Η ώρα του λογαριασμού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων και δανειστών της σχετικά με τη χρηματοδοτική στήριξη της χώρας, τερματίζει μια μακρά περίοδο αβεβαιότητας. Νομισματικής, οικονομικής, κοινωνικής, ακόμη και γεωπολιτικής, και ως εκ τούτου θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή μιας περιόδου επιστροφής στη σταθερότητα και την κανονικότητα που έχει τόση ανάγκη ο τόπος.

Η ισχυρότερη αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη της χώρας, η οποία αναρριχήθηκε στην εξουσία στη βάση εξαγγελιών για το «σκίσιμο του μνημονίου με ένα άρθρο και ένα νόμο», συνήψε αντιστοίχου ή και βαρύτερου περιεχομένου συμφωνία με τα δύο προηγούμενα μνημόνια.

Με τον τρόπο αυτόν διέσωσε τη χώρα από την άβυσσο μιας άτακτης χρεοκοπίας και της εξόδου της από την ευρωζώνη, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαίωσε και όλους όσοι υποστήριζαν τη διττή ανάγκη των μνημονίων, πρώτον, ως μέσων εξασφάλισης χρηματοδοτικής στήριξης και, δεύτερον, υλοποίησης καίριων μεταρρυθμίσεων για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας.

Τώρα, από κοινού με ένα ισχυρό τμήμα της αντιπολίτευσης, αξιωματικής και ελάσσονος, καλείται να υπερψηφίσει αυτήν τη συμφωνία στο Κοινοβούλιο, ενδεχομένως με έναν νόμο και ένα άρθρο ή με όποιον άλλο πρόσφορο τρόπο, δεδομένων των χρονικών περιορισμών.

Πέραν του γεγονότος ότι αυτή η συμφωνία, ευλόγως, φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγετική ομάδα του αντιμέτωπους με όσους την αντιστρατεύονται, είτε στο εσωτερικό του, είτε στην κυβέρνηση, θα όφειλε να τερματίσει και μια μακρά περίοδο πλάνης σχετικά με τη δυνατότητα κατάργησης του μνημονίου, δίχως τις προσήκουσες επιπτώσεις.

Η απουσία, εξάλλου, αυτής της χρηματοδοτικής στήριξης, από πέρυσι το καλοκαίρι και ιδίως κατά το τελευταίο διάστημα, που κορυφώθηκε με το «πάγωμα» του ELA και τη συνεπακόλουθη επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, όφειλε ούτως ή άλλως, να έχει ήδη καταστήσει σαφή την ανάγκη ύπαρξης μιας συμφωνίας του είδους αυτού με τους εταίρους και δανειστές της χώρας.   

Εάν η χώρα είχε υπερβεί τον σκόπελο της 5ης αξιολόγησης του προηγουμένου μνημονίου, η χρηματοδότησή της θα ήταν εξασφαλισμένη, η οικονομία θα συνέχιζε την πορεία ανάταξής της, ο προϋπολογισμός θα εκτελούνταν κανονικά και σήμερα δεν θα είχαμε οδηγηθεί ούτε στην αθέτηση χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων έναντι του ΔΝΤ, αλλά ούτε και στην κατάντια που υφιστάμεθα.

Το βαρύ κόστος, όμως, της πλάνης σχετικά με τη δυνατότητα μονομερούς κατάργησης των μνημονίων, στην οποία είχε οδηγηθεί ο τόπος, είναι αυτό που όλοι βιώνουμε σήμερα, τόσο ως πολίτες στις ουρές των ΑΤΜ -στην καλύτερη περίπτωση- όσο και ως οικονομία.

Πέραν αυτών, ακριβώς η ίδια πλάνη, η ψευδαίσθηση εάν θέλετε, ότι η χώρα δεν χρειάζεται είτε τη χρηματοδοτική στήριξη των εταίρων και δανειστών της, είτε τις μεταρρυθμίσεις που προέβλεπαν τα δύο προηγούμενα μνημόνια, οδηγεί και σε ένα επιπρόσθετο κόστος.

Αυτό του λογαριασμού των επιπλέον μέτρων που καλείται να επωμιστεί ο κάθε κάτοικος αυτής της χώρας, ως απότοκο της οικονομικής διολίσθησής της στη διάρκεια του τελευταίου εξαμήνου και της κατάρρευσης των δημοσίων εσόδων.

Το περίφημο e-mail Χαρδούβελη των περίπου 900 εκατ. ευρώ, το οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση θεώρησε πολιτικά αφόρητο έχει πλέον δώσει τη θέση του σε ένα πακέτο μέτρων που μπορεί να υπερβεί και τα 13 δισ. ευρώ.

Κυριότερα, όμως, οδηγεί στο «διαφυγόν κέρδος» που θα μπορούσε να είχε αποκομίσει η χώρα, εάν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και βεβαίως η παρούσα, είχαν αναγνωρίσει την ανάγκη υλοποίησης του μακρύ καταλόγου δομικών μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και στον τρόπο λειτουργίας του δημόσιου τομέα, οι οποίες ακόμη δεν έγιναν πράξη και «μεταφέρονται» σαν «άδικη κατάρα» από το ένα μνημόνιο στο άλλο.

Η Ελλάδα και οι κάτοικοί της σήμερα δεν πληρώνουν μόνον το κόστος της ρητορείας και των ψεύτικων υποσχέσεων για την κατάργηση των μνημονίων ή των όποιων «Βαρουφάκειων» οραματισμών.

Κυριότερα, πληρώνουν την απουσία βούλησης που επέδειξε το σύνολο του πολιτικού προσωπικού της χώρας για την υλοποίηση μέτρων που πραγματικά θα αλλάξουν τον τόπο και θα του δώσουν, για ακόμη μια φορά, τη δυνατότητα να παράγει πλούτο.

Ως γνωστόν, όμως, όλες οι επιλογές φέρουν και τα επίχειρά τους…