Σοφοκλέους: Το κοντέρ στο "μηδέν"…

Τι ακριβώς έχει προεξοφλήσει η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά στερώντας από το ΓΔ το 65% της αξίας του προ έτους; Ασφαλώς όχι μόνο -εκτιμώμενη- μείωση εταιρικής κερδοφορίας κατά 45% το 2009… Άρα;

Σοφοκλέους: Το κοντέρ στο μηδέν…
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και χρόνια πολλά!

Αντικείμενο των χρηματιστηριακών αγορών είναι -κυρίως- η προεξόφληση προσδοκιών.

Ενίοτε επικαλούμαστε σειρά άλλων λόγων, όπως η άντληση φθηνού χρήματος, η σχετικά ανέξοδη μεταβίβαση μετοχών για κληρονομικούς λόγους, ή ακόμη και η τόνωση της "έξωθεν καλής μαρτυρίας" των εισηγμένων εταιριών, οι οποίες υπόκεινται σε πλαίσιο "αυστηρών" κανόνων διαφάνειας και δημοσιοποίησης στοιχείων σχετικών τη λειτουργία τους, κ.α..

Δίχως ωστόσο την παράμετρο της "προεξόφλησης" δύσκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί τη λειτουργία οποιασδήποτε χρηματιστηριακής αγοράς.

Στο πλαίσιο αυτό, η πτώση κατά 65,09% του Γενικού Δείκτη τιμών κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους (στις 31/12/2007 έγραφε 5.178,83 μονάδες και χθες έκλεισε στις 1.807,85 μονάδες) τι ακριβώς αντιπροσωπεύει;

Εάν υποδυθούμε, έστω προς στιγμήν, τον τρίτο, τον λεγόμενο "νηφάλιο" παρατηρητή, θα πρέπει να υποθέσουμε:

Είτε ότι το "μαγαζί" ήταν συνολικά υπερτιμημένο πριν από έναν χρόνο και κάτι τέτοιο θα μπορούσε εύκολα να υποστηριχτεί αν αναλογιστούμε ότι διαπραγματευόταν με πολλαπλασιαστή κερδών στις 20 φορές…

Είτε ότι σήμερα, όπου το αντίστοιχο Ρ/Ε είναι γύρω στις 6,5 φορές (με αποτελέσματα 9μήνου) και με πολλαπλασιαστή 10 φορές τα εκτιμώμενα κέρδη του 2009, είναι φθηνό έως φθηνούτσικο…

Και όλα αυτά προσμετρώντας μείωση της εταιρικής κερδοφορίας της τάξης του 45% για το 2009…

Τι σημαίνουν όλα αυτά: προφανώς ότι η αγορά έχει προεξοφλήσει πολύ περισσότερα παρά μία μείωση κερδοφορίας, ακόμη και αυτού του μεγέθους…

Ήτοι, πιθανότατα συνολική απαξίωση "χώρου", όπως ο ποιοτικός κίνδυνος που συνεπάγεται η υποβάθμιση της οικονομίας συνολικά. Εξέλιξη ιδιαίτερα ορατή για το επόμενο έτος.

Βέβαια, σε όλον αυτόν τον μπακαλοϋπολογισμό θα πρέπει να προσμετρηθεί και η ιδιομορφία που παρουσιάζει η πάλαι ποτέ Σοφοκλέους εξαιτίας της απουσίας βάθους… όπου οι τιμές συμπιέζονται απουσία… αγοράς, αλλά αυτό βέβαια είναι άλλη υπόθεση.

Στην πράξη, η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά εμφανίζεται είτε να έχει καταρρίψει το παραδοσιακό μοντέλο του μακροπρόθεσμου επενδυτή, αφού ο κυριότερος δείκτης της διαπραγματεύεται λίγο πιο πάνω από το μισό της προ δεκαετίας τιμής του και μόνο κατά τι υψηλότερα από τα προ 5ετίας επίπεδά του (στις 31.3.2003 κάπου στις 1.467 μονάδες τριγύριζε). Όλα αυτά βεβαίως δίχως να επιχειρήσουμε να ενσωματώσουμε μερισματικές αποδόσεις και τα λοιπά…

Άρα; Έως τώρα, προς τι και διά τι; Τζάμπα ο κόπος; Ίσως.

Αν, όμως, υποθέσουμε ότι όντως αυτό ισχύει, τότε θα πρέπει με κάποια δόση ειλικρίνειας να εικάσουμε ότι τα τρέχοντα επίπεδα τιμών είναι μάλλον πλησιέστερα στον… πάτο παρά το αντίθετο.

Και βεβαίως, στον βαθμό που υιοθετούμε το μοντέλο του μακροπρόθεσμου επενδυτή (ξέρετε εσείς, θεμελιώδη, περίσσευμα κεφαλαίων, μακρύς χρονικός ορίζοντας κ.λπ.) η παρούσα συγκυρία ίσως είναι και ο κατάλληλος χρόνος έναρξης σταδιακών τοποθετήσεων…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v