Στα θεμέλια της Δημοκρατίας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όσο σημαντικό είναι να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση της Novartis και να καταλογιστούν ευθύνες όπου αυτές προκύπτουν, άλλο τόσο είναι, κατά τη διαδικασία αυτή, να παραμείνουν αλώβητοι οι θεσμοί και να επιβεβαιωθεί στην πράξη η ανεξάρτητη λειτουργία ενός εκάστου εξ αυτών.

Εάν μέτρο ως προς αυτό, δε, είναι οι έως τώρα καταγγελίες περί κυβερνητικών παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη, τότε μάλλον δεν έχουμε ξεκινήσει ομαλά…

Η εξέλιξη της υπόθεσης της Novartis δεν αφορά μόνον τη διαλεύκανση του «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως ελληνικού κράτους», όπως έσπευσε να το χαρακτηρίσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Όπως επίσης δεν αφορά μόνον την όποια ζημία εμφανίζονται να έχουν υποστεί τα δημόσια οικονομικά, εξαιτίας των όποιων πράξεων ή παραλείψεων αποδίδονται στους εμπλεκομένους.

Κυριότερα, αφορά την ύπαρξη ή μη κράτους Δικαίου στη χώρα μας και τη δυνατότητα των εξουσιών να λειτουργούν σε καθεστώς ανεξαρτησίας.

Αφορά το μήνυμα που είναι προετοιμασμένη να εκπέμψει η Ελλάδα, τόσο εγχωρίως όσο και διεθνώς, σχετικά με την αποτελεσματική λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στην επικράτειά της και της ασφάλειας δικαίου που αυτοί παρέχουν σε οποιονδήποτε ζει ή επενδύει στα εδάφη μας.

Με άλλα λόγια, από την υπόθεση της Novartis κρίνεται η ίδια η χώρα, σε βαθμό ο οποίος υπερβαίνει τόσο την πολιτική διάσταση της όλης υπόθεσης όσο και την οικονομική της.

Όταν αυτή η διαδικασία, δε, καθίσταται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης και είναι τόσο έντονη η αχλή της εκμετάλλευσής της χάριν πολιτικών σκοπιμοτήτων, είναι σαφές ότι ήδη βαδίζουμε σε ιδιαίτερα λεπτό έδαφος.

Με τη δικογραφία να μετρά μόλις ώρες στη Βουλή, τμήματά της έχουν ήδη γίνει «φέιγ βολάν», ενώ υπουργοί της κυβέρνησης επικαλούνταν ακόμη και νωρίτερα «μερική γνώση της», μολονότι συνάδελφοί τους έσπευδαν να τους διαψεύσουν, ενθυμούμενοι, ενδεχομένως, τις προβλέψεις περί «έννομου συμφέροντος» και άρα δικαιώματος πρόσβασης σε αυτήν…

Το γεγονός, δε, ότι μεγάλο μέρος της δικογραφίας αυτής στηρίζεται στον, μάλλον νεόκοπο, θεσμό των προστατευόμενων μαρτύρων, ο οποίος ήδη βάλλεται εξ όσων κατονομάζονται, αναγάγει την υπόθεση αυτή σε έδαφος δοκιμασίας του, τόσο σε ό,τι αφορά στην πραγματική προστασία των εν λόγω μαρτύρων, όσο και σε ό,τι αφορά στην τεκμηρίωση των λεγομένων τους.

Ίσως το πρόβλημα στη χώρα μας να αφορά όντως αυτό που επισημαίνει ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Δ. Βερβεσός: «Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι να φτιάξουμε νόμους, αλλά να φτιάξουμε έναν νόμο, που να λέει να τηρούνται οι νόμοι».

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις στη λειτουργία της Δικαιοσύνης «είναι εθνικό σπορ» και «δεν είναι κάτι το οποίο ανακαλύψαμε σήμερα, με αυτή την κυβέρνηση. Απλά, κάθε φορά, αλλάζει ο τρόπος, η μορφή, τα μέσα και το είδος».

Εάν όμως είναι όντως έτσι τα πράγματα, τότε σε τι μπορεί να ελπίζει ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας, ώστε -εφόσον χρειαστεί- να βρει το δίκιο του;

Το σύνολο των χαρακτηριστικών της υπόθεσης Novartis -η φερόμενη σημαντική οικονομική ζημία του προϋπολογισμού αλλά και της τσέπης του κάθε ασθενούς ο οποίος χρειάστηκε φάρμακα της συγκεκριμένης εταιρίας, η εμπλοκή κορυφαίων πολιτικών προσωπικοτήτων και βεβαίως η λειτουργία των ίδιων των θεσμών στην Ελλάδα- επιτάσσουν την ταχύτερη κατά το δυνατόν διαλεύκανσή της. 

Οτιδήποτε λιγότερο, πολύ απλά, δεν αρκεί.