Τέλος στο θέατρο, δώστε λύση

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία εκτυλίσσεται ο διάλογος για το μέλλον της χώρας αλλά και ολόκληρης της Ευρωζώνης, οφείλει να τερματιστεί άμεσα.

Με ορόσημο τη Σύνοδο Κορυφής της Δευτέρας όλοι οφείλουν να εργαστούν με έναν και μόνον στόχο: την επίτευξη αυτού του περίφημου «έντιμου συμβιβασμού εντός ευρώ», για την εξασφάλιση του οποίου έδωσε εντολή το εκλογικό σώμα στις 25 Ιανουαρίου.

Ουδεμία άλλη εντολή έχει δοθεί και το γεγονός αυτό είναι απολύτως σαφές, γνωστό και ξεκάθαρο, όχι μόνον στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία θα όφειλε να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξή του, αλλά και στους εταίρους και δανειστές μας.

Υπό το πρίσμα αυτό, οι κάθε είδους κρυφές ατζέντες στο εσωτερικό και το εξωτερικό, οι απειλές και η επιπολαιότητα στον δημόσιο λόγο, θεσμικό, κυβερνητικό ή και κομματικό, συνιστούν ένα θέατρο του παραλόγου και συνάμα τρόμου, με θεατές, από τα πρώτα καθίσματα, την ελληνική κοινωνία αλλά παρούσα σύσσωμη την ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα.

Αυτό το οποίο εξελίσσεται ενώπιον μας, ουδεμία λογική έχει.

Η εξασφάλιση στήριξης από τους πιστωτές της χώρας είναι καταφανώς αναγκαία και απαραίτητη, η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στα πόδια της και ταυτόχρονα να βάλει σε τάξη τον οίκο της και οι 19 της Ευρωζώνης οφείλουν να παραμείνουν 19.

Όσο προφανή και αυτονόητα, όμως, κι αν είναι όλα αυτά, τόσο εύκολα παρακάμπτονται από όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, στην Ελλάδα ή την Ευρώπη, στο πλαίσιο αυτής της διαπραγμάτευσης.

Την ίδια ώρα που η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι δίνει μάχη για την εξασφάλιση μιας έντιμης συμφωνίας με τους εταίρους και δανειστές μας, η οποία να συμπεριλαμβάνει και τη διευθέτηση του χρέους, η πρόεδρος της Βουλής, Ζ. Κωνσταντοπούλου, χαρακτηρίζει το χρέος αυτό, ή εντέλει ένα τμήμα του, ως «παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο» και ζητά να μην αποπληρωθεί.

Και όλα αυτά, ενώ με μόνον λίγες ώρες διαφορά, η επικεφαλής ενός εκ των θεσμών, η κ. Κ. Λαγκάρντ του ΔΝΤ, δηλώνει ότι σε περίπτωση μη αποπληρωμής της δόσης των 1,6 δισ. ευρώ στις 30 Ιουνίου, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και ο άνθρωπος που κρατά τα ηνία ενός ακόμη θεσμού, ο κ. Κ. Ρέγκλινγκ, του ESM, δηλώνει, εμμέσως πλην σαφώς, ότι μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να καταστήσει άμεσα απαιτητά και τα 140 δισ. ευρώ που οφείλουμε προς αυτό.

Υπό το πρίσμα αυτό γιατί πρέπει να προκαλεί απορία το κύμα φυγής καταθέσεων που καταγράφεται τα τελευταία 24ωρα, από τον ελληνικό και τον διεθνή Τύπο;

Το διακύβευμα όλης αυτής της διαπραγμάτευσης όφειλε να είναι γνωστό σε όλους και αντίστοιχα, όφειλε να συνιστά τη μόνη πραγματική «κόκκινη γραμμή».

Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη δεν αφορά μόνον το νόμισμά της και την οικονομία της ή τις όποιες άλλες γεωπολιτικές παραμέτρους.

Αφορά το παρόν και το μέλλον των εκατομμυρίων κατοίκων της. Την καθημερινότητά τους και τις ζωές τους. Με αυτές ουδείς, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, έχει δικαίωμα να παίζει.

Έτσι, λοιπόν, έως τη σύγκληση της Συνόδου Κορυφής, το απόγευμα της Δευτέρας, όλοι οφείλουν να εργαστούν με μόνο γνώμονα την εξασφάλιση αυτής της περίφημης συμφωνίας.