Τώρα είναι η ώρα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα εθνικά θέματα απαιτούν εθνικές λύσεις και αυτές μπορούμε να τις εξασφαλίσουμε μόνο βαδίζοντας στον δρόμο της συνεννόησης και της συναίνεσης.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει και όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο υποτιμούν, αφενός, την ανάγκη εξασφάλισης σύμπνοιας και αφετέρου, την όποια σοφία και γνώση μπορεί να προσφέρει προς αυτή την κατεύθυνση το πολιτικό προσωπικό που έχει ήδη θητεύσει σε θέσεις καίριας ευθύνης επί εθνικών ζητημάτων αλλά και οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί.

Υπό το πρίσμα αυτό, η πρόταση που έβαλε ξανά στο τραπέζι του διαλόγου το Ποτάμι, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής, Ν. Βούτση, για τη συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία ενός σώματος το οποίο όφειλε να υπάρχει και στη χώρα μας, κατά το πρότυπο σειράς αντιστοίχων διεθνώς.

Πρώην πρωθυπουργοί, οι πολιτικοί αρχηγοί, οι υπουργοί Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο Διοικητής της Ε.Υ.Π. και κατά περίπτωση αξιωματούχοι της κυβέρνησης και επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων, θα μπορούσαν να απαρτίζουν αυτό το σώμα, το οποίο θα συνεδριάζει υπό τον πρωθυπουργό, συνδράμοντας την κυβέρνηση στη χάραξη πολιτικής επί εθνικών θεμάτων και στην αντιμετώπιση εξωτερικών απειλών.

Για την ακρίβεια, πρόκειται για ένα σώμα με χαρακτηριστικά τα οποία συνάδουν πλήρως με τις ανάγκες μίας σύγχρονης Δημοκρατίας και η θέσπισή του θα όφειλε να εξεταστεί και για μείζονα ζητήματα πέραν των εθνικών, όπως, η υγεία, η παιδεία κ.α., με την προσήκουσα κάθε φορά σύνθεση.

Ουδεμία κυβέρνηση του δημοκρατικού τόξου, ανεξαρτήτως χρώματος και «σημαίας», μπορεί να ισχυριστεί ότι διαθέτει την «απόλυτη σοφία» και να απεμπολήσει με «ελαφριά καρδιά» το όποιο όφελος μπορεί να της προσφέρει ένα σώμα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Η νομοθετική πρωτοβουλία που ανέλαβε τον Δεκέμβριο του 2016 το Ποτάμι, μέσω πρότασης νόμου η οποία παραμένει στα συρτάρια των αρμόδιων κοινοβουλευτικών υπηρεσιών, αποτελεί, υπό το πρίσμα αυτό, μία λαμπρή ευκαιρία επίδειξης διακομματικής συναίνεσης και πολιτικής ωριμότητας, με στόχο την αντιμετώπιση ζητημάτων εθνικού χαρακτήρα και θα όφειλε να υιοθετηθεί.

Οι τρέχουσες εξελίξεις, δε, με τη γείτονα Τουρκία, καταδεικνύουν την ανάγκη σύστασης ενός σώματος με ευρύτερη πολιτική νομιμοποίηση αλλά συνάμα και αρκετά ευέλικτου, που θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις εκάστοτε ανάγκες και να βοηθά στη χάραξη εθνικής πολιτικής.

Κυριότερα, όμως, η ύπαρξη ενός σώματος με αυτά τα χαρακτηριστικά θα προσέφερε συνέπεια και συνέχεια στη διεκδίκηση εθνικών στόχων, οι οποίοι -κατά κανόνα- υπερβαίνουν τη θητεία της οποιασδήποτε κυβέρνησης.

Οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, ο ασταθής χαρακτήρας της ευρύτερης γεωγραφικής και γεωπολιτικής «γειτονιάς» μας, οι ενεργειακές παράμετροι που αναδύονται ως πηγή έντασης και η θέση της χώρας μας ως φυσικού συνόρου της Ε.Ε. καθιστούν -σήμερα περισσότερο παρά ποτέ- επιτακτική τη δημιουργία ενός «Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας».

Σε κλίμα νηφαλιότητας, ας μπορέσει να εκμεταλλευτεί -επιτέλους- η χώρα μας τον πλούτο γνώσης επί θεμάτων διεθνούς δικαίου, στρατηγικής και διπλωματίας που μπορεί να της προσφέρει ένα σώμα του είδους αυτού, το οποίο θα μπορέσει -εφόσον υλοποιηθεί- να προσφέρει έναν κοινό τόπο -έναν εθνικό τόπο- χάραξης πολιτικής.

Σε μία Δημοκρατία, τα κόμματα εναλλάσσονται στα ηνία της εξουσίας. Τα εθνικά ζητήματα όμως παραμένουν και η χώρα συνεχίζει να τα αντιμετωπίζει. Ας προσμετρήσουμε το γεγονός τούτο, πριν χαθεί και αυτή η ευκαιρία εξεύρεσης ενός «εθνικού κοινού τόπου».