Είκοσι χρόνια… φαγούρα

Φίλτατοι καλή σας ημέρα!

Ανεξάρτητα της ουσίας της -όποια κι αν είναι αυτή-,  το γεγονός και μόνον ότι 20 χρόνια μετά, η υπόθεση των μετοχών-φούσκα δεν έχει ακόμη τελεσιδικήσει και αντ’ αυτού εξετάζεται εκ νέου και μάλιστα από μηδενική βάση, στο «παραπέντε» του χρόνου παραγραφής της, συνιστά ομολογία ήττας για το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Για αδικήματα που φέρονται ότι διαπράχθηκαν το 1999, με αρχικά 67 κατηγορουμένους, τελικώς παραπέμφθηκαν να δικαστούν οι 42 και απηλλάγησαν των κατηγοριών που τους βάρυναν δύο φορές ενώ εκ των παραπεφθέντων, οι έξι δεν βρίσκονται καν εν ζωή πλέον.

Σήμερα οι εναπομείναντες 36 παραπέμπονται εκ νέου, ενώ είναι ασαφές πότε θα τελεσιδικήσει αυτή η πολύκροτη υπόθεση.

Πόσες δεκαετίες και πόσες ζωές απαιτούνται, άραγε, σε αυτόν τον τόπο, έως ότου κάποιος μπορέσει να βρει το δίκιο του ή εντέλει να κριθεί ένοχος για τις πράξεις του;

Ποιο είναι το μήνυμα που το ίδιο το δικαστικό σύστημα απευθύνει, εγχωρίως ή στο εξωτερικό, μέσω αυτής της πολυετούς καθυστέρησης στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης;

Εντέλει ποια είναι τα αίτια που οδηγούν σε τόσο μακρείς χρόνους καθυστέρησης και γιατί, μολονότι το φαινόμενο είναι σαφές και γνωστό, δεν λαμβάνονται επιτέλους τα προσήκοντα μέτρα για την επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης;

Ειδικά για υποθέσεις χρηματιστηριακής φύσης, οι οποίες απαιτούν εξ ορισμού εξειδικευμένη γνώση των οικονομικών και χρηματιστηριακών πραγμάτων, ο συλλογικός φορέας των χρηματιστών, ΣΜΕΧΑ, έχει διατυπώσει από πολλού χρόνου αίτημα για τη θεσμοθέτηση δικαστηρίου ειδικής φύσης, με αρμοδιότητα τη διερεύνηση και την εκδίκασή τους.

Υπό το φως και της παραπάνω υπόθεσης, μήπως είναι ώρα η Πολιτεία να αποφανθεί επ’ αυτού του αιτήματος, το οποίο χρονολογείται, περίπου, ως «συνομήλικο» -αν όχι και προγενέστερο- της συγκεκριμένης υπόθεσης; 

Ας μη γελιόμαστε, φίλτατοι. Υπό το φως φαινομένων όπως αυτό, ποια η ελκυστικότητα της χώρας μας στην προσέλκυση επενδύσεων και ποια η προθυμία των όποιων δυνητικών -ξένων ή ημεδαπών- επενδυτών να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, είτε σε κινητές αξίες, είτε σε άμεσες επενδύσεις;

Αντίστοιχα, πόσο εμπεδώνεται αίσθημα ασφάλειας δικαίου στον κάθε κάτοικο αυτής της χώρας και πόσο επιβεβαιώνεται η εμπιστοσύνη του προς το σύστημα απονομής δικαιοσύνης;

Μετά από οκτώ χρόνια μνημονίου, η χώρα μας δεν έχει κατορθώσει ακόμη να κατακτήσει τα αυτονόητα και παραμένει τυφλή, όπως και η Δικαιοσύνη, ενώπιον των προβλημάτων με τα οποία είναι αντιμέτωπο το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα.

Οφείλει, όμως, να μην είναι και κωφή έναντι όσων καταγγέλλουν την ύπαρξη του προβλήματος των καθυστερήσεων στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, το οποίο σύμφωνα με την πρώην πρόεδρο του Α. Πάγου και νυν πρωθυπουργική σύμβουλο, κα Β.Θάνου, μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε καταστάσεις αρνησιδικίας.

Το ζήτημα δεν έχει ούτε πολιτική χροιά, ούτε ανήκει αποκλειστικά στη σφαίρα ενδιαφέροντος του ενός ή του άλλου πολιτικού κόμματος, αλλά αντίθετα αφορά τα θεμέλια του πολιτεύματος, το οποίο υπερηφανεύεται ότι διαθέτει η χώρα μας: της Δημοκρατίας.

Η αδυναμία επίλυσής του συνιστά, ως εκ τούτου, σαφή δημοκρατική έκπτωση.

Εντέλει, ανεξαρτήτως και πάλι της ουσίας της υπόθεσης των μετοχών-φούσκα, η παραπομπή της εκ νέου στο ακροατήριο και μάλιστα από μηδενική βάση, κατά την εκπνοή του χρόνου παραγραφής της, θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως καταστρατήγηση του πνεύματος του νομοθέτη.

Εάν δεν «μπορείς» εντός 20ετίας…