του Στέφανου Κοτζαμάνη

H πώληση της Alpha Ασφαλιστικής στην πολυεθνική AXA ”άναψε τα αίματα” στον κλάδο, καθώς το τίμημα των 255 εκατ. ευρώ (3,49 φορές την καθαρή της θέση και 2,26 φορές τα ασφάλιστρά της με τα δικαιώματα συμβολαίου της 31ης/12/2005) θεωρήθηκε από αρκετούς παράγοντες του κλάδου μια αρχική βάση σύγκρισης σχετικά με τις αποτιμήσεις των υπόλοιπων εταιρειών (συνεκτιμώντας, βέβαια, ότι οι εισηγμένες πριμοδοτούνται με την αξία του ”οχήματος”).

Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που οι Γάλλοι της Credit Agricole προσανατολίζονται στην πώληση του Φοίνικα (πιθανό σενάριο η διάσπαση της εταιρείας και η εκ των υστέρων απορρόφηση των μερών που θα προκύψουν από εταιρείες του γαλλικού oμίλου) και πέντε εταιρείες του κλάδου διαπραγματεύονται στο Χ.Α.

Ο κλάδος, έπειτα από μια περίοδο έντονης δυσπραγίας, έχει αρχίσει κατά την τελευταία διετία να ανακάμπτει, με τη συνδρομή βέβαια και του ανοδικού κλίματος στη Σοφοκλέους.

Παρά το γεγονός ότι οι τραπεζικοί όμιλοι δεν δείχνουν πρόθυμοι να δραστηριοποιηθούν στον χώρο μέσω δικτύων, αλλά περισσότερο να επικεντρωθούν στο bancassurance, παράγοντες του ασφαλιστικού κλάδου δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους για το μέλλον.

Και πέρα από τη γνωστή -εδώ και πολλά χρόνια- ιδιαίτερα χαμηλή ανάπτυξη του κλάδου σε σχέση με την υπόλοιπη αγορά, οι ασφαλιστικές εταιρείες φαίνεται ότι είναι διατεθειμένες να πιέσουν την κυβέρνηση για καλύτερη φορολογική μεταχείριση, ιδίως των προϊόντων εκείνων που σχετίζονται με τα συνταξιοδοτικά προγράμματα.

Παράγοντες της ασφαλιστικής αγοράς πιστεύουν ότι στα συνταξιοδοτικά και αποταμιευτικά είδη ασφάλισης θα πρέπει να ισχύει η πλήρης φορολογική απαλλαγή των ασφαλίστρων, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα και με τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία.

Ένα τέτοιο αίτημα, βέβαια, πολύ δύσκολα αναμένεται να γίνει αποδεκτό στο προσεχές μέλλον, ωστόσο τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί για το 2008, όταν η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει -όποια και αν είναι αυτή- θα πρέπει να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης. Στο ”στόχαστρο” επίσης θα τεθούν και ορισμένοι έμμεσοι φόροι που σήμερα επιβαρύνουν τον κλάδο και καθιστούν τα συμβόλαια ακριβότερα.

Ένας άλλος παράγοντας στον οποίο ”ποντάρουν” στον κλάδο είναι η προσδοκία για αποτελεσματικότερο έλεγχο της φερεγγυότητας των εταιρειών, ο οποίος θα έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του φαινομένου των κάτω του κόστους τιμολογίων στα συμβόλαια αστικής ευθύνης αυτοκινήτου. Προς την ίδια κατεύθυνση θα επιδράσουν και οι αυστηρότεροι κοινοτικοί κανονισμοί (Solvency II).

(αναδημοσίευση από το φύλλο 451 της εφημερίδας ”ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ”, 10-14/11/2006)