Η επίσκεψη Τσαβούσογλου και το... τουλάχιστον μιλάμε!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η επικείμενη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Ελλάδα, το διήμερο 30-31 τρέχοντος, περιβάλλεται από χαμηλές προσδοκίες, πλην απροόπτου.

Πρόκειται για μία επίσκεψη η οποία σημειώνεται στον απόηχο αντίστοιχης, προ μηνός, του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια στην Άγκυρα και βεβαίως της έντασης που συνόδευσε την κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν τότε οι δύο άνδρες.

Αντίστοιχα, σημειώνεται ενώ έχει ήδη πραγματοποιηθεί, στα μέσα Μαρτίου, ο 62ος γύρος των  διερευνητικών επαφών μεταξύ των δύο κρατών, κατά τον οποίο επιβεβαιώθηκε η απόσταση που χωρίζει τις εκατέρωθεν θέσεις τους.

Συγκλίνουσες είναι, δε, οι εκτιμήσεις ότι η επίσκεψη Τσαβούσογλου σημειώνεται, κυρίως, χάριν λόγων «εσωτερικής κατανάλωσης» στην Τουρκία, τόσο για να τεθούν κατά τρόπο δημόσιο και ευθύ  οι τουρκικές θέσεις περί «τουρκικής» μειονότητας στη Θράκη, και δη στο «έδαφος της άλλης πλευράς», όσο και για να επιδειχθεί διεθνώς -και ιδίως προς την Ευρώπη- ένα διαλλακτικό και συναινετικό πρόσωπο εκ μέρους της γείτονος, ώστε να απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων.

Στο πλαίσιο των διεργασιών «εσωτερικής κατανάλωσης» εντάσσεται εξάλλου και η ανεπίσημη επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Κομοτηνή.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ίσως γεννούν απορίες οι λόγοι για τους οποίους η Αθήνα αποδέχθηκε την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης επίσκεψης. Κατ’ αρχάς, πρόκειται για μία επίσκεψη ανταπόδοσης εκείνης του κ. Δένδια προ μηνός και ως εκ τούτου θα έπρεπε να συντρέχουν απολύτως απαγορευτικοί λόγοι, ώστε να μην πραγματοποιηθεί.

Κυριότερα, όμως, επισκέψεις όπως αυτή είναι απολύτως χρήσιμες για τη συντήρηση ενός κλίματος διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών, ιδίως στην αυγή μίας οικονομικά δραστήριας περιόδου όπως η τουριστική, από την οποία τόσα προσδοκά η εθνική οικονομία. Κλίμα έντασης μεταξύ των δύο χωρών, είναι βέβαιον, θα απέτρεπε ένα τμήμα της εισερχόμενης κίνησης προς την πατρίδα μας. Σημαντικότερα, όμως, η διασφάλιση ενός πλαισίου διαλόγου μπορεί, αν μη τι άλλο, να απομακρύνει εστίες έντασης που θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε σοβαρότερα ζητήματα.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, όσο κι αν είναι χαμηλές οι προσδοκίες από τη συνάντηση Τσαβούσογλου - Δένδια ή ακόμη και μεταξύ του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Τούρκου υπουργού των Εξωτερικών, η πραγματοποίησή της κατά τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία είναι απολύτως χρήσιμη. Είναι, δε, χρήσιμη για ακόμη έναν λόγο. Παρέχει χρόνο στην Ελλάδα για την προώθηση του εξοπλιστικού της προγράμματος και την πρόταξη της μόνης γλώσσας την οποία αντιλαμβάνεται, κατά τα φαινόμενα, η γείτονα χώρα. Αυτήν της ισχύος.

Η παρούσα συγκυρία για την Τουρκία και δη για τον πρόεδρό της Ρ. Τ. Ερντογάν είναι σαφώς αρνητική. Τα προβλήματα της εκεί οικονομίας είναι σημαντικά, το διακύβευμα στις χώρες όπου η Τουρκία διατηρεί στρατιωτική παρουσία υψηλό και τα ποσοστά του ιδίου χαμηλά έναντι των πολιτικών του αντιπάλων. Το άθροισμα όλων αυτών των παραμέτρων παραπέμπει σαφώς σε σκλήρυνση της ρητορικής έναντι της Αθήνας -την οποία διαπιστώνουμε συνεχώς- αλλά και σε αύξηση της πιθανότητας προκλητικών ενεργειών εκ μέρους της, στο Αιγαίο, στην Ανατ. Μεσόγειο ή στα χερσαία σύνορά μας.

Το να «μιλάμε», όσο άσκοπο κι αν κρίνεται υπό τις παρούσες περιστάσεις, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο και πάντως δεν είναι ζημιογόνο. Επειδή, δε, σε βιώσιμη επίλυση της μόνης διαφοράς μας με τη γείτονα, αυτήν της  υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, μπορούμε να φθάσουμε μόνον κατόπιν διαλόγου ή μεσολάβησης τρίτων… ας μιλήσουμε!