Τράπεζες: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Ίσως κατορθώσουμε να ξεφύγουμε από τα δεινά της ύφεσης. Αυτό από το οποίο δεν θα καταφέρουμε να γλιτώσουμε όμως είναι οι -δικές μας- αμαρτίες του παρελθόντος…

Δημοσιεύθηκε: 17 Νοεμβρίου 2008 - 07:59

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα!

Ενδεχομένως η Ελλάδα να ξεφύγει από τα δεινά της ύφεσης.

Ακόμη και οι δυσμενέστερες προβλέψεις μιλούν για ανάπτυξη της τάξης του 2% κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους.

Τυπικά και σύμφωνα με τους κανόνες του "βιβλίου", θα συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε…

Αυτό που δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε, ωστόσο, θα είναι οι επιπτώσεις των δικών μας εγγενών προβλημάτων, που θα καταστήσουν την παρούσα φάση συρρίκνωσης της οικονομίας πολύ περισσότερο δυσάρεστη απ' ό,τι θα μπορούσε να είναι για τους κατοίκους αυτής της χώρας.

Σε υφεσιακές περιόδους, όταν η απασχόληση και η ευημερία κινδυνεύουν σε έναν τόπο, οι κυβερνήσεις προστρέχουν στο οπλοστάσιό τους και αξιοποιούν, πρωτίστως, τη νομισματική και, επικουρικά, τη δημοσιονομική πολιτική, για να αντιστρέψουν τις αρνητικές τάσεις.

Στην Ελλάδα, μία χώρα που έχει την τύχη να συγκαταλέγεται μεταξύ των 15 της ευρωζώνης, η κυβέρνηση δεν μπορεί να πράξει ούτε το πρώτο αλλά ούτε και το δεύτερο.

Μπορεί ο καλός φίλος και συναγωνιστής σε αυτόν τον σκληρό αγώνα κατά της ύφεσης και της μιζέριας, Ζαν-Κλοντ Τρισε, να μείωσε ήδη δύο φορές κατά τη διάρκεια των τελευταίων 36 ημερών το βασικό επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ, όμως στην Ελλάδα η πλειονότητα των τραπεζών σφυρίζει αδιάφορα και ατενίζει προς τον έναστρο ουρανό. Ημέρα και νύχτα.

Κορυφαία στελέχη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος ομολογούν δημοσίως ότι δεν είναι δυνατόν να μειώσουν τα επιτόκια χορηγήσεων, την ίδια ώρα που προσφέρουν τόσο υψηλά επιτόκια καταθέσεων, καθώς θα θέσουν σε κίνδυνο τα περιθώριά τους…

Σύμφωνοι, αντιτείνουμε. Ουδείς επιθυμεί να ζημιωθεί το ελληνικό πιστωτικό σύστημα. Μη μας τρελάνετε όμως!

Ακόμη και σε περιπτώσεις συμβάσεων χορήγησης στεγαστικών δανείων, με επιτόκιο αναφοράς το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ πλέον περιθωρίου και νομίμων φορολογικών επιβαρύνσεων, υπάρχουν τράπεζες που εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα, έναν και πλέον μήνα μετά την αρχική μείωση του κ. Τρισέ και αρνούνται να μεταφέρουν το όφελός της στους δανειολήπτες.

Άρα, τζάμπα το όφελος των κινήσεων του κ. Ζαν-Κλοντ για τον Έλληνα επιχειρηματία, μικρό ή μεγάλο, και για τον Έλληνα δανειολήπτη.

Ένα το κρατούμενο.

Τώρα, σε ό,τι αφορά το άλλο σημαντικό όπλο των κυβερνήσεων, που είναι η προώθηση μεγάλων κατασκευαστικών ή λοιπών έργων για την τόνωση της οικονομίας, και πάλι τα πράγματα είναι σκούρα.

Αν μπορούμε να λέμε σήμερα ότι η Ελλάδα θα ξεφύγει από τα δεινά της ύφεσης, αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στη συνεχιζόμενη εισροή κοινοτικών κονδυλίων, με τη μορφή είτε του Γ΄ ΚΠΣ είτε του ΕΣΠΑ.

Διότι, κυρίες και κύριοι, σε διαφορετική περίπτωση θα τα είχαμε ήδη βάψει μαύρα.

Ο λόγος απλός: το τερατώδες δημόσιο χρέος και το αντιστοίχως μυθώδες κόστος εξυπηρέτησής του.

Εάν υπάρχει μία στιγμή όπου η ελληνική οικονομία πληρώνει τις αμαρτίες του παρελθόντος, είναι η σημερινή.

Τι ανάπτυξη να κάνεις, όταν χρωστάς περίπου όσα βγάζεις σε έναν χρόνο και μετά βίας πληρώνεις τις δόσεις; Πώς να ξανοιχτείς περισσότερο;

Υπό τις παρούσες συνθήκες, πιθανώς, η πλέον ενδεδειγμένη στάση να είναι κάθε πρωί να στρέφουμε το βλέμμα μας προς Βρυξέλλες μεριά και να φωνάζουμε "thank you, merci, danke" και διάφορες άλλες εκφράσεις ευχαριστίας και ταυτόχρονα να ελπίζουμε ότι οι κινήσεις καλλωπισμού που κάνει ο George να φέρουν κάποιο μικρό αποτέλεσμα στην οικονομία…

Όσον αφορά στο πακέτο και στη ρευστότητα, αφήστε!

Από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα πήραμε και ευχαριστούμε...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.