Το τέλος του παλιού μας κόσμου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Την ίδια ώρα που τα τραγικά γεγονότα του Παρισιού ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες σε μια ανοικτή σύγκρουση Ανατολής - Δύσης, στην Ελλάδα οφείλουμε να μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις.

Ο κόσμος γύρω μας και ο ρόλος που έχουμε σε αυτόν αλλάζει και ουδείς μπορεί να παραμείνει ως απλός παρατηρητής, δίχως βαρύ κόστος. Αξιακό και ευρύτερο.

Αυτή η σύγκρουση, όποια κι αν είναι η έκταση ή η μορφή της, μας αφορά άμεσα και η στάση που θα τηρήσει έναντι της η χώρα μας θα καθορίσει την πορεία της καταλυτικά.

Τα τραγικά γεγονότα του Παρισιού και η απροκάλυπτη βαρβαρότητα που επιφυλάσσουν οι ακραίοι ισλαμιστές για την Ευρώπη και τις αξίες που αυτή αντιπροσωπεύει, θέτουν αναγκαστικά στο περιθώριο τα οποιαδήποτε σενάρια τυχόν υφίστανται σχετικά με τα κίνητρά τους ή τους τρόπους με τους οποίους οργανώθηκαν.

Όποια κι αν είναι η προέλευσή τους, αυτές οι δυνάμεις εκπροσωπούν σήμερα ό,τι σκοτεινότερο έχει να επιδείξει η πρόσφατη ιστορία μας και πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως τους αρμόζει.

Από την επάρκεια, τη σοβαρότητα και την αποτελεσματικότητα με την οποία θα χειριστεί η Ελλάδα τον ειδικό ρόλο που έχει στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, στο σταυροδρόμι Ανατολής-Δύσης, εν πολλοίς, εξαρτάται και η δική της περαιτέρω πορεία.

Όποτε κατά το παρελθόν η χώρα μας επέλεξε την οδό του απομονωτισμού, ατύχησε.

Όταν το αίμα κυλάει στους δρόμους, η υπόθεση δεν αφορά πλέον ούτε θεωρίες, ούτε ιδεοληψίες, αλλά τη στυγνή πραγματικότητα με την οποία είναι σήμερα αντιμέτωπη η Ευρώπη και βεβαίως η χώρα μας, όπως ο ρόλος της αλλά και οι θεμελιώδεις επιλογές της επιτάσσουν.

Υπό το πρίσμα αυτό, η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα για τη δημιουργία κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης, των λεγομένων "hot spots" στην Τουρκία, καθώς και το επικείμενο ταξίδι του στη γείτονα, αποκτούν νέα δυναμική, την οποία, τόσο το Μέγαρο Μαξίμου, όσο και το υπουργείο Εξωτερικών οφείλουν να αξιοποιήσουν.

Όπως, αντίστοιχα, αποκτά νέα ένταση η ανάγκη κάλυψης του τερατώδους ελλείμματος το οποίο υφίσταται σε ό,τι αφορά στην ύπαρξη ενιαίας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής στην Ευρώπη.

Εάν τα γεγονότα του Παρισιού και οι νέες συνθήκες που δημιουργούνται σχετικά με θέματα άμυνας και ασφάλειας στην Ευρώπη δεν είναι ικανά να άρουν επιφυλάξεις μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ, αναφορικά με την ανάγκη μεγαλύτερης ενοποίησής της στα ζητήματα αυτά, τότε άραγε τι είναι;

Ο ενεργότερος ρόλος δυνάμεων, όπως η Frontex στην ελληνική ακτογραμμή, είναι η προφανής άμεση πρώτη αντίδραση, στο πλαίσιο των δράσεων ασφαλείας που αναμένεται να αναλάβει εφεξής η ΕΕ.

Τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνόδου κορυφής της ΕΕ, στη Βαλέτα της Μάλτας, που χαρακτηρίστηκαν ως απογοητευτικά και προέβλεπαν, εν πολλοίς, χρηματοδότηση της τάξης των 3 δισ. ευρώ στην Τουρκία και την πραγματοποίηση μίας νέας συνόδου με τη συμμετοχή της, υπό το φως των δραματικών εξελίξεων οφείλουν να αναθεωρηθούν ώστε να αντικατοπτρίζουν πληρέστερα τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που κατακλύζουν σήμερα την Ευρώπη προερχόμενοι από τη Συρία και άλλες εμπόλεμες ζώνες προσπαθούν να διαφύγουν από ακριβώς τα ίδια δεινά, τα οποία επιφυλάσσουν οι ακραίοι ισλαμιστές για τους ίδιους τους Ευρωπαίους.

Δείχνοντας το ανθρώπινο πρόσωπό της προς τους πρόσφυγες, αλλά συνάμα και την αταλάντευτη αποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει τους εξτρεμιστές, η Ευρώπη ίσως μπορέσει να υπερβεί την παρούσα κρίση αλώβητη.

Οφείλει, όμως, να μη μείνει ως έχει σήμερα, ούτε και μπορεί εξάλλου...

(Σ.Σ.: Ο τίτλος είναι δανεισμένος από -μη συναφές με τις ειδικές περιστάσεις- πόνημα του Γ. Καραμπελιά).