Κράτος ανασφάλειας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με ενστόλους να διαδηλώνουν στο κέντρο της Αθήνας χθες, σε έκφραση συμπαράστασης προς τον 31χρονο αστυνομικό ο οποίος νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε στου Ρέντη και στη σκιά της απώλειας της ζωής ακόμη ενός συναδέλφου τους, στη διάρκεια καταδίωξης τα ξημερώματα στο Χαϊδάρι, η περίφημη ατζέντα «νόμου και τάξης» επί της οποίας εξελέγη η παρούσα κυβέρνηση έχει μάλλον χαθεί.

Όταν οι ίδιοι οι αστυνομικοί διαδηλώνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τη μη θεσμοθέτηση του επαγγέλματός τους ως επικίνδυνου, πόσο ασφαλείς μπορούν να αισθάνονται οι πολίτες;

Το περίφημο «αίσθημα ασφάλειας» που θα όφειλε να υφίσταται στην ελληνική κοινωνία, πόσο εμπεδώνεται όταν τα περιστατικά ένοπλης βίας και απώλειας ζωών βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη;

Μόνον χθες, εξουδετερώθηκε βόμβα έξω από την έδρα των ΜΑΤ στην Πολυτεχνειούπολη. Ένας 29χρονος αστυνομικός έχασε τη ζωή του στη διάρκεια καταδίωξης από τη Νίκαια έως τον Ασπρόπυργο και ακόμη ένας αστυνομικός, 31 ετών, νοσηλεύεται σε ΜΕΘ, καθώς τραυματίστηκε βαρύτατα, πρόσφατα, στη διάρκεια επεισοδίων οπαδικής βίας στου Ρέντη.

Όλα αυτά, δε, μόλις ώρες μετά τη δολοφονική επίθεση κατά τριών νέων από την Κρήτη.

Έτσι, λοιπόν, ακόμη κι αν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Οικονόμου, χαρακτηρίζει «ζήτημα νομιμότητας και ζήτημα τιμής για την κυβέρνηση και την ΕΛΑΣ» τη σύλληψη όλων όσων εμπλέκονται στην εγκληματική δολοφονική επίθεση στου Ρέντη, γιατί θα έπρεπε ο κάθε πολίτης να εφησυχάζει ότι η κυβέρνηση θα υπάρξει εξίσου επιτυχής και στη συνολική αντιμετώπιση του φαινομένου;

Όταν η οπαδική βία έρχεται ξανά και ξανά στο προσκήνιο, όταν δολοφονικές απόπειρες, όπως αυτή που σημειώθηκε πρόσφατα στο Γκάζι κατά τριών άοπλων νέων, από «πιστολέρο» της νύχτας και όταν εντέλει η βία και το έγκλημα συνιστούν τμήμα της καθημερινής ατζέντας των πολιτών αυτής της χώρας, τότε κατά πόσον μπορεί να θεωρηθεί ότι η παρούσα κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στην δέσμευσή της για επιβολή «νόμου και τάξης»;

Καλώς ή κακώς, τόσο η παρούσα κυβέρνηση Μητσοτάκη όσο και η προηγούμενη δεσμεύτηκαν προεκλογικά, το 2019 αλλά και το 2023, για την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας και ευνομίας μεταξύ των πολιτών αυτής της χώρας και αυτή η δέσμευση συντέλεσε στην άνοδό τους στην εξουσία.

Σήμερα, με τη βία και το έγκλημα να απειλούν πολίτες αλλά και αστυνομικούς, η απόσταση μεταξύ προεκλογικών δεσμεύσεων και υλοποίησης δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη. Έτσι, όμως, στη βάση του αισθήματος ανασφάλειας που δημιουργείται, στρώνεται το χαλί για την επικράτηση ακραίων πολιτικών οντοτήτων, οι οποίες επίσης υπόσχονται νόμο και τάξη. Ωθείται, με άλλα λόγια, υπό το φως της ανομίας η οποία εξακολουθητικά επικρατεί, μία μερίδα της κοινωνίας και του εκλογικού σώματος στην ακροδεξιά. Εκεί όπου προσδοκά να βρει καταφύγιο από αυτό το κύμα βίας.

Αυτή η τάση είναι αντιληπτή από όσους κρατούν τα ηνία της εξουσίας σε αυτόν τον τόπο; Ότι, δηλαδή, το αίσθημα ανασφάλειας επιδρά καταλυτικά στην κοινωνία και ότι είναι δυνατόν να αντικατοπτριστεί και στα πολιτικά πράγματα της χώρας;

Το πράγμα, τουλάχιστον στον συγκεκριμένο τομέα, δείχνει να μην πηγαίνει καλά και είναι σαφές ότι απαιτούνται, άμεσα, διορθωτικές κινήσεις. Ούτε περιθώρια εφησυχασμού υπάρχουν ούτε ανοχή εκ μέρους της κοινωνίας. Εάν προηγουμένως, δε, ήταν δύσκολο, πλέον, με την εγκληματικότητα σε έξαρση, είναι σαφώς δυσκολότερο...