Πεποιθήσεις ετών vs διθυράμβους στιγμών

Όταν το "κοινό αίσθημα" για το επίπεδο αποδοτικότητας του κράτους κινείται στα όρια της απαξίας, μία τρανταχτή επιτυχία του δημιουργεί προβληματισμό για τον τρόπο με τον οποίο το αντιμετωπίζουμε. Ίσως όμως και όχι.

Δημοσιεύθηκε: 7 Ιουλίου 2009 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν το "κοινό αίσθημα" σχετικά με το επίπεδο λειτουργίας και αποδοτικότητας του ελληνικού κράτους κινείται στα όρια της απαξίας ή και χαμηλότερα, μία τρανταχτή επιτυχία ενός εκ των σκελών του αιφνιδιάζει ευχάριστα και ίσως δημιουργεί προβληματισμό για τον τρόπο με τον οποίο το αντιμετωπίζουμε.

Ίσως όμως και όχι.

Σε μία χώρα όπου κατά γενική πεποίθηση οι δομές της δημόσιας ασφάλειας νοσούν, η εξάρθρωση ενός κυκλώματος κακοποιών και η εξιχνίαση μιας απαγωγής που απασχόλησε επί εβδομάδες το πανελλήνιο λογικά θα όφειλαν να θέσουν αυτήν τη γενική πεποίθηση υπό κάποιας μορφής αναθεώρηση.

Σε μια χώρα όπου κατά γενική πεποίθηση οι δομές υγείας νοσούν, ο μέχρι στιγμής -κατά τα φαινόμενα- αποτελεσματικός χειρισμός, φερ’ ειπείν της πανδημίας που σχετίζεται με τον ιό της γρίπης Η1Ν1, της λεγόμενης και νέας γρίπης», θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανεκτίμηση τα συμπεράσματά μας σχετικά με το επίπεδο των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών στην Ελλάδα.

Σε μια χώρα όπου κοντολογίς ο μέσος Έλληνας αντιμετωπίζει την οποιαδήποτε επαφή με το Δημόσιο με συναισθήματα που κυμαίνονται από αποστροφή έως ανάθεμα, η επιτυχημένη λειτουργία των ΚΕΠ κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, λογικά, θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανεξέταση της στάσης μας έναντι του φαινομένου που έχουμε μάθει να αποκαλούμε μεγάλο και κακό κράτος.

Όμως, εάν ρωτήσετε τον διπλανό σας, θα διαπιστώσετε ότι τίποτε από όλα αυτά δεν έχει συμβεί.

Κατά πάσα βεβαιότητα θα σας απαντήσει ότι όντως πιστεύει πως το κράτος δεν αποδίδει τα "συμπεφωνημένα" όχι μόνο διότι έτσι είναι αλλά και γιατί αυτό πιστεύει ούτως ή άλλως.

Πολύ απλά, το κράτος μας, δικαίως ή αδίκως, έχει βγάλει κακό όνομα.

Ουδείς θα σταθεί στη θεαματική αστυνομική επιτυχία της εξιχνίασης της απαγωγής του κ. Π. Παναγόπουλου, όσο ο ρυθμός των διαρρήξεων αυξάνεται και ένας απλός νυχτερινός περίπατος στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας μοιάζει με περιπέτεια...

Ουδείς πρόκειται να κοιτάξει εάν υπάρχει πρόοδος στον άλφα ή στον βήτα τομέα, όπως για παράδειγμα σε ζητήματα διαχείρισης απορριμμάτων, με τον τερματισμό της λειτουργίας εκατοντάδων "χωματερών" (χώροι ανεξέλεγκτης ταφής απορριμμάτων) στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο, διότι απλά το ζήτημα δεν έχει ακόμη αντιμετωπιστεί επαρκώς στη "μητέρα όλων των ελληνικών πόλεων", την Αθήνα.

Ουδείς θα κοιτάξει εάν υπάρχει κάποια πρόοδος στην τομέα της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, όπως για παράδειγμα με φωτοβολταϊκά ή μέσω της επικείμενης λειτουργίας μιας εκ των μεγαλύτερων μονάδων κατασκευής φωτοβολταϊκών στην Ευρώπη, διότι ακόμη η ΔΕΗ επαφίεται σε συντριπτικό ποσοστό σε θερμικά μέσα για την παραγωγή ενέργειας.

Με λίγα λόγια, παρά τις όποιες μεμονωμένες επιτυχίες του, το ελληνικό κράτος πρέπει να κάνει ακόμη πολύ περισσότερα ώστε να "ξετινάξει" από πάνω του την κακή φήμη που το συνοδεύει επί σειρά ετών.

Διότι εντέλει, αυτή η φήμη δεν αφορά σε εντυπώσεις στιγμής αλλά σε πεποιθήσεις χρόνων, που μπορούν να ανατραπούν μόνο με συνέπεια και με αποτελεσματικότητα ετών και όχι με διθυράμβους στιγμών…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.