Η Global Private Client της Merrill Lynch δημοσίευσε ένα έγγραφο Διεθνούς Στρατηγικής το οποίο παρουσιάζει μια νέα επενδυτική προσέγγιση για άτομα με αυξημένα περιουσιακά στοιχεία.

Το ”Πλαίσιο Καταμερισμού Περιουσιακών Στοιχείων” προσαρμόζει τη Θεωρία Σύγχρονου Χαρτοφυλακίου σε επιμέρους άτομα και τη διευρύνει προκειμένου να καταλήξει σε μια πιο δυναμική χρηματοοικονομική στρατηγική η οποία λαμβάνει υπόψη τις ”φούσκες” και τα ”κραχ” των αγορών.

Το πλαίσιο αυτό, το οποίο δημοσιεύτηκε και συζητήθηκε στην Αθήνα στο Συνέδριο που διεξήγε η GPC το 2006 για τους Χρηματοοικονομικούς Συμβούλους της στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική, ενσωματώνει όλα τα στοιχεία ενεργητικού και υποχρεώσεων του επενδυτή. Αυτά περιλαμβάνουν τις κατοικίες, τις υποθήκες και το ανθρώπινο δυναμικό, εν αντιθέσει προς τα χρηματοοικονομικά στοιχεία ενεργητικού.

Το εν λόγω έγγραφο διευρύνει, επίσης την έννοια του κινδύνου πέραν της μεταβλητότητας των αγορών. Εισαγάγει τις έννοιες του προσωπικού κινδύνου -μιας επιθυμίας για αποφυγή ή μείωση των απωλειών οι οποίες θα μπορούσαν να διακυβεύσουν το επίπεδο διαβίωσης- και του κινδύνου φιλοδοξιών —μιας επιθυμίας για βελτίωση του τρόπου ζωής και επίτευξη φιλοδοξιών- εκτός από την τυπική προσέγγιση του κινδύνου αγοράς που περιλαμβάνει η Θεωρία Σύγχρονου Χαρτοφυλακίου.

Απευθυνόμενος στο συνέδριο της GPC στην Αθήνα, ο Ashvin B. Chhabra, Διευθύνων Σύμβουλος και Υπεύθυνος Στρατηγικών Αναλύσεων Περιουσιακών Στοιχείων, ο οποίος συνέταξε το εν λόγω πλαίσιο, δήλωσε: ”Δίνεται εκ νέου έμφαση στην επιμόρφωση των επενδυτών αναφορικά με τα οφέλη της διαφοροποίησης χαρτοφυλακίου.

Ωστόσο, πέντε δεκαετίες μετά το πρωτοποριακό έργο του Harry Markowitz το οποίο έθεσε τα θεμέλια της Θεωρίας Σύγχρονου Χαρτοφυλακίου, οι περισσότεροι επιμέρους επενδυτές δεν εφαρμόζουν την αρχή της διαφοροποίησης. Παραδοσιακά, αυτή η έλλειψη διαφοροποίησης (διασποράς) απορρίπτεται επειδή θεωρείται ότι αποκλίνει από τη σώφρονα επενδυτική τακτική.

Κατά την ανάπτυξη του Πλαισίου Καταμερισμού Περιουσιακών Στοιχείων, η ML GPC εξέτασε τους λόγους για τους οποίους τα επιμέρους άτομα δεν εφαρμόζουν την αρχή της διαφοροποίησης και τόνισε ότι οι προτιμήσεις των επιμέρους επενδυτών περί κινδύνου και κερδών διαφέρουν από εκείνες των αγορών.

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό, το Πλαίσιο Καταμερισμού Περιουσιακών Στοιχείων εισήγαγε την έννοια του Καταμερισμού του Κινδύνου. Το ευρύτερο, τρισδιάστατο πλαίσιο που περιλαμβάνει τον Προσωπικό Κίνδυνο, τον Κίνδυνο Αγοράς και τον Κίνδυνο Φιλοδοξιών βασίζεται πάνω στην τυπική προσέγγιση του κινδύνου αγοράς της Θεωρίας Σύγχρονου Χαρτοφυλακίου και την συμπληρώνει.

Ο Ashvin Chhabra πρόσθεσε: ”Το εν λόγω πλαίσιο προσπαθεί να λάβει υπόψη την προστασία κατά την πτωτική πορεία και τις δυνατότητες κατά την ανοδική πορεία, εκτός από τη συνήθη προσέγγιση της διαφοροποίησης του βασικού χαρτοφυλακίου, με βάση τις προτιμήσεις του ατόμου περί κινδύνων και κερδών.

Ο στόχος είναι να γίνει εφικτός ο βέλτιστος καταμερισμός του κινδύνου, λόγου χάρη, να καταμεριστούν οι πόροι κάποιου μεταξύ των επιμέρους παραμέτρων του προσωπικού κινδύνου, του κινδύνου αγοράς και του κινδύνου φιλοδοξιών, έτσι ώστε αφενός να εκπληρωθούν οι στόχοι του επενδυτή όσον αφορά την ασφάλεια και τις φιλοδοξίες και αφετέρου, να μπορεί ο επενδυτής να επωφελείται από αποδοτικές αγορές.

Προκειμένου να επιτύχουμε τον κατάλληλο καταμερισμό των περιουσιακών στοιχείων κάποιου επιμέρους επενδυτή, ο Καταμερισμός των Κινδύνων πρέπει να προηγείται του Καταμερισμού των Περιουσιακών Στοιχείων.