Οικονομία: Ουάσιγκτον - Βρυξέλλες σημειώσατε 1

Αν το όνομα του προβλήματος είναι "απουσία εμπιστοσύνης", το γιατρικό δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η επανάκτηση αυτής της χαμένης εμπιστοσύνης. Κάτι που κατά τα φαινόμενα κάνουν στις ΗΠΑ, αλλά όχι στην Ευρώπη.

Δημοσιεύθηκε: 27 Απριλίου 2009 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οικονομία: Ουάσιγκτον - Βρυξέλλες σημειώσατε 1

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα!

Αν το όνομα του προβλήματος είναι "απουσία εμπιστοσύνης", το γιατρικό δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η επανάκτηση αυτής της χαμένης εμπιστοσύνης.

Με απλά λόγια, όταν οι τράπεζες είναι επιφυλακτικές να δανείσουν άλλες τράπεζες και έως αρνητικές να δανείσουν επιχειρήσεις ή νοικοκυριά, το κάνουν, όπως όλοι μας έχουμε διαπιστώσει τον τελευταίο χρόνο, διότι πιστεύουν πως δεν θα πάρουν ποτέ τα λεφτά τους πίσω.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η κυβέρνηση και η ομοσπονδιακή τράπεζα ξόδεψαν, δάνεισαν ή δέσμευσαν το πολύ μεγάλο ποσό των 12,8 τρισ. δολαρίων (στοιχεία Bloomberg) για να τερματίσουν τη βαθύτερη ύφεση των τελευταίων 70 ετών, η εμπιστοσύνη του χρηματοπιστωτικού συστήματος προς τον εαυτό του εμφανίζεται να αποκαθίσταται.

Περίπου μηδενικό κόστος χρήματος αλλά και πολιτική βούληση έχουν ήδη, σύμφωνα με το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο, επαναφέρει το επίπεδο εμπιστοσύνης στη διατραπεζική αγορά, στο σημείο όπου αυτό βρισκόταν πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers Holdings Inc. τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Στην Ευρώπη δεν συμβαίνει το ίδιο.

Η πιστωτική επέκταση είναι σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, το κόστος χρήματος σημαντικά υψηλότερο και παρά τις εκτιμήσεις που δημοσίως εκφράζει ο πρόεδρος της Κομισιόν, κ. Μανουέλ Μπαρόζο, ότι η ύφεση θα λήξει τον επόμενο χρόνο, κοινή πεποίθηση παραμένει πως ο πραγματικός χρόνος στον οποίο θα συντελεστεί το γεγονός αυτό είναι απροσδιόριστος.

Ακόμη και ο ίδιος ο κ. Μπαρόζο δεν κρύβει ότι "ορισμένες χώρες είναι σε θέση να κάνουν μεγαλύτερες δαπάνες", λέγοντας με διπλωματικό τρόπο και σε τέλεια κοινοτική αργκό, ότι απλά "ορισμένες χώρες δεν ξοδεύουν όσα θα έπρεπε για να βγούμε από την κρίση".

Ταυτόχρονα, στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επικρατεί διαφωνία σχετικά τόσο με την ταχύτητα όσο και με το επίπεδο τυχόν μεγαλύτερης μείωσης του βασικού της επιτοκίου, που σήμερα βρίσκεται στο 1,25%, εξαιτίας ακριβώς αυτής της διαφωνίας, αλλά και με τυχόν "άλλα μέτρα".

Χαρακτηριστική της έντασης της διαμάχης που επικρατεί μεταξύ των 22 μελών του Δ.Σ. της ΕΚΤ είναι και η χθεσινή δήλωση του επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Ολλανδίας, κ. Nout Wellink, ότι η ΕΚΤ εξετάζει σειρά εναλλακτικά μέτρα στην προσπάθεια κατά της ύφεσης, συμπεριλαμβανομένου και ενός "πατώματος" για το επίπεδο των επιτοκίων.

"Όταν φτάνεις σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, τότε μπορείς να επιδράσεις στην οικονομία, λέγοντας ότι αυτό το όριο θα παραμείνει ως έχει για ένα συγκεκριμένο διάστημα".

Την ίδια ώρα, ο Γερμανός ομόλογός του Axel Weber έχει δηλώσει ότι η ΕΚΤ δεν θα έπρεπε να μειώσει τα επιτόκιά της κάτω από το επίπεδο του 1% ενώ ο "δικός μας" κ. Αθανάσιος Ορφανίδης επιθυμεί να κρατήσει ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο και επιχειρηματολογεί υπέρ της παροχής δυνατότητας εξαγοράς στοιχείων ενεργητικού, όπως και στις ΗΠΑ και στη Βρετανία...

Έως ότου βεβαίως επιλυθεί αυτή η διχογνωμία, η χρηματοδοτική ασφυξία θα συνεχίζεται... και η ύφεση θα βαθαίνει.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.