Είκοσι χρόνια στο σκοτάδι με τις κάμερες

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

«Πρέπει και θα κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο, μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος», υποστήριξε στην εβδομαδιαία σύνοψη που δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφερόμενος στην έναρξη λειτουργίας του μετρό στη Θεσσαλονίκη.

Προφανώς έχει δίκιο και, επίσης προφανώς, εάν περάσουμε από τα λόγια στην πράξη σ' αυτό το ζήτημα, μόνο ωφελημένοι θα βγούμε. Διότι τα λάθη είναι και πολλά και σημαντικά.

Στην ίδια ανάρτηση στην οποία αναφέρει ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης τα παραπάνω για το μετρό της Θεσσαλονίκης, μιλά και για τις κάμερες που εξήγγειλε η κυβέρνησή του, την προηγούμενη εβδομάδα, ότι θα τοποθετήσει ανά την Αθήνα και την περιφέρεια εντός του 2025.

Μιλά, δηλαδή, για κάτι το οποίο η Ελλάδα είχε προ εικοσαετίας, το ξήλωσε στη συνέχεια, ελέω των ευαισθησιών περί προσωπικών δεδομένων και του σκανδάλου που είχε τότε ξεσπάσει περί την τοποθέτησή τους, και τώρα πανηγυρίζει που θα… τις ξαναβάλει. Μια σελίδα γνήσιας παράνοιας.

Απ' αυτό εδώ το μετερίζι έχουμε ταχθεί και κατά το παρελθόν υπέρ της ανάγκης ύπαρξης ενός δικτύου καμερών στους δρόμους κάθε πόλης, τόσο για λόγους οδικής όσο και ευρύτερης ασφάλειας. Τα «πώς» και τα «γιατί» είναι γνωστά και δεν θα τα επαναλάβουμε. Θα σταθούμε μόνο σε ένα σημείο.

Οι ανάγκες ασφάλειας που συνόδευσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα έφεραν στην πόλη -και πέραν αυτής- ένα εκτενές δίκτυο επιτήρησης, το C4I, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν οι κάμερες, εκ των οποίων εκατοντάδες τοποθετήθηκαν σε διάφορα σημεία, συμπεριλαμβανομένου του Πειραιά.

Μολονότι το σύστημα ουδέποτε τέθηκε σε πλήρη λειτουργία και δεν παρελήφθη επισήμως από την ελληνική πολιτεία, εντούτοις μπορούσε να ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει το διάστημα που ακολούθησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αντ’ αυτού, όμως, ξηλώθηκε και σήμερα βρίσκεται σε κάποια υπόγεια του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ενώ παραμένει άγνωστο εάν θα χρησιμοποιηθεί ο εξοπλισμός στο πλαίσιο των τελευταίων εξαγγελιών περί καμερών.

Έτσι, λοιπόν, όταν ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης δηλώνει ότι «στόχος μας είναι να αναβαθμιστεί η οδική ασφάλεια και, κυρίως, να μειώσουμε τις απώλειες ανθρώπινων ζωών από τα τροχαία», ευλόγως έχει απόλυτο δίκιο ο άνθρωπος. Ωστόσο, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς ως προς τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια μέχρις ότου ανατείλει η πολιτεία σ' αυτή την ανάγκη.

Ήταν τα «κολλήματα» με τα προσωπικά δεδομένα που τη συγκράτησαν να μην προχωρήσει με την υπόθεση των καμερών, ήταν άλλοι λόγοι, μεταξύ αυτών και η απλή αναποτελεσματικότητα; Ουδείς μπορεί να αποφανθεί με ακρίβεια.

Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, εάν υπήρχε ένα σύστημα βιντεο-επιτήρησης, θα είχε σωθεί η ζωή πόσων ανθρώπων; Τόσο στην οδική ασφάλεια όσο και για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, η ύπαρξη ενός οργουελιανού «Μεγάλου Αδελφού» προφανώς είναι απαραίτητη και η δαιμονοποίησή του επί τόσες δεκαετίες στη βάση θεωριών περί ιδιωτικότητας μόνο ζημία μάς προσέφερε.

Όταν μέσω των κινητών τηλεφώνων και των συστημάτων γεωεντοπισμού που διαθέτουν είναι γνωστή η τοποθεσία κάθε χρήστη ανά πάσα ώρα και στιγμή, το να μένουμε στα οργουελιανά φαντάσματα συνιστά φενάκη. Μια απλή παραπλάνηση με αλλότρια κίνητρα.

Εντέλει, μας πήρε 20 χρόνια, αλλά το καταλάβαμε!