Ποιος δουλεύει ποιον με τις μεταρρυθμίσεις;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είτε μιλούν διαφορετικές γλώσσες, είτε πέφτει δούλεμα, και μάλιστα χοντρό...

Διότι αλλιώς δεν εξηγείται πώς είναι δυνατόν μετά από 3 – 4 διαφορετικές λίστες που έχει θέσει η Ελλάδα υπόψη των Ευρωπαίων εταίρων της, ανώτατοι αξιωματούχοι της Κομισιόν και του EFSF να δηλώνουν πως ακόμη περιμένουν να δουν μια αξιόπιστη λίστα μεταρρυθμίσεων εκ μέρους της  Αθήνας…

Περίπου εν χορώ, χθες, οι φίλτατοι Πιερ Μοσκοβισί, επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων,  Βάλντις Ντομπρόφσκις, αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του EFSF, υποστήριξαν, ο καθείς ξεχωριστά και υπό διαφορετικές περιστάσεις, πως δεν έχουν λάβει ακόμα μια αξιόπιστη λίστα μέτρων από την Ελλάδα.

Πρόκειται για δηλώσεις, βέβαια, που σημειώνονται εν μέσω μιας εξελισσόμενης διαπραγμάτευσης και -άρα- επιδέχονται πολλών ερμηνειών.

Ωστόσο, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι είτε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έχουν δει αυτά που περίμεναν να δουν, είτε η ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται εντελώς διαφορετικά από τους ίδιους την έννοια των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος.

Κάτι το οποίο είναι ασφαλώς απορίας άξιον για μια χώρα που έχει βυθιστεί σε τρομακτική ύφεση και ανεργία και υποτίθεται ότι πασχίζει να επιστρέψει στην οδό της ανάκαμψης.

Μια οδό που για οποιαδήποτε οικονομία δυτικού τύπου όφειλε να διέρχεται διαμέσου της επικράτησης συνθηκών ανταγωνισμού, μείωσης της παρουσίας του κράτους στην οικονομία, φορολογικής σταθερότητας, διαφάνειας, ελαχιστοποίησης της γραφειοκρατίας και κινήτρων για την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.

Αντ’ αυτού, τι έχουμε, πέραν της «εκπαραθύρωσης» της περίφημης Ομάδας Δράσης (Task Force) του κ. Χ. Ράιχενμπαχ, των πολλών και επαναλαμβανόμενων «όχι» στις ιδιωτικοποιήσεις εκ μέρους κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών και της επιφυλακτικής -έως  εχθρικής- στάσης με την οποία περιβάλλει η κυβέρνηση τις επενδύσεις σε αυτόν τον τόπο; 

Έναν μακρύ κατάλογο μέτρων κυρίως εισπρακτικού χαρακτήρα και έναν μικρότερο, ο οποίος είτε αφορά στην αναίρεση υφιστάμενων ρυθμίσεων όπως η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, είτε σε μέτρα μακροπρόθεσμης απόδοσης -πλην αναγκαία- όπως η πάταξη της φοροδιαφυγής.  

Διότι, πραγματικά, αν επιχειρήσει κανείς να αποδελτιώσει ένα προς ένα τα μέτρα που συμπεριλαμβάνει ο 26 σελίδων κατάλογος που έθεσε υπόψη των εταίρων και δανειστών της η χώρα μας, είναι πολύ πιθανόν πως θα δυσκολευτεί να εντοπίσει εκείνα που μπορούν να αναζωογονήσουν την ελληνική οικονομία και να τονώσουν την επιχειρηματικότητα.

Μέτρα, για παράδειγμα, που θα ενίσχυαν την εξωστρέφεια της οικονομίας και θα την απελευθέρωναν από τον σφικτό εναγκαλισμό του κράτους, των συντεχνιών και των κάθε είδους καρτέλ, που ακόμη υφίσταται….

Από τη στιγμή που κατατέθηκε αυτός ο κατάλογος, προ περίπου δύο εβδομάδων, έως τώρα, είναι άγνωστο σε τι βαθμό τροποποιήθηκε και τι ακριβώς συμπεριλαμβάνει, πλέον.  

Όμως, είναι σαφές, αν κρίνουμε από το ύφος και την οξύτητα των χθεσινών δηλώσεων των τριών Ευρωπαίων αξιωματούχων, ότι ακόμη απέχει των προσδοκιών…

Πρόκειται, εξάλλου, για προσδοκίες οι οποίες -κατά πάσα βεβαιότητα- δεν συνάδουν ούτε με την πολιτική πλατφόρμα βάσει της οποίας ανέλαβε την εξουσία ο παρών -ετερόκλητος- κυβερνητικός συνασπισμός, ούτε με τις επιδιώξεις ορισμένων στελεχών του.

Επίσης, κατά πάσα βεβαιότητα, απέχει και των επιθυμιών όσων ανέδειξαν, διά της ψήφου των, την παρούσα κυβέρνηση.

Στη βάση των επιδιώξεων και των επιθυμιών αυτών, όμως, είναι αναγκασμένη να κινηθεί η χώρα, ανεξαρτήτως του πού τελικά θα την οδηγήσουν…