Το πόδι στο... γκάζι!

Μετά από οκτώ χρόνια παλινωδιών και πισωγυρισμάτων, τα στοιχεία εμφανίζουν τη χώρα να κάνει βήματα εμπρός.

Στοιχεία τα οποία δεν αφορούν «βροχή» αλλά «ψιλόβροχο», που αρκεί όμως για να μας δείξει την κατεύθυνση που έχουν πάρει τα πράγματα.

Μία κατεύθυνση η οποία χθες αντικατοπτρίστηκε κατά τρόπο ιδιαίτερα εύγλωττο στη «βουτιά» εκατό μονάδων βάσης που έκανε το επιτόκιο των 12μηνων εντόκων γραμματίων, τα οποία δημοπράτησε ο ΟΔΔΗΧ, προσφέροντας έτσι στη χώρα τη δυνατότητα φθηνότερης αναχρηματοδότησης.

Το ποσό που αντλήθηκε μόλις που υπερβαίνει το 1,13 δισ. ευρώ και η δημοπρασία έγινε στο πλαίσιο μίας διαδικασίας η οποία είναι συνήθως εγχώρια διατραπεζική υπόθεση.

Σύμφωνα με κύκλους γνωρίζοντες, ωστόσο, η σημαντική αποκλιμάκωση του επιτοκίου σημειώθηκε ως απόρροια της αυξημένης ζήτησης, η οποία συμπεριλάμβανε και αλλοδαπούς φορείς, στο πλαίσιο των προσδοκιών τους για την ελληνική αγορά σταθερών τίτλων.

Πρόκειται για προσδοκίες οι οποίες αποτυπώνονται και σε δείκτες, όπως αυτός που εκπονεί η εταιρία Markit για το επίπεδο επιχειρηματικής εμπιστοσύνης, ο οποίος δόθηκε στη δημοσιότητα επίσης χθες και εμφανίζει αύξηση σε σύγκριση με τον Μάρτιο, καταγράφοντας και πάλι τιμή-ρεκόρ στο πλαίσιο της σχετικής έρευνας της IHS Markit.

Αντίστοιχα, σύμφωνα με τους φίλτατους του ΙΟΒΕ, ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος, τα στοιχεία του οποίου δόθηκαν επίσης χθες στη δημοσιότητα, επανήλθε τον Απρίλιο σε ανοδική τροχιά, στο πλαίσιο της ανόδου που κατέγραψε σχεδόν το σύνολο των επιμέρους δεικτών στους επιχειρηματικούς τομείς της οικονομίας, πλην των Κατασκευών, αλλά και της καταναλωτικής εμπιστοσύνης.

Όλα αυτά, όμως, σημειώνονται, πρώτον, στον απόηχο μίας ύφεσης τρομακτικών διαστάσεων και δεύτερον, χάρη στις προσπάθειες που καταβάλλει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η χώρα μας, ώστε να ανακτήσει μέρος της χαμένης αξιοπιστίας της.

Βήματα προς αυτή την κατεύθυνση είχαν γίνει και σε ορισμένα από τα προηγούμενα χρόνια, αποδείχθηκαν όμως βραχύβια.

Για λόγους που αφορούν τα εθνικά ακροατήρια των εταίρων μας στην ευρωζώνη αλλά και επειδή όντως υπήρξε μεταστροφή στην πολιτική της Αθήνας αναφορικά με την υλοποίηση των μεταρρυθμιστικών της δεσμεύσεων, η χώρα μας οδεύει προς την έξοδό της από την εποχή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων που τα συνόδευαν, εφέτος το καλοκαίρι.

Το γεγονός ότι συντρέχουν αυτοί οι δύο λόγοι είναι ασφαλώς καταλυτικό, όμως, δεν αρκεί για την επιτυχία του εγχειρήματος.

Δεν αρκεί για να υλοποιηθούν οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ, για παράδειγμα, περί αύξησης των επενδύσεων κατά σχεδόν 8% την τρέχουσα διετία και βεβαίως δεν αρκεί για την εξασφάλιση των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης που απαιτούνται, ώστε η χώρα να σταθεί εκ νέου στα πόδια της.

Εάν δεν υπάρξει αποφασιστική επιτάχυνση της προσπάθειας, το «κύμα» μπορεί να γυρίσει και πάλι.

Όπως υποστηρίζει το ΙΟΒΕ, η αναμενόμενη ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης και του προγράμματος, παρά τις σημαντικές αβεβαιότητες που παραμένουν, δημιουργεί την προσδοκία ότι η οικονομία θα κινηθεί ανοδικά σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν.

Η εξέλιξη, όμως, των προσδοκιών τους επόμενους μήνες θα εξαρτηθεί κατά κρίσιμο τρόπο από τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν για την πορεία της ίδιας της οικονομίας εκτός του προγράμματος.

Εάν, δηλαδή, θα μπορεί να δημιουργηθεί μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική ή εάν η οικονομία θα κινηθεί αδύναμα μέσα σε κινδύνους.

Τον τρόπο με τον οποίο θα τρέξουν τα πράγματα, σε μεγάλο βαθμό και παρά τις όποιες διεθνείς συγκυρίες, μπορούμε να τον καθορίσουμε εμείς, τηρώντας για παράδειγμα, τα χρονοδιαγράμματα της τέταρτης αξιολόγησης και υλοποιώντας τις προαπαιτούμενες δράσεις που τη συνοδεύουν, εμπεδώνοντας έτσι περαιτέρω το κλίμα εμπιστοσύνης προς τη χώρα μας, ενόψει και των συζητήσεων για το χρέος.