Οχι νέα μπλόκα στην οικονομία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε κάθε οικονομικό μοντέλο, η εξαγωγή συμπερασμάτων βασίζεται σε εκτιμήσεις. Σε κάθε οικονομική εξίσωση, υπάρχουν σταθερές και μεταβλητές παράμετροι, που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. 

Σήμερα στην Ελλάδα ελάχιστα είναι τα πράγματα που μπορούν να προβλεφθούν, έστω με σχετική ακρίβεια.

Τα πάντα είναι ρευστά.

Οι αγρότες, καλώς ή κακώς, βρίσκονται στους δρόμους απειλώντας με κλείσιμο τα σύνορα και κομβικά σημεία του εθνικού δικτύου, με προφανείς επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα.

Οι διαδηλώσεις των «μικρομεσαίων» αλλά και σειράς άλλων φορέων ή κοινωνικών τάξεων τείνουν να αποτελέσουν καθημερινό φαινόμενο για το αθηναϊκό κέντρο, με επιπτώσεις στην εμπορική ή ευρύτερα οικονομική ζωή του.

Ο πολιτικός κόσμος της χώρας και συγκεκριμένα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, επίσης καλώς ή κακώς,  εμφανίζονται να ανεβάζουν τους τόνους και να οδεύουν προς μια μετωπική σύγκρουση, τόσο επί του ασφαλιστικού όσο και συνολικά.

Αντίστοιχα, τα μικρότερης εκλογικής ισχύος κοινοβουλευτικά κόμματα, που ερίζουν για τον χώρο του κέντρου, εμφανίζονται σε κατάσταση «αναζήτησης», με σαφείς ενδείξεις ότι δεν θα συμπορευτούν με την κυβέρνηση επί σημαντικών νομοθετημάτων, όπως η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, σε μια προσπάθεια διαφύλαξης των δυνάμεών τους.

Οι εταίροι και δανειστές μας, στην καλύτερη των περιπτώσεων,  εμφανίζονται να τηρούν κάθετη στάση στο ζήτημα της πιστής εφαρμογής του προγράμματος προσαρμογής και στην ολοκλήρωση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, πριν την έναρξη της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος και βεβαίως προ οποιασδήποτε συζήτησης σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους.

Όλα αυτά, δε, ενώ οι κεφαλαιακοί περιορισμοί παραμένουν σε ισχύ και ενώ το επίπεδο της τελικής κατανάλωσης παραμένει χαμηλό εξαιτίας της πολυετούς ύφεσης αλλά και του φαινομένου της υπερφορολόγησης. 

Το μόνο που παραμένει σταθερό είναι το κλίμα ανησυχίας και αβεβαιότητας για την πορεία των πραγμάτων και της οικονομίας.

Υπό το πρίσμα αυτό, όμως, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σήμερα εγκλωβισμένη στα δεινά της δίχως ορατό σημείο διεξόδου. Ο γόρδιος δεσμός της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι σαφές ότι δεν μπορεί να επιλυθεί με όσα έχουν πέσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Εάν η κυβέρνηση του φίλτατου κ. Α. Τσίπρα επιθυμεί όντως να υπερβεί τον σκόπελο αυτόν, οφείλει να βρει κοινό τόπο με την αντιπολίτευση και δη την αξιωματική, τις προτάσεις της οποίας δεν πρέπει να αγνοήσει.

Το ασφαλιστικό ζήτημα αποτελεί ένα εθνικό ζήτημα.

Αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη, το κόστος που κάθε συνεπής φορολογούμενος επωμίζεται μέσω του προϋπολογισμού, αλλά και τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας.

Ως εκ τούτου, η λύση του οφείλει να είναι μια εθνική λύση.

Ο φίλτατος κ. Κ. Μητσοτάκης, που πλέον ηγείται μιας ιστορικής παρατάξεως, οφείλει αντίστοιχα να συμβάλει με κάθε δυνατό τρόπο στην επίλυση αυτού του ζητήματος, καταθέτοντας τις προτάσεις τις οποίες ανακοίνωσε ότι εκπονεί ειδικά εντεταλμένη ομάδα.

Στο ζήτημα αυτό, το οποίο κρατά σε ομηρία τη χώρα, τόσο σε επίπεδο καθημερινότητας μέσω των κινητοποιήσεων κάθε λογής, όσο και δημοσιονομικά, ο πολιτικός κόσμος της χώρας οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Ούτε μικροκομματικά συμφέροντα χωρούν, ούτε εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων, ούτε το κυνήγι της εξουσίας.

Κατά πόσον αυτά τα οποία παρουσίασε ο φίλτατος κ. Κατρούγκαλος ως ασφαλιστική μεταρρύθμιση μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα είναι άγνωστο.

Όπως επίσης άγνωστο είναι είτε εάν θα γίνουν αποδεκτά από τους εταίρους και δανειστές μας, είτε από την κυβερνητική πλειοψηφία.

Το μόνο βέβαιον, όμως, είναι ότι δεν μπορεί να επιβιώσει η οικονομία σε καθεστώς αβεβαιότητας. Σήμερα αλλά και αύριο…