Τα σκληρά μαθήματα του Brexit

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το -έως μόνον ένα βαθμό ελεγχόμενο- πολιτικό χάος στο οποίο έχει οδηγηθεί η βρετανική πολιτική σκηνή αλλά και αυτή καθεαυτή η υπόθεση του Brexit στέκουν ως τρανή υπενθύμιση του τι μπορεί να συμβεί εάν μία χώρα, ακόμη και με τους θεσμούς της Βρετανίας, παρασυρθεί σε «ιστορίες» δίχως σχέδιο και στόχευση.

Διότι μπορεί να επιθυμείς διακαώς να κάνεις κάτι, όπως να αποχωρήσεις από την ΕΕ, αλλά θα πρέπει να είσαι και προετοιμασμένος για τα επίχειρα αυτής της απόφασης.

Όπως στέκουν σήμερα τα πράγματα, δε, τα πάντα είναι δυνατά.

Από ένα απολύτως «σκληρό» Brexit δίχως συμφωνία, στις 12 Απριλίου -ημερομηνία στην οποία παρατάθηκε από την ΕΕ η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου, δεδομένου ότι έως τότε μπορούν να ορίσουν οι Βρετανοί εάν θα συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές- έως και την παραμονή αυτού του κράτους στην ΕΕ επί ακόμη μακρύ χρονικό διάστημα, τουλάχιστον ενός έτους ή και μεγαλύτερου.

Ούτως ή άλλως, τα παράδοξα στην υπόθεση του Brexit αποτελούν πλέον τον κανόνα παρά την εξαίρεση.

Η αρχική ημερομηνία-ορόσημο του Brexit, η 29η Μαρτίου, αποτελεί ήδη παρελθόν, ενώ η συμφωνία στην οποία κατέληξε η Βρετανία με την ΕΕ έχει απορριφθεί από το βρετανικό κοινοβούλιο ήδη… τρεις φορές και πλέον αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση ακόμη… μία.

Την ίδια ώρα, η ίδια η Βουλή έχει απορρίψει σειρά προτάσεων που θα έκανε… η ίδια προς τη βρετανική κυβέρνηση σχετικά με εναλλακτικές διόδους που θα μπορούσε να λάβει η υπόθεση του Brexit (συνολικά 8, όπως εντός ή εκτός τελωνειακής ένωσης, με ή χωρίς σκληρά σύνορα με την Ιρλανδία κ.α.) ενώ σήμερα το βρετανικό κοινοβούλιο αναμένεται να αποφανθεί εκ νέου σχετικά με την παραμονή της χώρας στην Τελωνειακή Ένωση ή μη.

Ένα πραγματικό χάος, το οποίο διανθίζεται κατά καιρούς με υποσχέσεις (και όχι απειλές) παραίτησης εκ μέρους της πρωθυπουργού Τ. Μέι, προτάσεις δυσπιστίας εκ μέρους του κόμματος των Εργατικών αλλά και αιτήματα διεξαγωγής πρόωρων εκλογών.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, βεβαίως, στη Βρετανία, υποτιθέμενη πατρίδα της «κοινής λογικής», το πολιτικό σύστημα βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, σύμφωνα με τη Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Οπως επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα, «το κύρος που απολάμβανε η Βρετανία ως νησίδα σύνεσης και αξιοπιστίας έχει ήδη καταστραφεί. Αν παλαιότερα η Δημοκρατία του Γουέστμινστερ αποτελούσε φωτεινό παράδειγμα, με την αντιπαράθεση για την έξοδο από την ΕΕ έχει καταστεί συνώνυμη του πολιτικού χάους, της ανικανότητας συμβιβασμού, της μυωπίας και του εγωκεντρισμού».

Όλα αυτά, δε, όχι μόνον επειδή η Βρετανίδα πρωθυπουργός Τ. Μέι συνήψε μία συμφωνία με τις Βρυξέλλες την οποία θα υπέγραφε μόνο μία χώρα που θα είχε ηττηθεί σε πόλεμο, όπως υποστήριξε ο «δικός μας», Γιάνης (με ένα ν) Βαρουφάκης, αλλά -κυριότερα- επειδή το Ηνωμένο Βασίλειο όδευσε προς την κατεύθυνση του Brexit δίχως να γνωρίζει -επί της ουσίας- πού πήγαινε ή τι ήθελε, όπως καταδεικνύεται εκ του αποτελέσματος.

Ούτε σε ό,τι αφορά στις σχέσεις του με την Ιρλανδία (σκληρό ή μη σύνορο) αλλά ούτε και σε ό,τι αφορά στην παραμονή του στην Τελωνειακή Ένωση, ενόσω θα διαρκούσαν οι μετά Brexit διαπραγματεύσεις…

Εάν στη Σύνοδο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες, πιθανότατα στις 10 Απριλίου, η κα Μέι δεν κατορθώσει να εμφανίσει μία -επικυρωμένη από το βρετανικό κοινοβούλιο- συμφωνία, όλα είναι πιθανά, συμπεριλαμβανομένου και ενός άτακτου Brexit δύο ημέρες αργότερα.