Ακόμη στην αφετηρία το τρένο των μεταρρυθμίσεων

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πολιτικά η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται σε μία πρωτοφανώς πλεονεκτική θέση. Ο ΣΥΡΙΖΑ τρώει τις σάρκες του σε καθημερινή βάση, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνει κανείς αίτηση εις τριπλούν, δεόντως χαρτοσημασμένη, για να το δει στην επικαιρότητα και η λοιπή αντιπολίτευση είναι είτε πολύ «μακριά», από πολιτικής απόψεως, είτε έχει ασχολίες με τον… Άρειο Πάγο.

Γεγονός το οποίο πιστοποιήθηκε χθες και με τη βούλα της GPO, δημοσκόπηση της οποίας βρίσκει τη Νέα Δημοκρατία να συγκεντρώνει 36,6% στην πρόθεση ψήφου ενώ ακολουθούν, από απόσταση: ΣΥΡΙΖΑ 12,9%, ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής 11,9%, ΚΚΕ 8,5%, Σπαρτιάτες 3,5%, Ελληνική Λύση 5,4%, Νίκη 2,5% και Πλεύση Ελευθερίας 2,3%.

Αντίστοιχα, αν και η χώρα μας βρίσκεται εν μέσω μίας θυελλώδους αναταραχής, από τη Μέση Ανατολή έως την Ουκρανία και τη Ρωσία, εντούτοις εμφανίζεται να απολαμβάνει μία περίοδο νηνεμίας με την εξ Ανατολών γείτονά της, ελέω, κατά πάσα βεβαιότητα, κάποιας στρατηγικής που προωθεί επί του παρόντος η Άγκυρα.

Εν μέσω όλων αυτών και ενώ η φιλτάτη Κριστίν Λαγκάρντ βρίσκει την Ελλάδα «εξαιρετικά καλή» σε σύγκριση με άλλες χώρες της ευρωζώνης, η καθημερινότητα για τον Έλληνα πολίτη και τα νοικοκυριά της χώρας μας εμφανίζει σταθερή επιδείνωση εξαιτίας της ακρίβειας και της πανθομολογούμενης απουσίας όρων υγιούς ανταγωνισμού.

Αντίστοιχα, τα λοιπά διαρθρωτικά προβλήματα της Ελλάδας παραμένουν ακριβώς ως είχαν επί τόσα χρόνια, με τις πολυδιαφημισμένες μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη, στον ανταγωνισμό, στη βιομηχανία, στην Υγεία, στην Παιδεία και αλλού να παραμένουν στα λόγια.

Για την ακρίβεια, μετά την εξασφάλιση μίας νωπής και ισχυρής εκλογικής εντολής εφέτος το καλοκαίρι η κυβέρνηση της ΝΔ εμφανίζεται έκτοτε να αδρανεί έναντι των μεγάλων παθογενειών της χώρας και να αμφιταλαντεύεται ως προς την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, μολονότι στο πεδίο της ρητορικής επαναλαμβάνει την αναγκαιότητά τους.

Υπό το φως όλων αυτών, λοιπόν, το ερώτημα είναι ένα, φίλτατοι: Αν όχι τώρα, πότε;

Πότε θα είναι περισσότερο πρόσφορος ο ορίζοντας για την προώθηση των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος; Με τον πακτωλό της κοινοτικής χρηματοδότησης που μας προσφέρει αφειδώς η ΕΕ μέσω ΕΣΠΑ και RRF, η προώθηση των μεταρρυθμίσεων συνιστά άμεση και επιτακτική ανάγκη. Δεν είναι μόνον όρος που συνδέεται με την απορρόφηση των κονδυλίων αλλά και ζωτική ανάγκη για το μέλλον της ίδιας της χώρας.

Μεταρρυθμίσεων που θα διασφαλίζουν ότι η δικαιοσύνη θα απονέμεται σε ταχείς χρόνους και δεν θα στέκει ανάχωμα σε νόμιμες επενδύσεις, ότι η χώρα μας θα καταστεί εκ νέου πρόσφορος τόπος για την ανάπτυξη βιομηχανικής δραστηριότητας, ότι η καινοτομία και η έρευνα θα ενθαρρυνθούν και ότι η επιχειρηματικότητα δεν θα τελεί υπό διωγμό εξαιτίας των αναχρονιστικών πρακτικών που ακόμη ανθούν στη χώρα μας, στο φορολογικό πεδίο αλλά και στον ανταγωνισμό.

Αν όχι τώρα, πότε, φίλτατε κ. Μητσοτάκη; Πότε θα είναι το πεδίο τόσο πρόσφορο ώστε να υλοποιήσετε όσα υποσχεθήκατε στο ελληνικό εκλογικό σώμα; Θυμάστε εκείνο το «περισσότερες και καλύτερες δουλειές και καλύτερα πληρωμένες», είμαι βέβαιος, που λέγατε προ των εκλογών…

Στη διάρκεια των μνημονιακών ετών η Ελλάδα ανέπτυξε μία τρομακτική αντίσταση στην εξυγίανση του δημόσιου τομέα, την πάταξη της γραφειοκρατίας και γενικότερα στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων, μολονότι είχε δεσμευτεί ως προς αυτό. Σήμερα που δεν μας πιέζει κανείς, παρά η πραγματική ανάγκη, ποια είναι η δικαιολογία για τις κωλυσιεργίες;