Το στοίχημα της αυτοδυναμίας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με τον κώδωνα του κινδύνου να κρούεται ήδη σχετικά με τη δημοσιονομική πορεία της χώρας -εγχώρια από την Τράπεζα της Ελλάδος και στο εξωτερικό από τον κυριότερο δανειστή της, ESM- και την οικονομική ανάπτυξη να παραμένει αν όχι πενιχρή τουλάχιστον άτονη, η εξασφάλιση μίας κυβέρνησης με ισχυρή πλειοψηφία εμφανίζεται, πλέον, ως κύριο ζητούμενο.

Μολονότι ο νικητής των πρόσφατων ευρωεκλογών, κ. Κ. Μητσοτάκης, υποστήριξε χθες ότι ακόμη κι αν η ΝΔ εξασφαλίσει αυτοδυναμία κατά τις επικείμενες εθνικές εκλογές θα επιδιώξει τις ευρύτερες δυνατές κοινοβουλευτικές και πολιτικές συναινέσεις, η ύπαρξη αυτοδυναμίας θα προσέφερε στην επόμενη ελληνική κυβέρνηση ένα σαφές πλεονέκτημα για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται στο πλαίσιο μίας αποτελεσματικής οικονομικής πολιτικής.

Η ύπαρξη αυτοδυναμίας -και κατά προέκταση της σταθερότητας που αυτή συνεπάγεται- θα προσέφερε μία πολύτιμη ανάσα για την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας και την τόνωση του επενδυτικού κλίματος, αυξάνοντας καταλυτικά τις πιθανότητες ισχυρότερης οικονομικής ανάπτυξης, από το επίπεδο πέριξ του 2%, που προβλέπεται τώρα.

Συνάμα, θα προσέφερε -ακόμη κι αν όντως επιδιωχθούν ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις- το έδαφος, αφενός, για την ομαλή ολοκλήρωση της συνταγματικής αναθεώρησης, ιδίως κατά τις προβλέψεις για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, διασφαλίζοντας έτσι εξακολουθητικά την πολιτική σταθερότητα και αφετέρου, για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, με την κατάργηση της απλής αναλογικής.

Δύο κινήσεων, δηλαδή, καταλυτικής σημασίας για την ύπαρξη ή μη πολιτικής σταθερότητας στη χώρα.

Αντίθετα, τυχόν αμφίρροπο εκλογικό αποτέλεσμα κατά την επικείμενη εθνική κάλπη, το οποίο θα οδηγούσε σε γύρο (ή γύρους) διερευνητικών εντολών για τον σχηματισμό κυβέρνησης, θα άνοιγε διάπλατα την πόρτα στο ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών βάσει της απλής αναλογικής και άρα -εξ ορισμού- σε μία περίοδο πολιτικής αστάθειας.

Υπό το πρίσμα αυτό, παρά την εκτίμηση του φίλτατου κ. Μητσοτάκη, ότι «το διακύβευμα των εθνικών εκλογών θα το προσδιορίσω ο ίδιος, με μια τοποθέτησή μου εντός της εβδομάδας», στην πράξη αυτό δεν μπορεί παρά να αφορά την εξασφάλιση αυτοδυναμίας.

Όχι διότι τούτο θα αποτελούσε, ενδεχομένως, στόχο της ΝΔ όσο -κυριότερα- διότι μία ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση είναι -καταλυτικά- προς το συμφέρον της χώρας.

Στη βάση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών και μόνον -δίχως δηλαδή την όποια περαιτέρω σοφία των δημοσκόπων-, η ΝΔ απέχει ελάχιστα από την κατάκτηση της αυτοδυναμίας κατά την επικείμενη εθνική εκλογική αναμέτρηση.

Στοιχεία που θα μπορούσαν να της τη στερήσουν, συμπεριλαμβάνουν την εξασφάλιση μεγαλύτερης συσπείρωσης από το κυβερνών κόμμα -η οποία σύμφωνα με πηγές του ιδίου κυμάνθηκε περί το 60%- και το επίπεδο της αποχής, όπως υποστήριξε χθες και ο κ. Ν. Παππάς, υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής.

Υπό αυτό το πρίσμα, η εξασφάλιση ή μη αυτοδυναμίας από τη ΝΔ κατά τις επικείμενες εθνικές εκλογές συναρτάται και από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμη άπτεται της εκλογικής συμπεριφοράς των λεγόμενων «μικρότερων» κομμάτων, όπως η Ελληνική Λύση, η Μέρα 25, που εμφάνισαν αξιόλογες επιδόσεις κατά τις ευρωεκλογές ή και των λοιπών «μικρών» κομμάτων, που όμως δεν είχαν εντυπωσιακές επιδόσεις, όπως το Ποτάμι, η Ένωση Κεντρώων, οι ΑΝΕΛ κ.ά.

Σαφώς, δε, η εξασφάλιση της αυτοδυναμίας ή μη από τη ΝΔ άπτεται της ικανότητας του αρχηγού της, Κ. Μητσοτάκη, να προσφέρει ένα ολοκληρωμένο, βιώσιμο και πειστικό αφήγημα προς το εκλογικό σώμα, ως προς την πορεία της χώρας.