Επιχειρηματικότητα της… «μάσας»

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στον κλάδο της εστίασης εμφανίζεται σταθερά προσανατολισμένη η ελληνική επιχειρηματικότητα, στην προσπάθειά της να βρει διέξοδο από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση.

Σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ) που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, κατά το 2015 οι πέντε στις δέκα πλέον δημοφιλείς επιχειρηματικές δραστηριότητες αφορούσαν στον κλάδο εστίασης και υποτμήματά του, ενώ συνολικά από τη λίστα των 50 επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον η εστίαση αφορά τη μία στις πέντε επιχειρήσεις.

Χαρακτηριστικά, οι δέκα πλέον δημοφιλείς κατηγορίες αφορούσαν υπηρεσίες που παρέχονται από καφετέρια και καφέ μπαρ, ενώ στην τρίτη θέση βρίσκονται τα φαρμακεία.

Ακολουθούν τα αναψυκτήρια, τα εστιατόρια, το λιανικό εμπόριο καλλυντικών και ειδών καλλωπισμού, τα σνακ μπαρ (με παροχή σερβιρίσματος), η αγοραπωλησία ιδιόκτητων ακινήτων, οι δραστηριότητες παροχής επιχειρηματικών συμβουλών και άλλων συμβουλών διαχείρισης και οι υπηρεσίες παροχής συμβουλών σε θέματα μάρκετινγκ.

Πρόκειται, δε, για μια εικόνα επαναλαμβανόμενη, καθώς τα στοιχεία για τις πιο δημοφιλείς δραστηριότητες (πρώτη πεντάδα) έναρξης επιχειρήσεων ελάχιστα διαφοροποιούνται και σε ό,τι αφορά το 2014.

Συνολικά, οι συστάσεις εταιριών όλων των νομικών μορφών το 2015 ανήλθαν σε 29.993 και οι επιχειρήσεις κάθε είδους που έκλεισαν σε 26.347.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί πως τα στοιχεία περί διαγραφών επιχειρήσεων μπορούν να θεωρηθούν και ως παραπλανητικά, καθώς προσμετρούν εταιρίες οι οποίες αν και έβαλαν «λουκέτο» τα προηγούμενα χρόνια, αδυνατούσαν έως τώρα να τερματίσουν και επισήμως τη δραστηριότητά τους, εξαιτίας της αδυναμίας να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις προσκόμισης φορολογικής ή ασφαλιστικής ενημερότητας.

Ως αποτέλεσμα, μολονότι εμφανίζονταν ως ενεργές, στην πραγματικότητα είχαν τερματίσει τη δραστηριότητά τους, πιθανόν, προ ετών…

Αν και αυτή η εικόνα της επιχειρηματικής δράσης δικαιολογείται έως έναν βαθμό σε μια άκρως τουριστική χώρα όπως η Ελλάδα, δεν παύει να αντικατοπτρίζει την απουσία οράματος και μελλοντικών προοπτικών για αυτήν.

Όταν στη λίστα με τις 10 πλέον δημοφιλείς ενάρξεις επιχειρηματικής δραστηριότητας, οι νέες επιχειρήσεις που αφορούν στον κλάδο της εστίασης αριθμούν τις 1.400, σε σύνολο 2.481 ενάρξεων, είναι σαφές ότι ο κανόνας για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα αφορά την «εύκολη λύση»…

Μια «λύση» η οποία αφορά στον τομέα των υπηρεσιών και όχι της μεταποίησης ή της βιομηχανικής δραστηριότητας και με «εξωστρέφεια» η οποία περιορίζεται στον… εισερχόμενο τουρισμό.

Όσο κι αν τα αίτια για την ύπαρξη αυτής της εικόνας μπορούν να θεωρηθούν ως κατανοητά, υπό το φως της οικονομικής ένδειας που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών στην Ελλάδα και των συνεπακόλουθων επιχειρηματικών ευκαιριών που προσφέρει για τον τομέα της εστίασης η μαζική αναζήτηση σχετικά φθηνής διασκέδασης ή οδού «διαφυγής» για τον πολίτη, το τελικό συμπέρασμα δεν διαφοροποιείται.

Με την επιχειρηματικότητα της… «μάσας», η χώρα δεν μπορεί να πάει μπροστά.

Δεν μπορεί να πάει μπροστά όχι μόνον εξαιτίας της έντασης των φαινομένων της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής στον συγκεκριμένο τομέα, όπως έχει καταδειχθεί επανειλημμένως μέσω των ελέγχων του ΣΔΟΕ, αλλά κυριότερα διότι ως αποτέλεσμα της εικόνας αυτής παραμένουμε ως μια χώρα η οποία παράγει ελάχιστα προϊόντα και ακόμη λιγότερα εξαγώγιμου χαρακτήρα.

Η πραγματοποίηση παραγωγικών επενδύσεων σε καιρούς κρίσης και συνεχιζόμενης νομισματικής αβεβαιότητας και μάλιστα σε συνθήκες ενός περιβάλλοντος το οποίο παραμένει αφιλόξενο για την επιχειρηματικότητα, προφανώς, αποτελεί άθλο.

Όμως για να μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, ανεξαρτήτως νομίσματος, οφείλουμε ως χώρα να αρχίσουμε ξανά να παράγουμε.

Κάτι το οποίο δεν είναι μόνον ευθύνη όσων κρατούν τα ηνία του τόπου, οι οποίοι οφείλουν να καταστήσουν την Ελλάδα -επιτέλους- τόπο ελκυστικό στις επενδύσεις, αλλά και της επιχειρηματικής τάξης αυτής της χώρας…