Ο Γιαννάκης, οι τράπεζες και ο Νασρεντίν Χότζα…

Το τελευταίο που περίμενα από τον καλό φίλο Ιωάννη ήταν να τον πετύχω να ψάχνει στα ράφια των βιβλιοπωλείων για "απάντηση" στα ερωτήματά του. Ήταν κάτι που πέτυχε με τη βοήθεια των τραπεζών…

Δημοσιεύθηκε: 17 Μαρτίου 2009 - 07:57

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο Γιαννάκης, οι τράπεζες και ο Νασρεντίν Χότζα…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε γνωστό βιβλιοπωλείο του αθηναϊκού κέντρου εντόπισα χθες το απόγευμα τον καλό μου φίλο και πιστό χρηματιστηριακό συνοδοιπόρο Ιωάννη.

Με αδηφάγο ύφος, εξέταζε προσεκτικά τα ράφια, αναζητώντας, υπέθεσα, τον τελευταίο "χρηματιστηριακό οδηγό", στο πλαίσιο των αέναων προσπαθειών του για ταχύτατο πλουτισμό.

Περιεργαζόταν τα διάφορα βιβλία, κοίταζε τους τίτλους, τα επέστρεφε στα ράφια και... φτου ξανά και από την αρχή…

Αρχικά προσπάθησα να αποφύγω ακόμη και αυτήν την τυχαία συνάντηση μαζί του. Οι απόψεις μας ως προς το χρηματιστήριο διαφέρουν ριζικά, αφού στη θεμελιώδη ανάλυση και στη μακρά διακράτηση μετοχών, της οποίας είμαι υπέρμαχος, αυτός αντιτείνει τα "day-trades" που συνήθως του αποφέρουν -τις καλές ημέρες- το αντίτιμο μόνο μιας πενιχρής τυρόπιτας…

Τότε μόνο πρόσεξα ότι ο καλός μου φίλος δεν βρισκόταν καν στο τμήμα των εγχειριδίων χρηματοοικονομικής αλλά σε εκείνο της λογοτεχνίας.

"Γιαννάκη, τι ψάχνεις αγόρι μου;" τον ρώτησα με διάθεση μάλλον σκωπτική και πρόσθεσα: "Τι τα θέλεις τα βιβλία, Γιάννη μου; Τι ψάχνεις και τι αναζητάς;".

"Τα πονήματα του περίφημου Νασρεντίν Χότζα αναζητώ Νίκο μου", είπε με μάλλον βαριά φωνή που μαρτυρούσε τον έντονη περισυλλογή στην οποία είχε περιέλθει.

"Του Χότζα; Του Χότζα;", επανέλαβα, προσπαθώντας να αντιληφθώ το είδος της επενδυτικής πολιτικής που πλέον αναζητούσε ο φίλος μου.

"Σε ποιο βιβλίο ήταν, βρε Νίκο, εκείνη η ιστορία όπου ο Χότζα εκπαίδευε τον γάιδαρό του να μην τρώει;", με ρώτησε.

"Γιατί Γιαννάκη; Τι σημασία έχει; Και εντέλει, γιατί ψάχνεις τα βιβλία των παιδικών μας χρόνων;".

"Το είχε βρει ο Χότζα το κόλπο. Το είχε βρει. Όπως το έχουν βρει ορισμένοι και στις μέρες μας. Δεν εξηγείται αλλιώς. Δεν είδες χθες τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για την πιστωτική επέκταση;", είπε και πρόσθεσε: "Καθίζηση στις εκταμιεύσεις δανείων τον Ιανουάριο. Την έκλεισαν την κάνουλα Νίκο μου οι τράπεζες. Τέλος η χρηματοδότηση της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Τέλος. Και αν βρήκαν αυτές το μυστικό, γιατί να μην το βρω και εγώ;".

Αναλογίστηκα γρήγορα πως η αρχική μου απόφαση να αποφύγω αυτή τη συνάντηση μαζί του ήταν η ορθή. Έπρεπε να εμπιστευτώ το ένστικτό μου.

"Γιαννάκη, ότι αυτή η ιστορία με τις τράπεζες θα έχει κακό τέλος για όλους, τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για την οικονομία -συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των τραπεζών-, είναι βέβαιο. Όσο βέβαιο είναι ότι και ο γάιδαρος του Χότζα τελικά πέθανε. Δεν εκπαιδεύτηκε ποτέ Γιάννη μου, απλώς πέθανε", του είπα και συνέχισα στον δρόμο μου.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.