Κρίνουν πρόωρες κάλπες τα Τέμπη;

Αποτελούν απάντηση στο λαϊκό αίτημα για διαφάνεια και δικαιοσύνη στην υπόθεση των Τεμπών οι πρόωρες εκλογές ή επιβεβαίωση της αδυναμίας των θεσμών στην πατρίδα μας; Σε αυτό το ερώτημα συνοψίζεται, κατά τα φαινόμενα, η περαιτέρω δημοκρατική πορεία του τόπου.

Δημοσιεύθηκε: 24 Φεβρουαρίου 2025 - 07:41

Ν. Γ. Δρόσος n.drosos@euro2day.gr

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Επί μακρύ χρονικό διάστημα μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2023, η διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού επέτρεπε στην κυβέρνηση, βοηθούντων και των εξελίξεων στην κεντροαριστερά, να ισχυρίζεται ότι κυβερνά άνευ ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Δικαίως ή αδίκως.

Σήμερα, λίγα εικοσιτετράωρα πριν τη δεύτερη επέτειο του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, η σωρευμένη λαϊκή δυσφορία στην ελληνική κοινωνία για τους χειρισμούς της εκτελεστικής εξουσίας και τις καθυστερήσεις στη διαλεύκανση της υπόθεσης και συνεπακόλουθα την απονομή δικαιοσύνης, εμφανίζεται να εξοπλίζει τμήμα της αντιπολίτευσης με το επιχείρημα της απονομιμοποιημένης εξουσίας. Της ανατροπής, δηλαδή. του αποτελέσματος των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, στη βάση αυτής της λαϊκής δυσφορίας.

Πρόκειται για ένα επιχείρημα το οποίο ωθεί σε διαρροές εκ μέρους της κυβέρνησης, με τη μορφή έμμεσης «απειλής», ακόμη και περί πρόωρων εκλογών, ώστε να διακριβωθεί στην κάλπη κατά πόσον η κυβερνώσα παράταξη έχει όντως απολέσει αυτήν τη νομιμοποίηση. Γνώμονας, δε, αυτής της απόφασης φέρεται να είναι και το μέγεθος που θα λάβουν οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας οι οποίες έχουν εξαγγελθεί για αυτή την Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας που έχουν προκηρύξει για εκείνη την ημέρα ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ.

Στο επίκεντρο αυτής της «απειλής» εμφανίζεται να είναι η απουσία προσφοράς βιώσιμων εναλλακτικών προτάσεων διακυβέρνησης εκ μέρους των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Μια παράμετρος η οποία ελπίζεται, εκ μέρους του Μεγάρου Μαξίμου, ότι θα κυριαρχήσει στις επιλογές του εκλογικού σώματος.

Συνιστά, ωστόσο, αυτός ο δρόμος, αφενός μία βολική οδό διαφυγής για την κυβερνώσα παράταξη, αφετέρου μία έμπρακτη αμφισβήτηση της ισχύος των θεσμών στην πατρίδα μας.

Οι εκλογές είναι η φυσική δημοκρατική διέξοδος που διαθέτει το πολίτευμα και αναμφίβολα αποτελούν, σε περίπτωση που όντως επιλέξει η παρούσα κυβέρνηση την οδό της παραίτησης, τη μόνη οδό που μπορεί να ακολουθήσει η χώρα.

Εάν όμως η κυβέρνηση ακολουθήσει τη συγκεκριμένη οδό, θα έχει επιβεβαιώσει ότι το οικοδόμημα που στήθηκε στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών της μεταπολίτευσης στην πατρίδα μας απέχει από το πρότυπο μίας δημοκρατίας δυτικού τύπου. Θα έχει επιβεβαιώσει, άρα, ότι η περιβόητη διάκριση των εξουσιών απουσιάζει, ότι η ισχύς των θεσμών είναι ισχνή και ότι ουδείς μπορεί να προσδοκά δικαίωση από αυτό που έως τώρα εθεωρείτο ως το ύστατο καταφύγιο του κάθε πολίτη. Τη δικαιοσύνη.

Η «απειλή» των εκλογών, ίσως, αποτελεί μία βολική διέξοδο για την παρούσα κυβέρνηση, η οποία θα ωθήσει άπαντες σε θέση περισυλλογής ως προς τις εναλλακτικές -και βιώσιμες- λύσεις διακυβέρνησης που μπορεί να προσφέρει σήμερα το λοιπό πολιτικό φάσμα. Αποτελεί, όμως, και μία ομολογία ήττας εκ μέρους της, η οποία θα επιβεβαιώνει ότι επί των ημερών της, η δικαιοσύνη, η κυριότερη βακτηρία των πολιτών στην προσπάθειά τους να βρουν το δίκιο τους, έσπασε.

Θα πρόκειται, άρα, για μία ήττα όχι μόνο δική της, όσο κυριότερα της δημοκρατίας και των θεσμών στον τόπο μας. Κάτι που δεν συγχωρείται εύκολα.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.