Μαχαίρι στο κόκαλο

Η χώρα μας βίωσε μία από τις χειρότερες κρίσεις στην παγκόσμια οικονομική ιστορία, σε καιρό ειρήνης, και παρ' όλα αυτά αρνείται να αντιμετωπίσει πολλές από τις αιτίες αυτής της κρίσης. Γιατί δεν «μαθαίνουμε»;

Μαχαίρι στο κόκαλο

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στη ναυτιλία, το έρμα έχει χρησιμότητα. Στις… επιχειρήσεις, καμία. Είναι απλά ένα βαρίδι, το οποίο εμποδίζει άπαντες να κινηθούν προς τα εμπρός.

Σύμφωνα με την PwC Ελλάδας, περίπου μία στις τέσσερις ελληνικές επιχειρήσεις διαδραματίζουν ακριβώς αυτό τον ρόλο για την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας και συνολικά για την οικονομία.

Τα «ζόμπι» της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όπως τα χαρακτηρίζει έρευνα υπό τον τίτλο «10 χρόνια κρίσης» που εκπόνησε η PwC Ελλάδας, είναι εταιρείες οι οποίες παρουσιάζουν συρρίκνωση εσόδων, μηδενική ή αρνητική κερδοφορία και μη βιώσιμο δανεισμό. Με άλλα λόγια, είναι περίπου ημιθανείς. Παρ' όλα αυτά συνεχίζουν να επιβιώνουν και μάλιστα κατά τρόπο εντυπωσιακό, σύμφωνα με την ίδια μελέτη.

Η συνέχιση της ύπαρξής τους, όμως, αποτελεί βαρίδι για όλους τους υπολοίπους.

Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, η στοχευμένη εξάλειψη όλων των εταιρειών-ζόμπι θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση κατά 13% του κύκλου εργασιών όλων των υπόλοιπων εταιρειών.

Είναι δυνατή, δε, η συνέχιση της ύπαρξης των εταιρειών-ζόμπι, εξαιτίας των στρεβλώσεων που ακόμη υφίστανται στην ελληνική οικονομία και βεβαίως στο πλαίσιο λειτουργίας της επιχειρηματικής κοινότητας, καθώς, παρά το βάθος και εύρος της κρίσης, ουδέποτε υπήρξαν βαθιές αλλαγές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Τα επίχειρα αυτού του γεγονότος τα βρίσκουμε σήμερα μπροστά μας.

Υψηλό κόστος κεφαλαίου, το οποίο αντικατοπτρίζεται σε απουσία επενδύσεων και βεβαίως πτώση παραγωγικότητας και συνέχιση της ύπαρξης αθέμιτου ανταγωνισμού εκ μέρους εταιρειών οι οποίες όφειλαν… να μην υπάρχουν.

Αυτό το κόστος κεφαλαίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο, δε, με το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων και δη των επιχειρηματικών που ακόμη διαθέτουν οι τράπεζες στα χαρτοφυλάκιά τους.

Πέρα όμως από το αγκάθι των «κόκκινων δανείων», τα οποία εμποδίζουν τον τραπεζικό τομέα από το να διαδραματίσει τον φυσικό του ρόλο, ήτοι εκείνον του χρηματοδότη νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι εταιρείες-ζόμπι ευθύνονται και για σημαντικό μέρος των ανισορροπιών που παρατηρούνται στην αγορά, καθώς απορροφούν εργασίες που θα μπορούσαν να διεκπεραιώσουν υγιέστερες εταιρείες.

Βάσει της ίδιας μελέτης, εκτός από το ξεκαθάρισμα των ζόμπι με ταχύ ρυθμό και την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων, «πρέπει να στηθεί μία καλά οργανωμένη προσπάθεια ανάπτυξης εμπιστοσύνης με ένα ξεκάθαρο σχέδιο για το μέλλον».

Η ανάκτηση αυτής της εμπιστοσύνης θα μειώσει τον κρατικό πιστωτικό κίνδυνο και θα προσελκύσει διεθνείς επενδυτές. Επιστροφή δε των επενδύσεων θα βοηθήσει την οικονομία να ξαναβρεί την ισορροπία προς υπηρεσίες και προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας και να επεκταθεί σε καινούργιες αγορές.

Συνολικά,  όπως υποστηρίζει ο Κυριάκος Ανδρέου, Partner και Advisory Leader, PwC Ελλάδας, «… η χώρα χρειάζεται να αναπτύξει το δικό της θετικό αφήγημα, που θα οδηγήσει στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης και την προσέλκυση επενδύσεων».

Σύμφωνα με τον Κώστα Μητρόπουλο, εντεταλμένο Σύμβουλο της PwC Ελλάδας: «Η κρίση δεν έφερε τεκτονικές αλλαγές στη δομή της οικονομίας. Η συρρίκνωση των μέσων μεγεθών των εταιρειών, η έλλειψη επενδύσεων και η μόνιμη παρουσία zombies οδήγησε σε μία απλούστερη και χαμηλότερης προστιθέμενης αξίας οικονομία. Παρότι πάνω από 2.000 εταιρείες μπορούν να προσελκύσουν κεφάλαια για επενδύσεις, οι ρυθμοί παραμένουν χαμηλοί και ο μετασχηματισμός της οικονομίας πολύ αργός. Χρειάζεται ένα σοκ στρατηγικής και πολιτικής για να επιταχύνει».


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v