Μιλήστε με προγράμματα και όχι με κραυγές

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η πρόταση που έβαλε χθες στο τραπέζι του πολιτικού διαλόγου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Α. Τσίπρας, για εφ’ όλης της ύλης συζήτηση σε προγραμματική βάση μεταξύ του ιδίου και του προέδρου της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκη, είναι μία ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.  Όχι μόνο για τους δύο βασικούς διεκδικητές της λαϊκής εντολής, όσο κυριότερα για το σύνολο όσων διεκδικούν την ψήφο του εκλογικού σώματος.

Για την ακρίβεια, αυτή η πρόταση συνιστά μία ευκαιρία να εισέλθει ο πολιτικός διάλογος στην Ελλάδα στην ουσία όσων απασχολούν σήμερα τους πολίτες και να απομακρυνθεί από το επίπεδο των ιαχών και των άναρθρων κραυγών. Επί συγκεκριμένου, όμως, και όχι επί γενικού και αορίστου!

Διαθέτουν σήμερα, μόλις μία ανάσα από τις εκλογές, συγκροτημένη και ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης όσοι διεκδικούν την εξουσία; Την έχουν παραθέσει ενώπιον του εκλογικού σώματος; Γνωρίζει και ο πλέον απομακρυσμένος ψηφοφόρος τις προθέσεις των κομμάτων επί των μεγάλων ζητημάτων, της υγείας, της παιδείας, της άμυνας, της οικονομίας κ.α., ώστε να μπορεί να μορφώσει άποψη στη βάση αυτών; Αυτό είναι το ζητούμενο, φίλτατοι.

Διότι το είδος του διαλόγου που εξελίσσεται σήμερα μάλλον απέχει από το ζητούμενο. Για την ακρίβεια, η όξυνση του κλίματος με στόχο την πόλωση και τη συσπείρωση των οπαδών των κομμάτων συνιστά μία από τις πλέον ορατές αιτίες της απαξίας με την οποία περιβάλλει σήμερα σημαντικό τμήμα του πολιτικού προσωπικού της χώρας, το εκλογικό σώμα.

Έτσι, λοιπόν, οι βασικοί πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής οφείλουν όχι μόνο να αντιπαρατεθούν επί προγραμματικών θέσεων, όπως προτείνει ο φίλτατος κ. Τσίπρας, αλλά να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε το εκλογικό σώμα να καταστεί κοινωνός των όποιων θέσεων έχουν ως πολιτική πρόταση διακυβέρνησης.

Διότι μία απλή περιήγηση στους διαδικτυακούς τόπους των κυριότερων ελληνικών πολιτικών κομμάτων, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το προσφερόμενο «προϊόν» ακόμη απέχει του ζητούμενου.

Όταν η ανάγκη και το είδος των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες απαιτούν συγκεκριμένες απαντήσεις, δεν είναι δυνατόν τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του εκλογικού σώματος να προσφέρουν γενικότητες και αποσπασματικές προσεγγίσεις!

Αντίστοιχα, όταν η δημοσιονομική πορεία της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα έναντι των δανειστών της, δεν είναι δυνατόν να προτείνονται λύσεις μη κοστολογημένες ή και αναντίστοιχες με τις απαιτήσεις των καιρών.

Φίλτατοι, ο πολιτικός διάλογος της τρέχουσας περιόδου κυριαρχείται από ζητήματα όπως ο πρωθυπουργός «άγνωστος Χ» και τα σενάρια περί κυβερνήσεων συνεργασίας ή του αριθμού των εκλογικών αναμετρήσεων που θα απαιτηθούν έως ότου αποκτήσει ο τόπος σταθερή κυβέρνηση.

Σύμφωνοι. Υπάρχουν όμως και οι πολίτες οι οποίοι ζητούν μέτρο σύγκρισης, όχι μόνον από το παρελθόν και τις εμπειρίες που αποκόμισαν εξ αυτού αλλά και από τις προτάσεις των κομμάτων για το μέλλον.

Τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας μπορεί να κράτησαν τα ηνία της χώρας και να έδωσαν δείγμα γραφής, όμως διεκδικούν εκ νέου τη λαϊκή εντολή και άρα υποχρεούνται αφενός να παρουσιάσουν τα προγράμματά τους και αφετέρου να αντιπαρατεθούν δημοσίως επ’ αυτών με τα άλλα πολιτικά κόμματα.

Οτιδήποτε λιγότερο θα συνιστούσε υπεκφυγή και διαιώνιση ενός φαύλου κύκλου κραυγών.