Υπάρχει φως στο τούνελ της κρίσης;

Φως στο τούνελ «βλέπει» ο Γιαννάκης και έμπλεος θετικών συναισθημάτων διερωτάται για την επόμενη κίνησή του. Γρήγορη «τυρόπιτα» με εξαργύρωση κερδών ή τήρηση στάσης αναμονής;

Υπάρχει φως στο τούνελ της κρίσης;
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

«Φως στο τούνελ. Φως στο τούνελ», ανέκραζε ο Γιαννάκης, στην κορυφή της πραγματικά στεντόρειας φωνής του, χορεύοντας νωρίς το πρωί -παρά το ψιλόβροχο- στη συμβολή των οδών Πεσμαζόγλου και Σοφοκλέους.

Με αδρές κινήσεις και δίχως να σταματήσει ούτε στιγμή τις χορευτικές του φιγούρες, μοίραζε γαρίφαλα στους περαστικούς, που τον παρατηρούσαν άναυδοι.

Τον έβλεπα από απόσταση και επί ώρα, προσπαθώντας να αντιληφθώ τα αίτια της χαράς του ή εν τέλει εάν υποδύεται Βέλγο ανθρακωρύχο έπειτα από κατολίσθηση ορυχείου, την Τζούλι Άντριους στη «Μελωδία της Ευτυχίας» ή κάποιο απομεινάρι του 1974, από την επανάσταση της Πορτογαλίας.

Προς στιγμήν σύννεφα έζωσαν τη σκέψη μου σχετικά με την κατάσταση της ψυχικής του υγείας, σύντομα όμως διαλύθηκαν όταν αναλογίστηκα το αυθόρμητο του χαρακτήρα του και το γλαφυρό της προσωπικότητάς του.

«Γιαννάκη, να’ σαι καλά. Είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω τόσο χαρούμενο, εδώ και πολύ καιρό», του είπα, καθώς τον προσέγγιζα με γοργά βήματα.

«Και γιατί να μην είμαι, Νίκο μου; Επιτέλους βλέπουμε φως στο τούνελ. Τα είδες χθες τα αποτελέσματα της Εθνικάρας; Πολύ καλύτερα εκείνων που προέβλεπαν οι αναλυταράδες. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό, Νίκο μου;», ρώτησε.

«Τι;», απάντησα, προσομοιάζοντας στον ηλίθιο του χωριού.

«Μα, ότι υπάρχουν ακόμη τραπεζίτες που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους», συνέχισε.

«Και γι' αυτό είσαι τόσο ευτυχής;», ρώτησα εκ νέου, με αντιστοίχως ευφυές και σπινθηροβόλο βλέμμα.

«Θα μπορούσα, αλλά εδώ έχουμε πραγματικό μπαράζ θετικών νέων», πρόσθεσε.

«Κατ' αρχάς, έχουμε το χθεσινοβραδινό "πάρτι" στο Αμέρικα, μετά την ανακοίνωση των πρώτων πραγματικά θετικών ειδήσεων από το μέτωπο των ακινήτων (και γνωρίζεις τι σημαίνει η αγορά των ακινήτων, για οποιαδήποτε οικονομία), μετά έχουμε τον φίλτατο Χοακίν Αλμούνια να λέει ότι είναι καλύτερα τα πράγματα στην ευρωπαϊκή οικονομία απ' ό,τι ήσαν πριν από τρεις μήνες και, τέλος, έχουμε βελτίωση του δείκτη οικονομικού κλίματος και σε σημαντικές χώρες όπως η Γερμανία. Γιατί να μην είμαι χαρούμενος;», αναρωτήθηκε.

«Σύμφωνοι. Έτσι είναι τα πράγματα. Θα συμφωνήσω απολύτως μαζί σου για τα αποτελέσματα της Εθνικής. Όμως, μην ξεχνάς ότι και ο φίλτατος Χοακίν είπε ότι τα πράγματα εξακολουθούν να είναι δύσκολα, προβλέποντας ακόμη και κοινωνική αναταραχή από τη διόγκωση της ανεργίας», σημείωσα και πρόσθεσα:

«Επίσης, μην ξεχνάς και την εκτίμηση του ΔΝΤ ότι η διεθνής οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 0,6% φέτος και πως τα πράγματα δεν θα είναι τόσο καλά ούτε στις ΗΠΑ (-2,6%) ούτε στην ευρωζώνη (-3,2%). Άρα, κράτα μικρό καλάθι…» αντέτεινα, νιώθοντας ήδη ένοχος που ψαλίδιζα τον ενθουσιασμό του.

«Και εν τέλει», κατέληξα, «αν είναι να πουλήσεις ό,τι χαρτιά αγόρασες τις τελευταίες ημέρες, διότι αυτό υποπτεύομαι ότι προτίθεσαι να πράξεις, εξαργυρώνοντας τη θετική ειδησεογραφία, μην "καρφώνεσαι" τόσο έντονα, περιμένοντας στην ουρά για μια τυρόπιτα από το "Μαμ"… Δείξε λίγο στιλ, Γιαννάκη. Λίγο στιλ…».

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v