Ξεχάσατε το... πάπλωμα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ερωτήσεις τέθηκαν και απαντήσεις δόθηκαν, αλλά σοφότεροι δεν γίναμε.

Κύριο χαρακτηριστικό του χθεσινοβραδινού «debate» των πολιτικών αρχηγών ήταν ότι δεν ήταν «debate».

Με άλλα λόγια, δεν πληρούσε τους όρους ενός πολιτικού διαλόγου, βάσει του οποίου ο πολίτης και ψηφοφόρος θα μπορούσε να μορφώσει άποψη σχετικά με τις προθέσεις του κάθε κόμματος, όταν και εφόσον αυτό αναλάβει την εξουσία.

Κυριότερα, ουδείς εκ των πολιτικών αρχηγών φρόντισε να ανοίξει επαρκώς τα χαρτιά του σχετικά με το τι προτίθεται να πράξει εάν έρθει αυτή η στιγμή για το κόμμα του οποίου ηγείται.

Αντίθετα, βρήκαν χρόνο για να επιτεθούν στους πολιτικούς τους αντιπάλους, με ορισμένους εκ των οποίων είναι σχεδόν βέβαιον ότι θα κληθούν να συγκυβερνήσουν την επομένη των εκλογών της 20ής τρέχοντος, εάν είναι να αποφύγει ο τόπος το ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών και όσων αυτές συνεπάγονται για την τύχη του.

Οι αδυναμίες των κανόνων διεξαγωγής του χθεσινοβραδινού debate ήσαν ούτως ή άλλως γνωστές και ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο ότι επρόκειτο να διεξαχθούν παράλληλοι μονόλογοι εκ μέρους των πολιτικών αρχηγών και να υπάρξει μια προσπάθεια αλίευσης ψήφων μέσω της αποδόμησης των αντιπάλων τους.

Όμως η διαδικασία που εξελίχθηκε χθες βράδυ στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ επιβεβαίωσε ακόμη και τις πλέον δυσοίωνες των προβλέψεων.

Όχι μόνον δεν υπήρξε μια επί της ουσίας συζήτηση επί των προσυμπεφωνημένων θεματολογικών ενοτήτων, οι οποίες εν πολλοίς απηχούσαν τα κρίσιμα ζητήματα του τόπου, όπως εξάλλου αναμενόταν, αλλά αναδείχθηκε και η αδυναμία εξεύρεσης κοινού εδάφους μεταξύ είτε των δύο κυριότερων πολιτικών σχηματισμών της χώρας, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, είτε και με τα μικρότερα σε εκλογική δύναμη κόμματα.

Είναι, δε, ιδιαίτερα απογοητευτικό το γεγονός ότι οι πολιτικοί αρχηγοί χρησιμοποίησαν τον χρόνο της προτελευταίας θεματικής ενότητας, κατά τον οποίο μπορούσαν είτε να αναπτύξουν διάλογο με έναν εκ των ομολόγων τους, είτε για να παρουσιάσουν τις θέσεις τους, μόνο για τη δεύτερη δυνατότητα αλλά και για να επιτεθούν στους αντιπάλους τους.

Μολονότι τα χρονικά περιθώρια ήσαν στενά, οι πολιτικοί αρχηγοί όφειλαν να είχαν φανεί περισσότερο συγκεκριμένοι αναφορικά με τις προγραμματικές τους θέσεις και τις πραγματικές προθέσεις τους, αλλά και τη δυνατότητα σύναψης των συμμαχιών εκείνων που θα μπορέσουν να οδηγήσουν στον σχηματισμό μιας ισχυρής κυβέρνησης την επομένη των εκλογών.

Αποτελεί, δε, πλήγμα προς την ανάγκη της χώρας για ισχυρή διακυβέρνηση το ερώτημα Μεϊμαράκη προς Τσίπρα, «έχεις χρόνο καθόλου;», αναφορικά με την πιθανότητα συνάντησής τους στα γραφεία της πλ. Κουμουνδούρου, όσο «χαριτωμένα» κι αν αυτό ακούστηκε από τους τηλεοπτικούς δέκτες, ακόμη κι αν υποκρύπτει μια υπόνοια προσπάθειας συνεννόησης μεταξύ τους.

Εάν όντως υπήρχε πρόθεση συνεννόησης, δίχως αμφιβολία, υπάρχουν άλλοι δίοδοι έκφρασής της.

Κατά τα λοιπά, η χθεσινοβραδινή διαδικασία, αν και έδωσε προεκλογικούς πόντους στον αρχηγό της ΝΔ κ. Ευάγγ. Μεϊμαράκη, ο οποίος εμφανίστηκε με αυτοπεποίθηση και με «μαθήματα» από την τρέχουσα κρίση, σαφώς ευνόησε τους επικεφαλής των μικρότερων κομμάτων και ιδίως τον κ. Θεοδωράκη και την κ. Γεννηματά.

Ήσαν οι μόνοι οι οποίοι επέδειξαν διάθεση συνεννόησης, συμβιβασμού και συμμετοχής σε ένα κυβερνητικό σχήμα με την κατά το δυνατόν ευρύτερη εκλογική νομιμοποίηση, για την υπέρβαση των αδιεξόδων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα.

Οι πολιτικοί αρχηγοί, με άλλα λόγια, επιβεβαίωσαν και με τη χθεσινή τους εμφάνιση τόσο την αδυναμία τους να αντιληφθούν την ανάγκη ευρύτερων συνεννοήσεων για την έξοδο της χώρας από την κρίση, όσο και εκείνη της προώθησης ενός ευρύτατου μεταρρυθμιστικού έργου προς τον σκοπό αυτό.

Επιβεβαίωσαν, όμως, με τον τρόπο αυτόν και το έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας που αντιμετωπίζει ο τόπος τούτη την κρίσιμη ώρα.