρων των ΗΠΑ και της Ρωσίας θα αυξηθεί, εμπλέκοντας ενδεχομένως τους μεγαλύτερους προστάτες τους ακόμα βαθύτερα στη διαμάχη.

Ιαπωνία και Κίνα επιζητούν τη σταθερότητα: Αν και η Βόρεια Κορέα θα είναι η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού αυτό το τρίμηνο, οι ηγέτες της Κίνας και της Ιαπωνίας θα έχουν να αντιμετωπίσουν και άλλα προβλήματα. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα ετοιμάζεται για το κρίσιμο συνέδριο του Οκτωβρίου, όπου ο πρόεδρος Σι Ζινπίνγκ θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει ακόμα μεγαλύτερες εξουσίες σε έναν κύκλο έμπιστων συμμάχων.

Με παρόμοιο τρόπο, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε θα προσπαθήσει να ενισχύσει τη βάση στήριξης προς το πρόσωπό του στις πρόωρες εκλογές του Οκτωβρίου, με το βλέμμα στη μάχη διαδοχής στο κόμμα του το επόμενο έτος.