Η Δικαιοσύνη, ο Αρειος Πάγος και η επικοινωνιακή διαχείριση

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η ύπαρξη κράτους δικαίου αποτελεί το κύριο μέτρο βάσει του οποίου διαχωρίζεται ο κόσμος μας, σε προηγμένο ή μη. Υπάρχει λογοδοσία, δίκαιοι νόμοι, ανοικτή διακυβέρνηση και προσβάσιμη και αμερόληπτη δικαιοσύνη; Εάν ναι, ανήκουμε στην πρώτη ομάδα. Εάν όχι, τότε ανήκουμε στον όμιλο των χωρών όπου, φερειπείν, υφίστανται διώξεις πολιτικών προσώπων, ανελευθερία, απολυταρχισμός και όλα εκείνα τα στοιχεία από τα οποία η συντριπτική πλειονότητα των χωρών της Δύσης έχει απαλλαγεί από την εποχή του Διαφωτισμού και πάντως εδώ και δεκαετίες.

Υπ’ αυτή την έννοια, το κράτος δικαίου και η ισχύς των θεσμών αποτελούν το μόνο και εντέλει το ύστατο καταφύγιο του κάθε πολίτη στην αναζήτηση του δίκιου του.

Σύμφωνα με τη Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, στη χώρα μας υφίσταται μία διολίσθηση του κράτους δικαίου. Συμπέρασμα στο οποίο είχε καταλήξει, αφενός, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ψήφισμά του, νωρίτερα εφέτος, αφετέρου, ο κάθε ενήμερος πολίτης, υπό το φως των αλλεπάλληλων καταδικαστικών αποφάσεων κατά της Ελλάδος από το ΕΔΔΑ αναφορικά με υποθέσεις «δίκαιης δίκης», όπως υποστηρίζει η παραπάνω Συντονιστική Επιτροπή.

Ευθύνη για αυτήν την εξέλιξη επιρρίπτουν οι φίλτατοι δικηγόροι, για ακόμη μία φορά, στον Άρειο Πάγο, την ηγεσία του οποίου κατηγορούν τόσο για άσκηση επικοινωνιακής πολιτικής (εδώ) όσο και για αποφυγή αναφοράς σε ζητήματα όπως οι καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης, από τα οποία, εν πολλοίς, κρίνεται ή μη η ύπαρξη κράτους δικαίου στη χώρα μας.

Ως κορωνίδα δε της κριτικής τους εντοπίζεται η τοποθέτησή τους ότι παρά «... τις εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις για τις οποίες έχει καταδικαστεί η Χώρα από το ΕΔΔΑ για παραβιάσεις της ΕΣΔΑ αναφορικά με τη δίκαιη δίκη», δεν έχει ασκηθεί πειθαρχικός έλεγχος, επί τόσα χρόνια. Είναι, όντως, απορίας άξιον, οφείλουμε να προσθέσουμε.

Για αυτούς τους λόγους, ο συλλογικός φορέας των δικηγορικών συλλόγων δηλώνει ότι θα προσφύγει, αφενός, στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κατάσταση του Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα, αφετέρου στον Ευρωπαϊκό Δικηγορικό Σύλλογο (CCBE), ζητώντας την παρέμβασή του.

Είναι οι φορείς αυτοί οι προσήκοντες ευρωπαϊκοί θεσμοί για αναφορές του συγκεκριμένου είδους ή θα μπορούσαν οι φίλτατοι δικηγόροι να καταφύγουν στη δικαιοδοσία δικαστικών θεσμών, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με έδρα το Λουξεμβούργο ή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο υπάγεται στο Συμβούλιο της Ευρώπης, με έδρα το Στρασβούργο; Κάτι το οποίο μέλλει να καταδειχθεί, αν και δηλώνουν ότι με αυτές τις κινήσεις αποσκοπούν να αναδείξουν θεσμικά τη διάσταση του προβλήματος στα ευρωπαϊκά fora ενώ επιφυλάσσονται «να κλιμακώσουν τις αντιδράσεις τους σε επόμενο στάδιο, σταθμίζοντας τις εξελίξεις».

Με άλλα λόγια, παραμένουμε -επί του παρόντος- στο πεδίο της επικοινωνίας. Αμφισβητείται η ύπαρξη του κράτους δικαίου στην πατρίδα μας και τόσο ο Άρειος Πάγος όσο και ο συλλογικός φορέας των δικηγορικών συλλόγων περιορίζονται σε ανταλλαγές ανακοινώσεων και σε κινήσεις, κατά μείζονα λόγο, επικοινωνιακού χαρακτήρα, σε ευρωπαϊκούς φορείς.

Ποιο είναι όμως το μήνυμα που καλείται να λάβει από όλα αυτά ο έρμος ο πολίτης αυτής της χώρας; Πού κατοικεί; Στο προηγμένο ή στο άλλο τμήμα αυτού του κόσμου και εντέλει τι μπορεί να κάνει για αυτό; Υπό το φως όλων αυτών πρόκειται, μάλλον, για ένα εύλογο ερώτημα.