του Στέφανου Κοτζαμάνη

Κανείς βέβαια δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τη μελλοντική πορεία μιας μετοχής, ούτε και τις οικονομικές επιδόσεις των εταιρειών. Οι όποιες προβλέψεις βασίζονται σε παραδοχές που συχνά ανατρέπονται ή σε ενδεχόμενα που δεν επαληθεύονται.

Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις τα πράγματα είναι ακόμη πιο μπερδεμένα, με τους επενδυτές να δυσκολεύονται ιδιαίτερα πριν πάρουν μια απόφαση. Οι δύσκολες αυτές αποφάσεις συχνά οδηγούν σε μεγάλα κέρδη, πολλές φορές όμως και σε σημαντικές απώλειες.

ALPHA BANK: Το τελευταίο δωδεκάμηνο έχει υποαποδώσει στο ταμπλό της Σοφοκλέους σε σύγκριση με τις άλλες μεγάλες τράπεζες. Συγκεκριμένα, η μετοχή της έχει υποχρεωθεί σε απώλειες 2%, ενώ η Εθνική έχει κερδίσει 13,9%, η Eurobank 10,7%, η Πειραιώς 24,9% κ.λπ.

Αν και πολλοί αναλυτές εντάσσουν κατά διαστήματα την Alpha Bank στους πλέον υποτιμημένους τραπεζικούς τίτλους της Ελλάδας, ωστόσο η μετοχή της εξακολουθεί να εμφανίζεται αδύναμη. Ενδεικτική ήταν η εβδομάδα μεταξύ 30 Απριλίου και 4 Μαΐου (επηρεάστηκε, μεταξύ άλλων, και από τις έντονες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας), όταν η μετοχή της υποχώρησε περισσότερο από αυτή της Εθνικής Τράπεζας.

Όσον αφορά στις αποτιμήσεις, η Alpha Bank εμφανίζεται επίσης υποτιμημένη σε σχέση με τον κλάδο. Για παράδειγμα, με βάση τις μέσες προβλέψεις των αναλυτών για τα κέρδη του 2008 (στοιχεία της FactSet στις 7/5/2007), το P/E της τράπεζας υπολογίζεται στο 10,91, όταν οι αντίστοιχες επιδόσεις είναι 11,11 για την Εθνική, 12,01 για τη Eurobank και 12,26 για την Τράπεζα Πειραιώς.

Πολλοί μάλιστα είναι εκείνοι που χαρακτηρίζουν την κερδοφορία της ποιοτικότερη από τον μέσο όρο, λόγω της χαμηλής έκθεσης στην Τουρκία, του ισορροπημένου δανειακού χαρτοφυλακίου στην Ελλάδα, του τρόπου με τον οποίο είναι τοποθετημένη στο εξωτερικό (μέσω οργανικής ανάπτυξης έχει καταφέρει να είναι η πρώτη μεταξύ των ελληνικών τραπεζών στη Ρουμανία και στην Κύπρο) κ.ά.

Πολλά βέβαια έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια για την ”επόμενη μέρα” του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και η αγορά προσπαθεί να φανταστεί τη ”μετά Κωστόπουλου” εποχή.

Οι φήμες και τα δημοσιεύματα δίνουν και παίρνουν εδώ και πολλά χρόνια, αλλά μόνο φέτος έχουν ακουστεί τουλάχιστον τρία ονόματα στρατηγικών εταίρων. Από την πλευρά του, ο κ. Γ. Κωστόπουλος δεν αρνείται ότι τον ενδιαφέρουν οι συνεργασίες, ωστόσο, όταν πρόσφατα ρωτήθηκε σχετικά με την πιθανότητα ενός συγκεκριμένου ”γάμου”, απάντησε:

”Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, φαντάζομαι ότι θα το είχα πληροφορηθεί”... Και ο γρίφος έγκειται στο αν η μετοχή θα καλύψει μέσα στους επόμενους μήνες του έτους το κενό που τη χωρίζει από τους τίτλους των υπόλοιπων τραπεζών, ή αν θα συνεχίσει να υποαποδίδει έναντι αυτών.

SPRIDER: Στις αρχές του 2006 η μετοχή έπιασε, έπειτα από δύο περίπου χρόνια ”φαγούρας”, την τιμή της δημόσιας εγγραφής, τα 3,20 ευρώ. Εκείνη την περίοδο η διοίκηση της εισηγμένης είχε ανακοινώσει: ”Βρήκαμε το σωστό μοντέλο του καταστήματος και τώρα προχωράμε μόνο προς τα εμπρός”. Κανείς δεν πίστευε αυτό που θα ακολουθούσε.

Μέσα στην ίδια χρονιά πραγματοποιήθηκε placement στα 4 ευρώ και ο τίτλος τελικά έκλεισε στα 4,6 ευρώ. Από τότε μέχρι σήμερα έχει κερδίσει ένα επιπλέον 105% και οι βασικοί μέτοχοι βγαίνουν αγοραστές για το 0,5% του συνόλου των μετοχών κοντά στα τρέχοντα επίπεδα!

Έτσι, με τη σημερινή κεφαλαιοποίηση να πλησιάζει τα 250 εκατ. ευρώ (P/E 30) και με πολύ καλά αποτελέσματα α΄ τριμήνου (αύξηση πωλήσεων 50%, διπλασιασμός κερδών), η αγορά αναρωτιέται μέχρι πού μπορεί να φτάσει το ”θαύμα” του νέου μοντέλου των καταστημάτων Sprider...

ΕΛΛ. ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ: Η μετοχή των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών ύστερα από σημαντική ανοδική κίνηση μέσα στο 2006, στη συνέχεια ”κατεδαφίστηκε”, καθώς από τα 4,5 ευρώ του Νοεμβρίου προσγειώθηκε έως και το 1 ευρώ στα μέσα του Ιανουαρίου, για να διαπραγματεύεται σήμερα κάτω από 1,5 ευρώ.

Η έκπληξη των μικρομετόχων έγινε εντονότερη για δύο επιπλέον λόγους: πρώτον, γιατί κάποιοι από τους μεγαλομετόχους ξεφόρτωσαν τις μετοχές τους μέσω του ταμπλό της οδού Σοφοκλέους και αποχώρησαν και, δεύτερον, γιατί υποχρεώθηκαν σε πολύ μεγάλες απώλειες, όταν όλες οι μετοχές των ανταγωνιστριών εταιρειών (Νηρέας, Σελόντα, Δίας κ.ά.) έχουν καταγράψει υψηλότατα κέρδη.

Η τρέχουσα κεφαλαιοποίηση της εταιρείας κυμαίνεται γύρω στα 41 εκατ. ευρώ και η διοίκηση της εισηγμένης προβλέπει για φέτος καθαρά κέρδη 4,7 εκατ. ευρώ (P/E μόλις 8,7 φορές). Και αν μάλιστα βασιστούμε στο πενταετές business plan της, τότε τα καθαρά κέρδη αναμένονται στα 9 εκατ. ευρώ για το 2008, στα 13,2 εκατ. για το 2009 και στα 18,2 εκατ. ευρώ για το 2011.

Αν όλα αυτά υλοποιηθούν, τότε το P/E της μετοχής υπολογίζεται στις 4,5 φορές με βάση τα αποτελέσματα του 2008 και στις... 2,25 φορές με βάση τα αποτελέσματα του 2011.

Έτσι η αγορά είναι περίεργη να δει κατά πόσο το τόσο φιλόδοξο αυτό business plan θα υλοποιηθεί, καθώς αν γίνει κάτι τέτοιο, τότε η τιμή της μετοχής θα πολλαπλασιαστεί κατά τα επόμενα χρόνια, ανεξάρτητα από την πορεία του Γενικού Δείκτη.

Σε ό,τι αφορά τις προοπτικές του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών, αυτές δείχνουν να είναι σαφώς θετικές για τα επόμενα χρόνια, ωστόσο η χρηματιστηριακή αγορά έχει μείνει απαθής απέναντι στις προβλέψεις του πενταετούς business plan, καθώς δεν έχει προεξοφλήσει κάποιο αξιοσημείωτο ποσοστό αυτού του τόσο υψηλού growth.

Φαίνεται ότι περιμένει να δει πράξεις και όχι απλά σχεδιαγράμματα, επηρεασμένη ίσως και από τη γνωστή επιφυλακτικότητα που έχει δείξει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στην ανακοίνωση πολυετών business plans από εισηγμένες εταιρείες.

ALMA-ΑΤΕΡΜΩΝ: Με κεφαλαιοποίηση μόλις στα 12 εκατ. ευρώ διαπραγματεύεται η Alma-Ατέρμων, πολύ κάτω από τη λογιστική της αξία, με τη μετοχή να έχει χάσει κατά την τελευταία πενταετία το 94% της αξίας της, παρότι είναι leader στον κλάδο της.

Ο όμιλος, που στο πρώτο μισό της δεκαετίας ανακοίνωνε κέρδη κάποιων δισ. παλαιών ελληνικών δραχμών, πέρυσι υποχρεώθηκε σε ζημίες 8,3 εκατ., ή 2 εκατ. ευρώ αν υπολογιστούν μόνο οι συνεχιζόμενες δραστηριότητές του.

Το θέμα όμως είναι τι θα γίνει φέτος, καθώς έχουν προστεθεί νέες θυγατρικές (οι επενδύσεις στη ναυτιλία για μεταφορά καυσίμων), ενώ άλλες έχουν αφαιρεθεί (κάποια ξενοδοχεία που ουσιαστικά ποτέ δεν αποκτήθηκαν).

Η διοίκηση της εισηγμένης μιλά για θετικές προοπτικές. Προβλέπει 2 εκατ. ευρώ λειτουργικά κέρδη από τη ναυτιλιακή δραστηριότητα και αισιοδοξεί για την πορεία της υπαίθριας διαφήμισης, αφού φέτος δεν θα υπάρξουν δημοτικές εκλογές, εξαιτίας των οποίων πέρυσι ”πάγωσαν” -εκ του νόμου- οι υπαίθριες διαφημίσεις για 45 μέρες.

Επίσης, υποστηρίζει ότι αν οι υπόλοιπες δραστηριότητες παραμείνουν στα επίπεδα του 2006, τότε τα λειτουργικά κέρδη του ομίλου θα αυξηθούν γύρω στα 6,7 εκατ. ευρώ λόγω της νέας δραστηριότητας στη ναυτιλία. Ποσό που βέβαια δεν θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει καθώς από αυτό θα πρέπει να αφαιρεθούν τόκοι (5,4 εκατ. ευρώ το 2004), φόροι και... λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις προκειμένου να προκύψει το τελικό αποτέλεσμα. Επομένως, για να υπάρξουν σημαντικά κέρδη το 2007 θα πρέπει να πάνε σαφώς καλύτερα τα κέρδη από την υπαίθρια διαφήμιση. Και εκεί βρίσκεται η ουσία του μετοχικού ”στοιχήματος”.

Αν τώρα συνεκτιμήσουμε και άλλα γεγονότα, όπως τις διαπραγματεύσεις για προσέλκυση στρατηγικού εταίρου, ή κάποιες ενδεχόμενες εξελίξεις στο θεσμικό πλαίσιο των υπαίθριων διαφημίσεων, τότε πραγματικά η μετοχή της Alma-Ατέρμων θα αποτελέσει έναν από τους μεγάλους γρίφους για το 2007.

IDEAL: Ούτε και ο πλέον αισιόδοξος επενδυτής δεν θα μπορούσε να πιστέψει πόσο δυνατή θα ήταν η επιστροφή του ομίλου στη Σοφοκλέους. Έχοντας αποκομίσει μέσα σε λίγες εβδομάδες κέρδη της τάξεως του 1.500% για την κοινή και του 1.100% για την προνομιούχο μετοχή, η κεφαλαιοποίηση της εισηγμένης σκαρφάλωσε στα 53 εκατ. ευρώ!

Δηλαδή, η Ideal, τα περυσινά κέρδη της οποίας προήλθαν κυρίως από μη λειτουργικές επιδόσεις και χρειάζεται νέα αύξηση κεφαλαίου με μετρητά λόγω ελλιπούς ρευστότητας, διαπραγματεύεται ακριβότερα από καλές, κερδοφόρες και πολλά υποσχόμενες εταιρείες του κλάδου, όπως η Byte, η Profile κ.ά., ενώ είναι μόλις 30% φθηνότερη από τη Unisystems!

H αλήθεια είναι ότι η εταιρεία για να επανέλθει στο ταμπλό της Σοφοκλέους προχώρησε στην υλοποίηση ενός προγράμματος αναδιάρθρωσης και επιπλέον σε αύξηση κεφαλαίου που πραγματοποιήθηκε στα 5 ευρώ ανά μετοχή.

Με δεδομένο ότι την αύξηση κάλυψαν ο βασικός μέτοχος (οικογένεια Δαυίδ) και οι πιστώτριες τράπεζες (μετατρέποντας ανείσπρακτα δάνειά τους σε μετοχές), χρηματιστηριακοί κύκλοι εκτιμούν ότι όλα αυτά δεν τα έκαναν προκειμένου να χάσουν. Στην αγορά, τέλος, κυκλοφορούν διάφορα (μη επιβεβαιωμένα) σενάρια για το μέλλον της εταιρείας που αναφέρονται σε κινήσεις-εκπλήξεις.

* Αναδημοσίευση από το φύλλο 477 της εφημερίδας ”ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ”, 11-15/5/2007.