Πιστωτική θηλιά ελλείψει ρευστότητας...

Με την απουσία ρευστότητας να βρίσκεται στην κορυφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν -διεθνώς- επιχειρήσεις και φυσικά ιδιώτες, η επόμενη πτυχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης εκτυλίσσεται σε επίπεδο… πιστωτικών καρτών.

Δημοσιεύθηκε: 22 Ιουλίου 2008 - 08:03

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Με τη ρευστότητα, ή μάλλον με την απουσία της, να βρίσκεται στην κορυφή των άμεσων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους -διεθνώς- επιχειρήσεις και φυσικά ιδιώτες, η επόμενη πτυχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης εκτυλίσσεται σε επίπεδο… πιστωτικών καρτών.

Ήδη, στις Ηνωμένες Πολιτείες (και ας μην πιστέψουμε ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι το πρόβλημα αφορά μόνον σε αυτές, που ούτως ή άλλως απολαμβάνουν επιτόκια χαμηλότερα των ευρωπαϊκών και βεβαίως των ελληνικών…), τα ποσοστά χρεοκοπιών ανεβαίνουν κατακόρυφα, όπως και τα «credit card default rates», ήτοι η εκδήλωση αδυναμίας για αποπληρωμή χρεών πιστωτικών καρτών εκ μέρους των κατόχων τους.

Σύμφωνα με στοιχεία μηνός Μαΐου, η «ανακυκλούμενη» καταναλωτική πίστη στις ΗΠΑ σημείωσε άνοδο 5,6 δισ. δολ., ή 7,1% σε ετήσια βάση, ανερχόμενη συνολικά σε 961,8 δισ. δολ.

Βάσει στοιχείων της FED, η συνολική ανακυκλούμενη πίστη αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου κατά 70 δισ. δολ., ενώ συνολικά οι Αμερικανοί χρωστούσαν στα τέλη Απριλίου το μυθικό ποσό των 2,571 τρισ. δολ. σε πίστη που δεν αφορούσε στην κτηματαγορά και στα προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει.

Τα στοιχεία αυτά, ωστόσο, καθίστανται ακόμη πιο ενδιαφέροντα εάν συνδυαστούν με την εκτόξευση κατά 30% στο α΄ τρίμηνο 2008 του αριθμού των καταναλωτών χαμηλής πιστοληπτικής ικανότητας (με διαβάθμιση υψηλότερη του 660 στην κλίμακα αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας FICO) οι οποίοι υπέβαλαν αιτήσεις για την απόκτηση νέων πιστωτικών καρτών ή «ανοιχτών» δανείων προς τα αμερικανικά πιστωτικά ιδρύματα.

Η εικόνα που «ζωγραφίζουν» τα παραπάνω στοιχεία αποτελεί μόνον ένα τμήμα της ζοφερής οικονομικής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ΗΠΑ και την οποία θεωρείται βέβαιο ότι θα «εξαγάγουν» και στο εξωτερικό.

Όπως είδαμε και στην υπόθεση της subprime, η μετακύλιση προβλημάτων ρευστότητας, ή μάλλον αδυναμίας πληρωμών, σε περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης οικονομίας είναι άμεση και βεβαίως τα όποια προβλήματα έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα που αντιμετωπίζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Υπό το παρόν πρίσμα πόσο «σοφή» εμφανίζεται η τελευταία αύξηση των επιτοκίων της ευρωζώνης, ή ακόμη και η πρακτική των ελληνικών τραπεζών να περιορίζουν την πιστωτική επέκταση στην αγορά ακινήτων;

Όταν κάποιος «πνίγεται» από μη ενυπόθηκα υψηλότοκα χρέη, οι τράπεζες πρώτες εμφανίζονται να «σφίγγουν» τη θηλιά στον λαιμό του, αρνούμενες να χορηγήσουν προϊόντα που οι ίδιες πωλούσαν… μετά μανίας στο πρόσφατο παρελθόν…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.